Πίσω στα παλιά....ΜΕ ΤΑ ΣΤΟΥΚΑΣ

Παρουσιάζει: ο Βίκτωρ Σαμπώ

Tα στούκας ήταν τσιγάρα χύμα που εμφανίζονται στην Κατοχή σε χαρτοκούτι των 100 με ένα χαρμάνι του Παπαστράτου Νο 3.....

Ήταν βαριά και ασήκωτα με κακής ποιότητας καπνό ανάμικτο με κοτσάνια και κάποιοι έλεγαν για πλάκα και με κοπριά.

Με δύο ρουφηξιές έκανες κεφάλι ακόμα και ο διπλανός που δεν κάπνιζε φιαχνότανε....

Κυκλοφορούσαν και μεταπολεμικά ελαφρώς εξευγενισμένα με τον ΚΕΡΑΝΗ και την ένδειξη ΕΘΝΟΣ εξαιρετικά....

Δύσκολοι καιροί και στον περιπτερά έπαιρνες χύμα όσα ήθελες οπότε δεν είχες το πρόβλημα πού θα κρύψεις το πακέτο αν ήσουν αμούστακος.

Τα γυμνασιόπαιδα ξεκινούσαν με τα στούκας μπαίνοντας στα βαθιά με την πρώτη και με τον λαιμό τσαρούχι...

Με τον καιρό οι περιπτεράδες έδιναν και χύμα με φίλτρο ανοίγοντας κουτιά και δεν είχαν χάσιμο γιατί πουλούσαν αρκετά.

Τα στούκας τσιγάρα πήραν το όνομα στην Κατοχή από τα Γερμανικά βομβαρδιστικά.

Οι καπνιστές της εποχής τα συνδύασαν με αυτά επειδή μύριζαν μπαρούτι και δεν είχαν άδικο.

Όσοι ντρεπόντουσαν να βγάζουν τα στούκας από την τσέπη ένα ένα έτσι χύμα όπως ήταν μάζευαν κανένα πεταμένο άδειο κουτί τσιγάρων και τα έβαζαν μέσα.

Ντρεπόντουσαν να κεράσουν φίλο τους....

Μάζευαν και τις γόπες από τον δρόμο ορισμένοι ατσίγαροι και αν ήταν
μεγάλες τις έλεγαν βασιλικές.

Γόπα από στούκας πεταμένη έβλεπες με μεγενθυτικό φακό και καταλάβαινες
πόσο φουκαράς ήταν αυτός που την πέταξε αφού πρώτα την ξεζούμισε.

Δύσκολα χρόνια και το τσιγάρο ήταν μια παρηγοριά...έτσι το έβλεπαν.

Στούκας ή κάποιο άλλο γλυκόπιοτο όπως το διαφήμιζαν οι καπνοβιομήχανοι

δεν τους ενδιέφερε...τσιγάρο να ήταν.

Και υπήρχαν και σχετικές ατάκες που έδειχναν την "πολυτιμότητα" αυτού του διαβόλου....

"....φουκαράς σου λέω...τσιγάρο δεν έχει να καπνίσει...."

Tα χυμαδάκια εμφανίστηκαν με την κρίση ύστερα από πολλά
χρόνια.

Στο Κέντρο της Αθήνας στην Πλατεία Αγίων Θεοδώρων
ο περιπτεράς έχει βάλει  μια πινακίδα γραμμένη με μαρκαδόρο...

"...ΕΔΩ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΧΥΜΑ ΤΣΙΓΑΡΑ..."