όποιον φαντασιώνεται ως εχθρό της», σημειώνουν η οικογένεια και οι φίλοι του Παύλου".
«Καλούμε όποιον νιώθει την ευθύνη να σταθεί μαζί μας και απέναντί τους»: η οικογένεια και οι φίλοι του, πέντε χρόνια από εκείνη τη νύχτα που «ο Παύλος στάθηκε όρθιος και κοίταξε “το Τέρας” στα μάτια», όπως γράφουν, καλούν το Σάββατο στη συναυλία στον νέο χώρο των Λιπασμάτων του Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας και την Τρίτη στην αντιφασιστική πορεία από το Κερατσίνι προς τα γραφεία των νεοναζί στον Πειραιά.
Η πορεία έχει ιδιαίτερο πολιτικό βάρος αφού, όπως τονίζει η οικογένεια Φύσσα, «η κοινωνία του Πειραιά, του Κερατσινίου, της Νίκαιας, του Κορυδαλλού, του Περάματος λειτούργησε και λειτουργεί σαν δοκιμαστικός σωλήνας για το πείραμα του μοντέρνου εκφασισμού από τους νεοναζί και τους υποστηρικτές τους, που πλέον εστίασαν όλες τους τις δυνάμεις για να κρατηθούν τόσο στον δρόμο όσο και εκλογικά».
Ο Πειραιάς όμως αποτελεί το τελευταίο τους προπύργιο: «Είναι μια τοπική που στεγάζει τον διαλυμένο πυρήνα της Νίκαιας, που δολοφόνησε τον Παύλο εκείνο το βράδυ, αλλά και των γύρω περιοχών που στερούνται γραφείων. Σήμερα είναι για εμάς μια ευκαιρία να τους υπενθυμίσουμε την αυτονόητη θέση μας: ότι θα παλέψουμε ώς το τέλος για να μην παραδοθεί η γειτονιά του Παύλου στους δολοφόνους του. Δεν θα τους επιτρέψουμε να αλωνίζουν στις γειτονιές που μεγαλώνουν τα παιδιά μας, ποτίζοντας την ψυχή τους με τυφλό μίσος. Η καταδίκη των νεοναζί στον δρόμο πρέπει να υποδεχτεί την τυπική καταδίκη από τη δικαιοσύνη, που οφείλει να είναι βαριά και συνολική».
«Το κράτος και οι κυβερνήσεις, αφού επί δεκαετίες εξέθρεψαν τη Χ.Α., τώρα της επιτρέπουν να λειτουργεί απροκάλυπτα ως μήτρα των ακροδεξιών ομάδων, πράγμα που φαίνεται να βολεύει εκτός από τους φασίστες και την αστυνομία. Παρ’ όλα αυτά, έρχονται συνεχώς αντιμέτωποι με τις οργανωμένες αντιφασιστικές δυνάμεις στις γειτονιές, που δεν τους επιτρέπουν να διεκδικούν δημόσιο χώρο και λόγο», σημειώνουν και η οικογένεια και οι φίλοι του Φύσσα, υπογραμμίζοντας την αποφασιστικής σημασίας απάντηση που δίνεται σε κάθε γειτονιά απέναντι στη φασιστική βία.
Ο Γιάννης ήταν αδερφικός φίλος του Φύσσα. Αυτές τις μέρες, όπως όλοι οι φίλοι και η οικογένειά του Παύλου, εργάζονται ακατάπαυστα για τη συναυλία και την αντιφασιστική πορεία.
"ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΚΛΑΨΩ. ΣΙΓΑ ΜΗ ΦΟΒΗΘΩ".
Ο 34χρονος Killah P, ή κατά κόσμον Παύλος Φύσσας, που δολοφονήθηκε τα ξημερώματα στην Αμφιάλη, είχε τραγουδήσει ένα τραγούδι του Γιάννη Αγγελάκα με το δικό του τρόπο ένα τραγούδι «Σιγά μη κλάψω». Λέει σ' ένα σημείο το τραγούδι: "Κι όσοι μ' απείλησαν με πίσω μαχαιριές, πρέπει να ξέρουν, τους περιμένω...σιγά μη φοβηθώ"...
Τα περισσότερα γραφεία της Χρυσής Αυγής ανά την επικράτεια είναι κλειστά εξαιτίας της δράσης των αντιφασιστών και υπό το βάρος των αποκαλύψεων στο δικαστήριο.
Ο Πειραιάς όμως αποτελεί το τελευταίο τους προπύργιο: «Είναι μια τοπική που στεγάζει τον διαλυμένο πυρήνα της Νίκαιας, που δολοφόνησε τον Παύλο εκείνο το βράδυ, αλλά και των γύρω περιοχών που στερούνται γραφείων. Σήμερα είναι για εμάς μια ευκαιρία να τους υπενθυμίσουμε την αυτονόητη θέση μας: ότι θα παλέψουμε ώς το τέλος για να μην παραδοθεί η γειτονιά του Παύλου στους δολοφόνους του. Δεν θα τους επιτρέψουμε να αλωνίζουν στις γειτονιές που μεγαλώνουν τα παιδιά μας, ποτίζοντας την ψυχή τους με τυφλό μίσος. Η καταδίκη των νεοναζί στον δρόμο πρέπει να υποδεχτεί την τυπική καταδίκη από τη δικαιοσύνη, που οφείλει να είναι βαριά και συνολική».
Στη Β’ Πειραιά
«Το κράτος και οι κυβερνήσεις, αφού επί δεκαετίες εξέθρεψαν τη Χ.Α., τώρα της επιτρέπουν να λειτουργεί απροκάλυπτα ως μήτρα των ακροδεξιών ομάδων, πράγμα που φαίνεται να βολεύει εκτός από τους φασίστες και την αστυνομία. Παρ’ όλα αυτά, έρχονται συνεχώς αντιμέτωποι με τις οργανωμένες αντιφασιστικές δυνάμεις στις γειτονιές, που δεν τους επιτρέπουν να διεκδικούν δημόσιο χώρο και λόγο», σημειώνουν και η οικογένεια και οι φίλοι του Φύσσα, υπογραμμίζοντας την αποφασιστικής σημασίας απάντηση που δίνεται σε κάθε γειτονιά απέναντι στη φασιστική βία.
Ο Γιάννης ήταν αδερφικός φίλος του Φύσσα. Αυτές τις μέρες, όπως όλοι οι φίλοι και η οικογένειά του Παύλου, εργάζονται ακατάπαυστα για τη συναυλία και την αντιφασιστική πορεία.
Πώς είναι τα πράγματα στις γειτονιές του Παύλου, πέντε χρόνια μετά την άνανδρη και στυγερή δολοφονία του από τους νεοναζί, ρωτήσαμε τον Γιάννη.
«Οι φασίστες ήθελαν να αποκτήσουν κοινωνική γείωση στις γειτονιές πολύ καιρό πριν από τη δολοφονία του Παύλου. Εδώ, στη Β’ Πειραιά, ζουν άνθρωποι που το κράτος τούς έχει εγκαταλείψει τα χρόνια της κρίσης και πίστεψαν στο τάχα κοινωνικό πρόσωπο της Χρυσής Αυγής. Αγνοούσαν τον πραγματικό χαρακτήρα της εγκληματικής οργάνωσης, νόμιζαν ότι πρόκειται για ένα αντισυστημικό κόμμα. Με τη δολοφονία του Παύλου έπεσε φως παντού, μαθεύτηκαν όλα, δεν υπήρχε πια καμία δικαιολογία για κανέναν. Ολοι έπρεπε να πάρουν θέση: ή με τον θύτη ή με το θύμα. Τώρα πια τα πράγματα έχουν αλλάξει σε σχέση με το 2013: η Χρυσή Αυγή δεν έχει πια την απήχηση που είχε, τα ποσοστά της έχουν πέσει. Εχει συμβάλει σε αυτό η δίκη με τα όσα αποκαλύφθηκαν εκεί. Οι γειτονιές μας οχυρώθηκαν αντιφασιστικά και πολύς κόσμος μπήκε στο κίνημα. Στον Πειραιά βοηθά η ύπαρξη της Φαβέλας».
Η πορεία στον τόπο όπου δολοφονήθηκε ο Παύλος έχει για τους ανθρώπους της περιοχής πολύ μεγάλο νόημα. «Τους αγγίζει όλους, από τον μεγαλύτερο μέχρι τον μικρότερο, από πιτσιρίκια μέχρι παππούδες που βγαίνουν στα μπαλκόνια και μαμάδες με τα μωρά τους», μας λέει ο Γιάννης. «Αυτές τις μέρες πάμε να αποδείξουμε στο Τέρας πως όχι μόνο δεν φοβόμαστε, αλλά αυτό πρέπει να μας φοβάται».
ΠΗΓΗ. efsyn.gr
ΦΩΤΟ. Διαδίκτυο
"ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΚΛΑΨΩ. ΣΙΓΑ ΜΗ ΦΟΒΗΘΩ".
Έγινε ο κόσμος μια μεγάλη φυλακή
κι εγώ ψάχνω έναν τρόπο τα δεσμά να σπάσω.
Έχω ένα μέρος που με περιμένει εκεί,
σε μια πολύ ψηλή κορφή πρέπει να φτάσω.
Γι’ αυτό απλώνω ξανά πολύ ψηλά τα δυο μου χέρια,
για να κλέψω λίγο φως από τα λαμπερά αστέρια.
Δεν αντέχω εδώ κάτω και κοντεύει να με πνίξει
των ανθρώπων η μιζέρια τόσο, όσο κι η θλίψη.
Δεν αντέχω άλλο κι όλοι αυτοί δε μου ταιριάξαν,
πήρα τ'άλλο μονοπάτι κι όχι αυτό που μου χαράξαν.
Ήταν δύσβατο, σκληρό και με παγίδες πολλές,
αγάπες σκάρτες και φίλοι φαρμακερές οχιές.
Είχε τέρατα με παράξενες στολές
που παραμονεύαν πάντοτε κρυφά μεσ’ στις σκιές,
Μην κοντοσταθείς αν πρόκειται ν’ ακολουθήσεις,
τα δόντια σφίξε γερά και μη δακρύσεις.
Εγώ το πήγα και το έφτασα στο τέρμα
κι όπως γράφουν στα βιβλία οι παλιοί σοφοί,
όταν θα φτάσει ο ήλιος στο τελευταίο γέρμα,
θα βάλουνε φωτιά από ψηλά οι αετοί.
Για όσους με πρόδωσαν με πίσω μαχαιριές, θέλω να ξέρουν ότι
σιγά μην κλάψω.
Και για αυτές τις αγάπες τις παλιές, θέλω να ξέρουν ότι
σιγά μην κλάψω.
Κι όσοι μ’ απείλησαν με πύρινα δεσμά, θέλω να ξέρουν ότι
σιγά μη φοβηθώ.
Να'ρθούνε να με βρουν στην κορυφή ψηλά, τους περιμένω και
σιγά μη φοβηθώ.
Μου είπαν να μην κάνω όνειρα τρελά,
να μην τολμήσω να κοιτάξω τα αστέρια,
μα εγώ ποτέ μου δεν τους πήρα σοβαρά,
πήρα τον κόσμο ολόκληρο στα δυο μου χέρια.
Θέλουνε τώρα να μου φτιάξουν μια φωλιά,
που εκεί πάνω της το φόβο, την ασχήμια
κι ένα κλάμα γοερό και μια αλυσίδα βαριά,
κουβαλάει την κατάρα των θεών και τη βλασφήμια.
Δε θα δακρύσω μια και δε θα φοβηθώ.
Δε θα αφήσω να μου κλέψουν τα όνειρα μου,
ελεύθερα, ψηλά, πολύ ψηλά πετώ
κι όλοι ζηλεύουν τα περήφανα κι αδέσμευτα φτερά μου.
Και περιμένω κι άλλα αδέρφια για να `ρθουν
σ’ αυτήν την κορυφή που όλους περιμένει,
αρκεί να μη δακρύσουν και να μη φοβηθούν
σ’ αυτήν την έξυπνη απάτη, την καλοστημένη.
Έχω ένα μέρος που με περιμένει εκεί,
σε μια πολύ ψηλή κορφή πρέπει να φτάσω.
Γι’ αυτό απλώνω ξανά πολύ ψηλά τα δυο μου χέρια,
για να κλέψω λίγο φως από τα λαμπερά αστέρια.
Δεν αντέχω εδώ κάτω και κοντεύει να με πνίξει
των ανθρώπων η μιζέρια τόσο, όσο κι η θλίψη.
Δεν αντέχω άλλο κι όλοι αυτοί δε μου ταιριάξαν,
πήρα τ'άλλο μονοπάτι κι όχι αυτό που μου χαράξαν.
Ήταν δύσβατο, σκληρό και με παγίδες πολλές,
αγάπες σκάρτες και φίλοι φαρμακερές οχιές.
Είχε τέρατα με παράξενες στολές
που παραμονεύαν πάντοτε κρυφά μεσ’ στις σκιές,
Μην κοντοσταθείς αν πρόκειται ν’ ακολουθήσεις,
τα δόντια σφίξε γερά και μη δακρύσεις.
Εγώ το πήγα και το έφτασα στο τέρμα
κι όπως γράφουν στα βιβλία οι παλιοί σοφοί,
όταν θα φτάσει ο ήλιος στο τελευταίο γέρμα,
θα βάλουνε φωτιά από ψηλά οι αετοί.
Για όσους με πρόδωσαν με πίσω μαχαιριές, θέλω να ξέρουν ότι
σιγά μην κλάψω.
Και για αυτές τις αγάπες τις παλιές, θέλω να ξέρουν ότι
σιγά μην κλάψω.
Κι όσοι μ’ απείλησαν με πύρινα δεσμά, θέλω να ξέρουν ότι
σιγά μη φοβηθώ.
Να'ρθούνε να με βρουν στην κορυφή ψηλά, τους περιμένω και
σιγά μη φοβηθώ.
Μου είπαν να μην κάνω όνειρα τρελά,
να μην τολμήσω να κοιτάξω τα αστέρια,
μα εγώ ποτέ μου δεν τους πήρα σοβαρά,
πήρα τον κόσμο ολόκληρο στα δυο μου χέρια.
Θέλουνε τώρα να μου φτιάξουν μια φωλιά,
που εκεί πάνω της το φόβο, την ασχήμια
κι ένα κλάμα γοερό και μια αλυσίδα βαριά,
κουβαλάει την κατάρα των θεών και τη βλασφήμια.
Δε θα δακρύσω μια και δε θα φοβηθώ.
Δε θα αφήσω να μου κλέψουν τα όνειρα μου,
ελεύθερα, ψηλά, πολύ ψηλά πετώ
κι όλοι ζηλεύουν τα περήφανα κι αδέσμευτα φτερά μου.
Και περιμένω κι άλλα αδέρφια για να `ρθουν
σ’ αυτήν την κορυφή που όλους περιμένει,
αρκεί να μη δακρύσουν και να μη φοβηθούν
σ’ αυτήν την έξυπνη απάτη, την καλοστημένη.
Ντροπή για τη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία να υπάρχουν τιμητές και ψηφοφόροι της Χ.Α.
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφή«Δεν ξεχνιέται όποιος πεθαίνει, πεθαίνει όποιος ξεχνά»...
Χιλιάδες κόσμου, κυρίως νέοι, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της οικογένειας και των φίλων του Παύλου Φύσσα και πλημμύρισαν τη Δραπετσώνα τιμώντας τη μνήμη του αντιφασίστα μουσικού που πριν από πέντε χρόνια δολοφονήθηκε από τον Γ. Ρουπακιά σε μια...
συντεταγμένη και οργανωμένη επίθεση του τάγματος εφόδου της Νίκαιας, όπως έχει πλέον αποδειχθεί ενώπιον του δικαστηρίου.
«Ο αγώνας είναι κοινός ενάντια στον εχθρό» δήλωσε στην «Εφ.Συν.» η Μάγδα Φύσσα, η μάνα-σύμβολο στη δίκη εναντίον των ναζί που δίνει το «παρών» σε κάθε συνεδρίαση του δικαστηρίου γιατί, όπως λέει, «θέλω να με βλέπουν μπροστά τους, δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσω τον Παύλο, αλλά είναι και χρέος μου απέναντι στην κοινωνία».
«Δεν ξεχνιέται όποιος πεθαίνει, πεθαίνει όποιος ξεχνά», ακούστηκε από μικροφώνου, με το πλήθος να φωνάζει: «Ο Παύλος ζει, τσακίστε τους ναζί».
Ο Παύλος ζει, όχι μόνο στους δρόμους του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας, αλλά κυρίως στις δικαστικές αίθουσες, εκεί που έσυρε τους δολοφόνους του σημαίνοντας την αρχή του τέλους για τη ναζιστική οργάνωση.
* Την Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου η οικογένεια και οι φίλοι του Παύλου θα στηρίξουν την κεντρική αντιφασιστική πορεία που θα ξεκινήσει από το μνημείο του Φύσσα στο Κερατσίνι, αλλά φέτος θα κατευθυνθεί προς τα γραφεία των δολοφόνων στον Πειραιά.
https://www.youtube.com/watch?v=f5ae9JpbkN0
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου Αδόλφου τα εγγόνια, η σαβούρα του ντουνιά,
κάνουνε πως δε θυμούνται του παππού τους τον νταλκά.
Του ’45 Απρίλης κι ο Αδόλφος με λυγμό:
«Ρε τι μου `κανε ο Στάλιν με τον Κόκκινο Στρατό,
το σφυρί έχω στο κεφάλι, το δρεπάνι στο λαιμό».
«Τσάμπα οι αστοί με σπρώχναν, να τους σβήσω τον καημό
και μπελάδες θα `χουν πάλι, με το Γεωργιανό».
Κι όλο έσκουζε ο Αδόλφος, μες στου Απρίλη τις φωτιές:
«Μες στο Βερολίνο μπαίνουν, μπαίνουν οι κομμουνιστές
και οι άριοι λακίζουν, αντιλόπες παρδαλές. Ωχ, Εύα μου».
Του Αδόλφου τα εγγόνια, τούτη η βρωμα του καιρού,
κάνουνε πως δε θυμούνται ποιοι του δείξαν του παππού.
Κι οι αστοί που εξουσιάζουν και τη βρωμα συντηρούν,
για την κόκκινη σημαία πα’ στο Ράιχσταγκ δε μιλούν
και ας δάγκωνε ο Αδόλφος το μουστάκι το κοντό
κι ας του φώναζε ο Γκαίρινγκ, «πα’ να φύγουμε από δω»
και ας έσκουζε ο φύρερ απ’ της Μπράουν την ποδιά:
«Ε ρε φάπα που θα πέσει απ’ του Ζούκοφ τα παιδιά».
Του Αδόλφου τα εγγόνια, η σαπίλα του ντουνιά,
ξαναμπήκαν στη μαρκίζα στων αστών τον τσαμπουκά.
Η εξουσία των λεφτάδων, δίχως τα φτιασίδια της,
πότε χίτης κι ασφαλίτης, πότε ταγματασφαλίτης,
πότε γερμανοτσολιάς, χρυσαυγίτης φωνακλάς.
Μα το δείχνει η ιστορία, σαν θελήσει ο λαός
και το φίδι το τσακίζει κι όσους κλώσησαν τ’ αυγό.
Κι όλο έσκουζε ο Αδόλφος και οι άριοι λαγοί
που τους κλείσανε το σπίτι του Βλαδίμηρου οι γιοι.
Και ξανά θα τους το κλείσουν κι ας λυσσάνε οι αστοί
Βασίλης Ραφαηλίδης: «Πως θα γίνεις ένας καλός ναζιστής»
ΑπάντησηΔιαγραφή«Και για να έχει ο καθένας στη διάθεσή του έναν γνώμονα για να μετράει τη ροπή του προς τον ναζισμό, δίνουμε παρακάτω τα κύρια γνωρίσματα του καλού ναζιστή, ακόμα κι αυτού που δεν ξέρει ότι είναι ναζιστής και αυτοχαρακτηρίζεται όπως γουστάρει. Τα παίρνουμε περίπου έτοιμα απ’ το Μάιν Καμπφ.
Ο καλός φασίστας, λοιπόν:
1) Πρέπει να βάζει την πατρίδα του πάνω κι απ’ το θεό.
2) Πρέπει να λατρεύει τους προγόνους και κυρίως να πιστεύει πως μπορεί να τους ξεπεράσει, όντας χάλιας.
3) Πρέπει να έχει όνειρα αυτοκρατορικά για την πατρίδα του, ας πούμε να ονειρεύεται την ανασύσταση της ελληνικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ή όποιας άλλης.
4) Πρέπει να μισεί τους αστούς, που του φράσσουν το δρόμο για την «προαγωγή στην ανώτερη τάξη».
5) Πρέπει να μισεί τους κομουνιστές, που υπόσχοντα ισότητα, ενώ στη φύση κυριαρχεί η ανισότητα
6) Πρέπει να εξαφανίζει τους αδύνατους, γιατί το ίδιο κάνει και η φύση.
7) Πρέπει να λατρεύει τη φυσική ρώμη.
8) Πρέπει να είναι έτοιμος να πεθάνει για τον Αρχηγό, προπονούμενος και με έναν λιγότερο ισχυρό και θανατηφόρο Αρχηγό, σαν τον Παπανδρέου ή τον Καραμανλή, ας πούμε.
9) Πρέπει να πιστεύει πως ο Αρχηγός είναι ο μεσσίας, και να θεωρεί τον άλλο μεσσία κάλπικο. Μέχρι που να συνηθίσει να λατρεύει μόνο τον Αρχηγό ως μεσσία, καλό θα είναι να πιστεύει και στον άλλο, για να κρατάει τη φόρμα του.
10) Πρέπει να νιώθει πολύ, μα πολύ άσχημα για την κακή του μοίρα, και να μη την εξαρτά απ’ τη βλακεία του κι απ’ τις κοινωνικές συνθήκες, αλλά από την έλλειψη καλής και ικανής ηγετικής κεφαλής, γνωστής και σα Μεγάλο Κεφάλι.
11) Πρέπει να «πηδάει» όσο γίνεται πιο αραιά, για να μη σπαταλά τις δυνάμεις του, που τις χρειάζεται όλες για τη μάχη, είτε κατά του σατανά είτε κατά του σατανά κομουνιστή.
12) Πρέπει να προτιμάει για σύζυγο ή γκόμενα μια «γυναίκα του λαού», ας πούμε μια εμπορουπάλληλο απ’ το Μόναχο, σαν την Εύα Μπράουν, ένα σκέτο ζώον, που ο Χίτλερ την είχε μόνο για να την «πηδάει» μια φορά το εξάμηνο, γιατί αν έχανε δυνάμεις πώς θα κατέστρεφε την Ευρώπη; Στην ανάγκη καλή είναι για σύζυγος και μια αεροσυνοδός ή όποια άλλη, τέλος πάντων, εκ του λαού προερχόμενη, ώστε να λειτουργεί πολιτικά ο μύθος της Σταχτοπούτας. Σημειώστε πως ο Χίτλερ δεν κάπνιζε, δεν έπινε, δεν έτρωγε κρέας και αγαπούσε πολύ τα ζώα, επειδή δεν αγαπούσε καθόλου τους ανθρώπους. (Ζωόφιλοι, συνεχίστε να αγαπάτε τα ζώα, δεν είναι ζώα όλοι οι ζωόφιλοι).
13) Πρέπει να στραγγαλίζει κάθε άνομη παρόρμηση, όπως ο Χίτλερ το φοβερό εκείνο ερωτικό του πάθος για μια ανιψιά του, κόρη της αδερφής του, που την υποχρέωσε να αυτοκτονήσει, για να μην τον σκανδαλίζει και χάνει δυνάμεις.
Αυτά. Και αν παρόλ’ αυτά δεν τα καταφέρετε να γίνετε ναζιστής τόσο το καλύτερο και για σας και για όλους μας.
Aπό το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη, Θερμοί και ψυχροί πόλεμοι
Ο Βασίλης Ραφαηλίδης ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, συγγραφέας, δοκιμιογράφος και κριτικός κινηματογράφου. Έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα στις 8 Σεπτεμβρίου του 2000. Η καυστική ματιά του πάνω στην ιστορία, τον μαρξισμό και την τέχνη, κάνει τα έργα του εξαιρετικά αγαπητά και δημοφιλή ακόμα και σήμερα.
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΟ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=RznJyf3OK70
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ Χ.Α ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΦΥΣΣΑ...
Συνεργοί οι 8 αστυνομικοί της ΔΙΑΣ που όχι μόνο δεν απέτρεψαν το έγκλημα, αλλά με την παρουσία τους συνήργησαν στη δράση των χρυσαυγιτών που κυνήγησαν τον Παύλο Φύσσα. Την εκτίμηση ότι η δίκη της Χρυσής Αυγής δεν θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι τον Μάιο του 2019, εξέφρασε μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό ο συνήγορος Πολιτικής Αγωγής, Κώστας Παπαδάκης, με αφορμή την επέτειο των πέντε χρόνων από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι.
Στις δηλώσεις του στον News 24/7, ο κ. Παπαδάκης απέδωσε τις σημαντικές καθυστερήσεις στην ακροαματική διαδικασία στο γεγονός ότι η δίκη διεξάγεται κάποιες μέρες στο Εφετείο και κάποιες στις φυλακές Κορυδαλλού, ενώ καταλόγισε ευθύνη στην κυβέρνηση, καθώς διατηρεί νόμο της εποχής Σημίτη, αποτρέποντας έτσι τη ραδιοτηλεοπτική κάλυψη της υπόθεσης.
Για το οπτικοακουστικό υλικό που προβλήθηκε στη δίκη και καταρρίπτει τους ισχυρισμούς των οκτώ αστυνομικών της ΔΙΑΣ, ότι δεν μπορούσαν να αποτρέψουν τη δολοφονία του μουσικού, ο κ. Παπαδάκης ζήτησε την παραπομπή τους στο εδώλιο μαζί με τους κατηγορούμενους ως μέλη της ΧΑ, καθώς, όπως είπε, όχι μόνο δεν απέτρεψαν το έγκλημα, αλλά με την παρουσία τους συνήργησαν στη δράση των χρυσαυγιτών που κυνήγησαν τον Παύλο Φύσσα.
ΠΗΓΗ.news247.gr