Νότα Κυμοθόη "Το μίσος δεν οικοδομεί κανένα μέλλον" Δοκίμιο

"Η μνήμη είναι χαρακτηριστικό των όντων και του ανθρώπου μαζί με τη λογική. Αλλά ο πνευματικά καλλιεργημένος άνθρωπος, έχει αναπτύξει και την ικανότητά του, να συγχωρεί και να λησμονεί....

Αυτό βοηθάει στο να προχωράει πιο πέρα και να μη θρηνεί καθημερινά για δυσκολίες που πέρασε ή για πρόσωπα τα οποία τον πλήγωσαν ή για το χαμό συγγενών. Μήτε να θυμάται μόνον τα εκατομμύρια που χάθηκαν σε μάχες και πολέμους και να καλλιεργεί μίσος για όλες τις ταπεινώσεις και τις εχθρικές συμπεριφορές λαών. Μελετώ με ζέση τον πολιτισμό των λαών πολλά χρόνια, καθώς και τον τρόπο έκφρασης των συναισθημάτων τους απέναντι σε άλλους λαούς. Όπως μελετώ και τις θρησκείες και τους τρόπους λατρείας του Θεού στους λαούς της γης. Όπως μελετώ την ιστορία και τον πολιτισμό των Ελλήνων απ΄αρχής υπάρξεώς μας κι όχι από εκεί οπού κάποιοι αρέσκονται ν΄αρχίζει η ιστορία μας. Η μεγάλη τραγωδία σε όλη αυτήν την πορεία του ανθρωπίνου γένους, είναι πως ενώ ο άνθρωπος θυμάται να αγανακτεί με ευκολία για του παρελθόντος τις ταπεινώσεις, απ΄όπου κι αν κατάγεται, δυσκολεύεται να δει την ουσιαστική πραγματικότητα, η οποία τον απελευθερώνει, απ΄όλο αυτό το δράμα του.Η πορεία του κάθε ανθρώπου είναι να βρει όλη εκείνη την γαλήνη που θα τον οδηγήσει σε αρμονική συμβίωση πρώτα με τον ίδιο του τον εαυτό κι ύστερα με όλους τους άλλους. Πως παίρνει θέση ο σημερινός άνθρωπος, σε παγκόσμια γεγονότα, όταν ο ίδιος δεν έχει απαντήσει σε βασικά ερωτήματα που αφορούν την ίδια του τη φύση και την ίδια του ύπαρξη; Πως ερμηνεύει μέσα στην ατελή του γνώση το μη πραγματικό σαν πραγματικό, ενώ έχει παντελή άγνοια της αλήθειας; Παραπλανά τον εαυτό του και φανατίζει κι άλλους, χρησιμοποιώντας γεγονότα "ιστορικά" που τον ευχαριστούν να απολαμβάνει μια δήθεν "ευχαρίστηση" πως κάτι κάνει. Σαν το βρέφος που ενώ βυζαίνει το ίδιο του το δάχτυλο, ικανοποιείται από τη "γλύκα" του. Φαντάζεται δηλαδή το δάχτυλο του σαν κάτι ξένο, ενώ είναι δικό του. Η γλύκα αυτή είναι φανταστική κι αποτελεί μια προβολή υποκειμενικής ευτυχίας που είναι σαν την πηγή που προσφέρει ευχαρίστηση από τη δράση σ΄ένα γεγονός, με το οποίο παρακινεί και φανατίζει κι άλλους για να αισθανθούν το ίδιο. Ποιο λοιπόν είναι το "πραγματικό" όφελος αυτών όλων των γεγονότων, τα οποία φανάτισαν με μένος τους ίδιους τους Έλληνες και τις ίδιες τις Ελληνίδες; Τι έχουν πράξει ωφέλιμο ή τι καλό δημιουργούν στο παρόν, το οποίο πολλοί φωτισμένοι αντιλαμβάνονται διαφορετικά με γνώση κι επίγνωση, δίχως μίσος; Το μίσος δεν οικοδομεί κανένα μέλλον" Νότα Κυμοθόη 30/1/2019

ΠΗΓΗ:http://kymothoenota.blogspot.com/