ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΙΤΕΑΣ - «ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΗ ΛΑΙΔΗ ΓΟΥΙΝΣΛΕΤ;» (2019) του Χινέρ Σαλίμ

Παρασκευή 13/12 στις 9μμ

Έγκλημα στην Πρίγκηπο

Μυστήριο και αγωνία σε μια αστυνομική ταινία που καθηλώνει!

Μια ιστορία γεμάτη εκκεντρικούς χαρακτήρες και άφθονο μυστήριο γύρω από έναν αναπάντεχο φόνο όπου κανένα μυστικό δεν θα μείνει κρυμμένο!.....

Ο Έλληνας διευθυντής φωτογραφίας Αντρέας Σινάνος (διευθυντής φωτογραφίας του Θόδ. Αγγελόπουλου, από το «Μετέωρο βήμα του Πελαργού» 1991 και μετά) κινηματογραφεί υπέροχα την χειμωνιάτικη ατμόσφαιρα στην Πρίγκηπο και την γκριζωπή θάλασσα του Μαρμαρά. 

Το trailer της ταινίας: https://www.youtube.com/watch?v=TAOOedHLHCw

ΥΠΟΘΕΣΗ

Η Λάιδη Γουίνσλεϊ, Αμερικανίδα συγγραφέας και δημοσιογράφος, πρώην ανταποκρίτρια των New York Times στην Τουρκία, μια χώρα την οποία “αγάπησε για όλες τις ενδογενείς αντιθέσεις της”, βρίσκεται δολοφονημένη στη βίλα που είχε νοικιάσει σε ένα από τα Πριγκηπόνησα, την Πριγκήπο. Την εξιχνίαση της δολοφονίας αναλαμβάνει ο διάσημος επιθεωρητής Φεργκάν, απόμακρος αλλά και μεθοδικός στην δουλειά του, ο οποίος καταφτάνει από την Κωνσταντινούπολη στο νησί. Γρήγορα θα βρεθεί αντιμέτωπος με καλά κρυμμένα μυστικά σε αυτό το πανέμορφο νησί, όπου τα ταμπού αφθονούν και με την έχθρα, τη στενομυαλιά και την καχυποψία των κατοίκων, οι οποίοι μοιάζουν να ζουν σε μια άλλη εποχή. Η συμπεριφορά τους καθορίζεται ακόμα από πατροπαράδοτους άγραφους κανόνες, βαθιά κρυμμένα οικογενειακά μυστικά και πάθη που δε θα αργήσουν να βγουν στην επιφάνεια.

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

Παν. Τιμογιαννάκης (pantimo.gr): «Η ΠΡΙΓΚΗΠΟΣ πρωταγωνιστεί στην ταινία κι ο σκηνοθέτης-συν-σεναριογράφος , ΧΙΝΕΡ ΣΑΛΙΜ, εκεί επικεντρώνει το φακό του και με τη βοήθεια, με την πρωταγωνιστική θα έλεγα συμβολή του διευθυντή φωτογραφίας, του Αντρέα Σινάνου, αποτυπώνει στο φακό μια Πρίγκηπο, που σε γεμίζει υποβολή και αισθήσεις. Μια Πρίγκηπο   φθινοπωρινή, με τη θάλασσα του Μαρμαρά γκριζωπή και μελαγχολική, με λίγο κόσμο, χωρίς τους τουρίστες του καλοκαιριού και σχεδόν καθόλου ήλιο. Φτιάχνει μια ατμόσφαιρα υποβλητική, ένα έτοιμο σκηνικό για έργο μυστηρίου κι εγκλήματος.»

Θοδ. Κουτσογιαννόπουλος (lifo.gr): «Μετά τις συστάσεις των χαρακτήρων, η ταινία αποκτά γρήγορα σωστό ρυθμό και διατηρεί το ενδιαφέρον της πλοκής, ενώ παράλληλα μιλά εύστοχα για ζητήματα ταυτότητας, ηθικής και υποκρισίας.»

Τάσος Χατζηεφραιμίδης (flix.gr): «Μια γοητευτική ταινία, μια ιδιόμορφη και πρωτότυπη άσκηση ύφους πάνω στα έργα της Αγκάθα Κρίστι, μέσα από την οποία ο σκηνοθέτης προσπαθεί να αναδείξει, το αντιφατικό πρόσωπο της σύγχρονης Τουρκίας. Ο Σαλίμ στήνει από την αρχή το σκηνικό του αστυνομικού μυστηρίου, προσθέτοντας όλα τα (αρχε)τυπικά συστατικά του: ένας μυστηριώδης φόνος, ο λιγομίλητος και στωικός επιθεωρητής που καλείται να τον εξιχνιάσει κι ένας αποκομμένος μικρόκοσμος, στον οποίο όλοι μοιάζουν λίγο ως πολύ ύποπτοι, καθώς όλοι είχαν σχέσεις με το θύμα κι ο καθένας κρύβει τα δικά του μυστικά. Στο απροσδιόριστα αχρονικό τοπίο, όμως, των Πριγκηπονήσων, με τις άδειες και ερειπωμένες κατά τους χειμερινούς μήνες νεοκλασικές επαύλεις και τους λίγους εναπομείναντες κατοίκους, όλους μακρινούς ή κοντινούς συγγενείς μεταξύ τους, η ταινία έχει και μια άλλη διάσταση, η οποία ενισχύεται από το χιούμορ, τον υφέρποντα σουρεαλισμό των καταστάσεων και μια καυστική ειρωνική ματιά πάνω στα ήθη και τα έθιμα μιας χώρας που ζει ακόμα σε ένα αβέβαιο παρόν ανάμεσα στην πρόοδο και στην οπισθοδρόμηση.»