Χειμωνανθός.....

Γιώργος Βιδάκης
Galanthus nivalis (Γάλανθος ο χιονώδης), κατάλευκο σαν γάλα.
O Όμηρος αναφέρει ότι ο θεός Ερμής έδωσε τον Γάλανθο στον Οδυσσέα σαν αντίδοτο στα μαγικά φίλτρα της Κίρκης που του επηρέασαν τη μνήμη.
Είναι ένα απ’ τα πιο σπάνια και πιο όμορφα λουλούδια που ανθίζει μέσα στο χιόνι, ...
σηματοδοτώντας τον ερχομό της Άνοιξης. Η δρόγη του φυτού περιέχει τη δραστική ουσία γαλανταμίνη, βελτιωτική της μνήμης. Γίνονται έρευνες για πιθανή δράση της γαλανταμίνης στη θεραπευτική – επιβραδυντική αγωγή της νόσου του Alzheimer.
. Η περιγραφή του μυθικού φυτού μώλυ της Οδύσσειας ταιριάζει πολύ στο γάλανθο. Πρόκειται για το φυτό που δρούσε ως αντίδοτο σε χολινεργικές ουσίες, όπως αυτές που εικάζεται ότι περιείχαν τα μαγικά φίλτρα της μάγισσας.
Φύεται σε σκιερές τοποθεσίες της χώρας μας με βόρειο προσανατολισμό, στην περιοχή της Πίνδου, την Πελοπόννησο, την ανατολική Στερεά, την Κρήτη κ.α.
Το γένος Galanthus έχει περί τα 20 είδη και τα περισσότερα ανθίζουν στα μέσα του χειμώνα - αρχές άνοιξης, όπως ο Galanthus ikariae ή Γάλανθος της Ικαρίας και ο Galanthus nivalis L. ή Γάλανθος ο χιονόφιλος.
Το πρώτο συνθετικό της επιστημονικής του ονομασίας οφείλεται στα κάτασπρα σαν το γάλα άνθη του (γάλα+άνθος) ενώ η λαϊκή ονομασία του είναι "σκουλαρίκι" εξαιτίας του τρόπου που κρέμεται από τον βλαστό..

Η αγάπη φόβους και όνειρα δειπνά προτού ραγίσει
Στου πόνου το ξωκκλήσι αγιάζει η ερημιά
Κι εγώ μια θλίψη που ζητώ για να με σημαδέψει
το φως πριν βασιλέψει ,θα σ' αρνηθώ ξανά.

Χειμωνανθός - Χαρούλης Γιάννης

PenthesileiaLogia

Στίχοι: Ελένη Φωτάκη, Μουσική: Γιώργος Καζαντζής. ..............Πολυαγαπημένο...... Από το 2ο προσωπικό άλμπουμ του Χαρούλη, με τον ομώνυμο τίτλο. Σημείωση (γιατι αναρωτιόμουν κι εγώ) : Ο χειμώνανθος ( Chimonanthus Praecox ) είναι ένα γένος φυτών που προέρχεται από την Κίνα. Αειθαλής θάμνος που φτάνει 2-13 μέτρα και τα άνθη του είναι κίτρινα ή άσπρα αρωματικά και εμφανίζονται στα τέλη του χειμώνα ή νωρίς την άνοιξη. "Φθινόπωρο στον έρωτα απόψε ανατέλλει αρισμαρί και μέλι μύρισαν τα βουνά κι εγώ κοιτάζω σιωπηλός το χώμα το βρεγμένο σαν κάρβουνο αναμμένο η ομορφιά πονά Φιλί γυρεύω του ουρανού κι αυτός μου δίνει στάχτη μα απ΄ της καρδιάς τ΄ αδράχτι σαν θέλω να κοπείς Σαλεύουν τα πορτόφυλλα κι η κλειδωνιά γυρίζει Αέρας μου σφυρίζει . Αν έρθεις μην αργείς Γδύσου κι από τα μάτια μου πάρε νερό και πλύσου ο χωρισμός θυμήσου είναι χειμωνανθός. Τη λύπη την κατοίκησα σε νύχτα και σε μέρα. Σ΄ αφήνω στον αέρα για να σε βρω στο φως Η αγάπη φόβους και όνειρα δειπνά προτού ραγίσει Στου πόνου το ξωκκλήσι αγιάζει η ερημιά Κι εγώ μια θλίψη που ζητώ για να με σημαδέψει το φως πριν βασιλέψει ,θα σ' αρνηθώ ξανά Γδύσου κι από τα μάτια μου πάρε νερό και πλύσου ο χωρισμός θυμήσου είναι χειμωνανθός Τη λύπη την κατοίκησα σε νύχτα και σε μέρα Σ΄ αφήνω στον αέρα για να σε βρω στο φως »