Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ (VOL II)

Γράφει ο Ηλίας Τσίγκας

Όταν η πραγματικότητα διαφωνεί μαζί μας τόσο χειρότερο για την πραγματικότητα… Αυτή η αποστροφή μας ήρθε αμέσως στο μυαλό διαβάζοντας τη γραπτή δήλωση που έδωσε χθες στη δημοσιότητα ο Θανάσης Παναγιωτόπουλος.....

Το έχουμε πει στο πρόσφατο παρελθόν, το λέμε και τώρα με αφορμή τη γραπτή δήλωση του Δημάρχου Δελφών για την αποτίμηση του αποτελέσματος της Κυριακής και για το κάλεσμα υπερψήφισής του στην οποία προέβη χθες: Η πολιτική (και όχι στενά επικοινωνιακή) τακτική που ακολουθεί ο κάθε υποψήφιος για κάθε θέση είναι αμιγώς δική του επιλογή. Και των στενών συνεργατών του. Όλοι οι υπόλοιποι διακρατούμε απλώς το δικαίωμα της κριτικής της.

Στο πλαίσιο αυτό δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε σημεία από τη δήλωση του Θ. Παναγιωτόπουλου και τη στρατηγική που επιλέγει. Το είχαμε κάνει και παλιότερα αναδεικνύοντας τόσο τα όρια της στρατηγικής που είχε επιλέξει στο ξεκίνημα της προεκλογικής περιόδου όσο και ως προς τις σχέσεις του με το αριστερό ακροατήριο, κάτι που επιβεβαιώνεται και από μια εύκολη ματιά στην ποιοτική ανάλυση του εκλογικού αποτελέσματος, καθώς όχι λίγοι ψήφοι κεντροαριστερής προέλευσης δεξιώθηκαν από την παράταξη Ταγκαλή.

Ένα από τα σημεία που μάς έκανε εντύπωση, λοιπόν, από τη χθεσινή τοποθέτηση του Δημάρχου είναι ότι σχεδόν εγκαλεί το εκλογικό σώμα για ψήφο με βάση «τα προσωπικά κριτήρια» και για προσχώρηση στα «ταξίματα» των αντιπάλων». Εμείς θα σημειώσουμε ότι η ευθύνη του πολιτικού προσώπου είναι εκείνος να αντιλαμβάνεται τη βούληση και τις διαθέσεις της κοινής γνώμης και όχι να απαιτεί από αυτή να αντιληφθεί τις προθέσεις του πολιτικού προσώπου. Κάθε πολιτικό πρόσωπο που αναλαμβάνει θέσεις ευθύνης οφείλει μεν να ασκεί το λαό και όχι να σύρεται από αυτόν, πρωτίστως όμως οφείλει να αντιλαμβάνεται εκείνο τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου και του εκλογικού σώματος και να μη λειτουργεί με αντίστροφη φορά. Ο Θανάσης Παναγιωτόπουλος, εμμένοντας στον ελιτισμό και τον ακαδημαϊσμό, περίμενε από το εκλογικό σώμα να κατανοήσει το πού θέλει εκείνος να κατευθύνει το Δήμο Δελφών, αλλά δεν αφιέρωσε το χρόνο και την απαιτούμενη φαιά ουσία να αντιληφθεί τις ανάγκες των δημοτών, οι οποίες είναι και το αποκλειστικό κριτήριο της ψήφου τους!

Έτσι, ο Θανάσης Παναγιωτόπουλος και η συν αυτώ ομάδα «αισθάνονται αδικημένοι από το αποτέλεσμα, που δεν ήταν αντάξιο της υπερπροσπάθειας που καταβάλαμε τα τελευταία χρόνια, των σημαντικών επιτευγμάτων για τον τόπο που επιτύχαμε, αλλά και της καλής ομάδας που συγκροτήσαμε σ’ αυτήν την εκλογική μάχη», καλώντας το εκλογικό σώμα της Παρνασσίδας να «διακρίνει τη διαφορά ανάμεσα στις δύο επιλογές και στις δύο ομάδες». Δηλαδή, να ενημερωθεί αυτές τις ώρες για τις θετικές συνέπειες που θα αποφέρει (κάποια στιγμή) η σύμπραξη με το Enterprise Greece, καθώς και να πιθανολογήσει και να προεξοφλήσει τώρα τα οφέλη που θα προκύψουν από την Προγραμματική Σύμβαση με το Γεωπονικό και το Διαχειριστικό Σχέδιο για τον Ελαιώνα…

Βέβαια, μέσα στις ελάχιστες διαθέσιμες μέρες που απομένουν ως την Κυριακή είναι εξαιρετικά δυσχερής η αλλαγή μιας στρατηγικής, έστω κι αν  εκ του αποτελέσματος έχει απορριφθεί από την κοινωνική βάση της Παρνασσίδας. Το χειρότερο όμως είναι ότι αυτό δείχνει ακόμα να μην έχει γίνει ούτε στο κατ ελάχιστον αντιληπτό, θυμίζοντας τον Τζο Μπέρναρντ Σο όταν έλεγε:» Συγχωρέστε τον! Πιστεύει ότι οι συνήθειες της φυλής του είναι οι νόμοι τού σύμπαντος»…

Από την Έντυπη Έκδοση