οι κρατικές τράπεζες και κοινωφελείς οργανισμοί, Αστυνομικά τμήματα, Σχολεία, κολλέγια ιατρών και φαρμακοποιών, στα οποία προστέθηκαν και οι δημόσιες μεταφορές τελευταία, αλλάζουν δραματικά το τοπίο, στήν ύπαιθρο και βλάπτουν τήν ζωή, αυτών πού απέμειναν, πιστοί στήν επιλογή τους, να συνεχίσουν να καλλιεργούν και να παράγουν, τα υπέροχα προϊόντα τής ευλογημένης Ελληνικής γής.
Παρά την τρέχουσα όμως σήμερα, ιδεολογική αλλαγή, τού πολιτικού σκηνικού, πού θα προϋπόθετε και ανάλογες μεταβολές, παρακολουθούμε την ακολουθία, τής πεπατημένης οδού, όπου η λογική τού κέρδους, με την μείωση των μικρών υποστηρικτικων κρατικών δομών, στις αγροτικές μικροκοινωνίες, απονευρώνει, τον κοινωνικό αυτόν ιστό και δημιουργεί κύμα και επιθυμία φυγής.
Οι δοκησισοφοι κένταυροι τής εξουσίας, ανίκητοι διαχρονικά, αποφασίζουν αφ' υψηλού, αλλαγές, καταργήσεις, μεταφορές, αγνοώντας επιδεικτικά, ένα παραγωγικο τμήμα, τού αγροτικού κόσμου, τροφοδότη τών καλύτερων και καθαρότερων δειγμάτων, ανδρείας στα δύσκολα χρόνια και, υπομονής και λιτότητας, στις περιπτώσεις κρίσεων.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει, επ' ουδενί υπέρβαση και δοκιμές, των ορίων αντοχής του. Ας είναι, ο θρήνος επί τού απωλεσθέντος Παραδείσου, έχει χάσει τήν παλιά του έννοια, οι ιδεολογίες έχουν αποστιλβωθεί και η νέα εποχή, μας δείχνει τα δόντια της.
Γυρίζουμε λοιπόν πάλι, στο παρελθόν, στις αρχές τού 20αι.σε μία περίκλειστη περιφερειακή κωμόπολη, τήν Ελάτεια, ώς παράδειγμα, με ανθούσα κοινωνική ζωή, πού υποστηριζόταν από αρκετές κρατικές δομές, Σχολεία, Δικαστήρια, Αστυνομία, Αγρονόμο, Συμβολαιογραφεία, Υποθηκοφυλακεία, τράπεζες ...και φυσικά Ταχυδρομείο ΤΤΤ, από τα πρώτα τής Ελλάδος, μέσω τού οποίου επικοινωνούσαν και διεκπεραιωναν οι κάτοικοι δοσοληψίες, εμπορικές εργασίες κ.λ.π., το παράδειγμα έχει και εικόνα.
Στο Ταχυδρομείο Ελατείας υπηρέτησαν, πολλοί και άξιοι δημόσιοι υπάλληλοι, πού άφησαν αγαθή ανάμνηση, εκτός τής προσφοράς των, ώς καταναλωτών, αλλά και τήν συμμετοχή τους, στα πολιτιστικά και κοινωνικά δρώμενα, αφού η ενεργή παρουσία των, στήν κοινωνική διεργασία, μετασχημάτιζε τον τραχύ αγροτικό πυρήνα, και ενίσχυε τα εξαρτώμενα μικροεπαγγέλματα.
Η πενταμελής οικογένεια Κούγια, φωτό 5, είναι ένα καλό παράδειγμα, την 10ετια 1920-1930, πού έμενε επ' ενοικίω, στήν οικία Γ. Μαγκανά στον κεντρικό πεζόδρομο και φωτογραφίζεται, με το απαραίτητο φόντο τής μάλλινης βελέντζας, με τα παιδιά και τον υπάλληλο τηλεφωνητή-ταχυδρόμο.
Όλοι λοιπόν αυτοί, πού αποτελούσαν και κύρια οικονομική, τροφοδοτική αρτηρία, στο οικονομικό μικροσύστημα, λόγω τού σταθερού εισοδήματος, έδιναν τόπο και την αναγκαία ώθηση, σ ένα σωρό μικροεπαγγελματίες, τεχνίτες και λοιπούς, να ανεβάσουν τήν απόδοσή τους και το όχημα να τρέχει.
Το παράδειγμα αυτό, μίας οικογένειας Ταχυδρομικού, τον προηγούμενο αιώνα, είναι ενδεικτικό και ασφαλώς, ισχύει για όλες τις δημόσιες διοικητικές δομές, πού απεχώρησαν και σε όσες επίσης θα αποχωρήσουν.... αργότερα. .
Η παράθεση τών φωτογραφιών, τών ταχυδρομικών Cartes- Postales, τού προηγουμένου αιώνα, εκτός τού Φιλοτελικού ενδιαφέροντος, εξαιρετικού, από πάσης πλευράς σημαντικού, μας παρέχουν επίσης ενδυματολογικές πληροφορίες και παρουσίες, όψεις τοπίων και τόπων και πολλά άλλα, πού μας υποβοηθούν στήν κατανόηση τών ιστορικών πηγών, πού οδηγεί σε ασφαλέστερη γνώση των και μπορούν, να είναι εξ ίσου σημαντικές, με τα λοιπά ιστορικά τεκμήρια. Επίσης η μαγεία αυτή, ενός μακρινού κόσμου, πού συμπλέκεται με τήν ζωή και τών άμεσων προγόνων μας, έχει και μία συναισθηματική φόρτιση, αφού είναι και το requiem μίας εποχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου