ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΩΝ ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΔΩΝ~ (Ή ΠΩΣ ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΣ)

Είμαστε στα 0 του Χριστού, δηλαδή στη χρονιά και στη μέρα της γέννησης.
Η Μαρία με το παιδί, ετοιμόγεννη, μπαίνει μέσα σε έναν αχυρώνα. Ο Ιωσήφ ακολουθεί κατά ποδιάς...

Πόνοι
Μοναξιά
Μια αγελάδα για μαμή
Και ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ++++

Απ’ ότι μου έχει διηγηθεί η Μαρία η Παναγιά μας η ιδιά- τα λέω κι ανατριχιάζω- ο Ιησούς ήταν κακότροπο μωρόν και είχε δυσκολία να πιάσει ρύζι.

Γίνεται όμως ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ να τραφεί με κάτι άλλο εκτός από γάλα αγνό μητέρας Παναγίας;;
Να ζορίζει η Παναγιά, να φτύνει ο Ιησούς!
Φτύσε φτύσε το μωρό, κοντά στα πόδια της Μαρίας σχηματίστηκε μια λιμνούλα πρωτόγαλά Παναγίας.

Πέρασε η άλλη μέρα, τα ζωάκια με τα χνώτα ζέσταιναν τον Ιησού και μαζί εξάτμισαν και το νερό από το γάλα- έμεινε στο πάτωμα μια λευκή άσπρη σκόνη από ξεραμένο μητρικό γάλα.
Έρχεται η άλλη μέρα, έχουνε περάσει από κει ζωντανά, βοσκοί και μάγοι και φεύγει η οικογένεια από τον στύλο να πάει στην ευχή της.
Και τότε ....ένας βοσκός παρατηρεί τη σκόνη κάτω και καταλαβαίνει ότι αυτό ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΑ είναι ρυζόγαλο αποξηραμένο.
ΜΑΖΕΥΕΙ ΚΑΘΕ ΚΟΚΚΟ και το πάει στη γυναικά του που έχει ΜΟΛΙΣ ξεφουρνίσει μπισκοτάκια.
«Δες τι σου έφερα!!» , της είπε και πριν προλάβει να το δείξει, ΧΛΑΤΣ ΚΝΤΑΠ, παραπατάει και πάει η σκόνη η άσπρη η βυζοεξατμισμένη και κάθεται πάνω στα μπισκοτάκια.

«Τι έκανες εκεί ΚΟΎΡΑ;;;; (Έτσι λέγανε τον βοσκό!) ΜΠΙΈ ΜΠΙΈ»» ( δηλαδή «ΟΜΟΡΦΑ ΟΜΟΡΦΑ, ΤΑ ΔΙΕΛΥΣΕΣ ΟΛΑ») , άρχισε να ωρύεται η Γαλλίδα γυναικά του βοσκού, γιατί της καταστράφηκαν τα μπισκότα.
ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ....
Ο βοσκός κατάλαβε το θεϊκό σχέδιο κι έπεσε στα γόνατα.
«ΚΟΥΡΑ, ΜΠΙΕ... ΚΟΥΡΑΜΠΙΈ......
ΓΥΝΑΙΚΑ, ΣΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΩ ΤΟΝ ΚΟΥΡΑΜΠΙΕ.
ΙΔΟΥ ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΣΟΥ!»

Δοκίμασαν τη θεία γεύση.
Όλο το χωριό με δάκρυα στα ματιά έτρωγε το πασπαλισμένο γλυκό.
Από τότε, φτιάχνουμε κάθε Χριστούγεννα τους κουραμπιέδες για να τιμήσουμε την Παναγία και το γάλα της που αποξηράθηκε και πασπάλισε εκείνον τον πρώτο κουραμπιέ στο φτωχικό σπίτι του βοσκού.
Εάν γλυκό- υπενθύμιση για την αμαρτία του σκονογάλατος και τον θρίαμβο της ζωής.
ΣΑΣ ΤΑ ΛΕΩ ΟΠΩΣ ΤΑ ΞΕΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ και αμαρτία δεν έχω.