Έφυγε από τη ζωή ο Χρήστος Χαρ. Νικολόπουλος

Του  Αλέκου Ι. Βαλάσκα  (Επισμηναγού ε.α.)

    

     Απεβίωσε εχθές το πρωϊ στη Ναύπακτο, όπου διέμενε, ο συγχωριανός μας Χρήστος (Τάκης) Χαρ. Νικολόπουλος …

Ο εκλιπών γεννήθηκε στην Πολύδροσο το έτος 1938 και ήταν ο πρωτότοκος γιός του ράπτη  Χαράλαμπου Νικολόπουλου και της Ειρήνης το γένος Γεωργίου Ι. Αδαμάκου, αδελφές του η Δρόσω Λουκά Κολοκύθα & η Γεωργία Θωμά Τσωνογιώργου.

Ήταν νυμφευμένος με την Αγρινιώτισσα Δέσποινα Μακρυγιάννη με την οποία απέκτησαν δύο γιούς τον Χαράλαμπο & τον Γιώργο και τους οποίους αξιώθηκε να ιδεί επαγγελματικά καταξιωμένους ως γιατρούς και οικογενειακά αποκατεστημένους  χαρίζοντάς του μάλιστα και τρία εγγόνια.

Ο Χρήστος μετά τις Γυμνασιακές του σπουδές στο Γυμνάσιο Αμφικλείας το έτος 1955 εισήλθε, κατόπιν εξετάσεων, στη Σχολή Τεχνικών Υπαξιωματικών Αεροπορίας (ΣΤΥΑ) απ’ όπου και αποφοίτησε το έτος 1957 τοποθετούμενος ως Υπαξιωματικός στην 113 Π.Μ. στη Θεσσαλονίκη.

Οι μαθησιακές του ικανότητες σε συνδυασμό με την αγάπη του για το αεροπλάνο τον ώθησαν ώστε έναν χρόνο μετά, το έτος 1958, να επιτύχει την εισαγωγή του στη Σχολή Ικάρων απ’ όπου αποφοίτησε το 1961 με τον βαθμό του Ιπταμένου Ανθυποσμηναγού.

Μετά την έξοδό του από τη σχολή τοποθετήθηκε και υπηρέτησε επί σειρά ετών σε Πολεμική Μοίρα Διώξεως Βομβαρδισμού με Α/φη F-84F αρχικά στην 115 Π.Μ. (Σούδα) στα Χανιά Κρήτης και στη συνέχεια 116 Π.Μ. στον Άραξο.

Οι άριστες επιδώσεις του ως Ιπταμένου Αξιωματικού στις Πολεμικές Μοίρες που υπηρέτησε, η μεθοδικότητά του, η τήρηση των κανονισμών πτήσεως, η ικανότητα διδαχής και μετάδοσης των τεχνικών της πτήσεως στους νεότερους αξιωματικούς αλλά και η σωφροσύνη, η σεμνότητα, η επιμέλεια και το ήπιο του χαρακτήρος του ήταν εκείνα τα στοιχεία που του επέτρεψαν να επιλεγεί και να τοποθετηθεί κατόπιν στην εκπαίδευση  των νέων Ικάρων, αρχικά ως εκπαιδευτής των πρωτοετών  Ικάρων στην έδρα της Σχολής στο Τατόϊ και στη συνέχεια στην 120 Π.Ε.Α. στην Καλαμάτα ως εκπαιδευτής και έως Διοικητής Μοίρας στα Α/φη Τ-37 , Τ-33 & Τ-2.

Αποστρατεύθηκε το έτος 1977 με τον βαθμό του Σμηνάρχου.

Στα δέκα πέντε (15) περίπου χρόνια που υπηρέτησε στις εκπαιδευτικές Μοίρες της Σχολής Ικάρων εκατοντάδες ήταν οι Ίκαροι που ευτύχισαν να διδαχθούν όχι μόνο από τις αεροπορικές του γνώσεις & ικανότητες αλλά και από τις αρετές του χαρακτήρος του.

Μεταξύ αυτών των μαθητών του Ικάρων ήταν και οι συγχωριανοί μας Στάθης Πλατιάς, Παναγιώτης Διαμαντώνης, Χρήστος Πάντος, Θανάσης Χρηστίδης, Στάθης Διαμαντώνης.

Μετά την αποστρατεία του ασχολήθηκε με την οικογενειακή ναυτική εταιρία (Ferry Boat δρομολογίων Ρίου – Αντιρρίου ) της συζύγου του.

Προσωπικά αν και δεν ευτύχησα ο ίδιος να συνυπηρετήσω μαζί του σε κάποια μονάδα, παρ’ όλο που συνυπήρξαμε στην Π.Α. για αρκετά χρόνια, εν τούτοις αισθανόμουνα πολύ υπερήφανος, τόσο ως συγγενής όσο και ως Σουβαλιώτης, κάθε φορά που συναντούσα ή επικοινωνούσα με κοινούς γνωστούς μας αεροπόρους και πληροφορούνταν τη συγγένειά μου μαζί του πάντα μου μιλούσαν με επαινετικά λόγια για εκείνον αποδίδοντάς του μάλιστα τον χαρακτηρισμό “ ο Άγιος Νικολόπουλος”.

      Η εξόδιος ακολουθία του θα ψαλεί σήμερα στις 11:00 στη Ναύπακτο και η σορός του θα μεταφερθεί στην Πολυδρόσου και θα βρίσκεται στην εκκλησία στις 14:30 -15:00 όπου θα τελεσθεί τρισάγιο και θα ακολουθήσει η ταφή στο νεκροταφείο του χωριού μας.

Αιωνία του η μνήμη & ας είναι ελαφρύ το χώμα της γενέτειράς του Σουβάλας που θα τον σκεπάσει.