Ο Θ. Μιχελής Βουλευτής Φθιώτιδας στη Σύνοδο των Πρυτάνεων και Αντιπρυτάνεων των ΤΕΙ στη Λαμία

Αξιότιμες κυρίες και κύριοι

Το πρόβλημα της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης στη βαθμίδα της Δευτεροβάθμιας, και της ανάπτυξης της Έρευνας και Τεχνολογίας στην Τριτοβάθμια, απασχολεί τη εκπαίδευση της χώρας από τις πρώτες δεκαετίες του Νεοελληνικού κράτους....

Τις τελευταίες δεκαετίες οι απαιτήσεις των σύγχρονων αναγκών έστρεψαν την Ελληνική εκπαίδευση και σε νέους στόχους πέραν των αρχικών παραδοσιακών της. Η εισαγωγή αρχικά, και η ανάπτυξη στη συνέχεια, μιας τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης μέσα στο σχολείο, αποτέλεσαν στόχο.

Είναι γεγονός ότι για την Τεχνικοεπαγγελματική Εκπ/ση, διατέθηκαν πολλά χρήματα και τολμώ να πω πως τα αποτελέσματα ήταν δυσανάλογα αυτών και λιγότερα των προσδοκιών. Δείγμα πως η χρηματοδότηση είναι μεν αναγκαία αλλά όχι και ικανή συνθήκη για την επίτευξη του στόχου.

Επιγραμματικά θα επισήμανα πως τη μεταπολεμική περίοδο ο τρόπος ανάπτυξης του Ελληνικού δημοσίου εμπέδωσε τη λογική πως η σταθερότητα στην εργασία εξασφαλίζεται με μια θέση στο δημόσιο. Σ΄ αυτή τη λογική λειτούργησε και το πολιτικό σύστημα, εξασφαλίζοντας πελατεία.

Η επαγγελματική εκπαίδευση κυρίως στη Δευτεροβάθμια αλλά και η Έρευνα Τεχνολογία στην Τριτοβάθμια, σε μια συμπληρωματικού χαρακτήρα και τελευταία έντονα ευμετάβλητη οικονομία, όπως της χώρας μας, με πολύ δυσκολία και αργούς ρυθμούς αναπτύσσονταν.

Φτάσαμε στο σήμερα.

Η χώρα διαθέτει μια Δευτεροβάθμια Εκπ/ση όπου λιγότερο από 30% των μαθητών της ακολουθούν την Τεχνικοεπαγγελματική κατεύθυνση (ΕΠΑΛ), όταν στις περισσότερες χώρες της ΕΕ, τα ποσοστά ξεπερνούν το 60-70%. Και αυτό δεν είναι αποτέλεσμα της έλλειψης εργασίας σε τεχνικά επαγγέλματα, αλλά κυρίως της αντίληψης της Ελληνικής οικογένειας για αυτή την εργασία.

Άποψη και στόχος της Αριστεράς ήταν πως μια ενιαία οργάνωση της γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης στη Δευτεροβάθμια, δια μέσω ενιαίων σχολείων όπως πχ τα Πολυκλαδικά Λύκεια, ενδεχομένως θα άλλαζε τις προαναφερόμενες αντιλήψεις, διαχωρισμού των επαγγελμάτων σε κοινωνικά καταξιωμένα και μη.

Γνωρίζουμε πως τα Πολυκλαδικά Λύκεια, ως εφαρμογή αυτής της αντίληψης, σχολεία πολύ ακριβά δεν κατέστη δυνατόν να γενικευτούν. Απεναντίας πριν χρόνια καταργήθηκαν. Γνωρίζουμε ότι η τριτοβάθμια Τεχνολογική Εκπαίδευση είναι κατά το πλείστον στις δεύτερες προτιμήσεις των εισακτέων.

Γνωρίζουμε όμως πως η συντηρητική νεοφιλελεύθερη άποψη, που σήμερα εκφράζεται και από τη ΝΔ, θεωρεί πως όχι μόνο πρέπει να γίνεται διαχωρισμός (γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης) αλλά όσο το δυνατόν σε χαμηλότερη βαθμίδα. Ο καθείς εφ’ ώ ετάχθη, από την κοινωνική του θέση, λοιπόν. 

Η προσπάθεια και η νομοθέτηση της κυβέρνησης όσον αφορά την τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση στη Δευτεροβάθμια, συνίσταται σε μέτρα στήριξης των μαθητών, προοπτικής συνέχισης των σπουδών τους και ένταξης στην εργασία. Ή «μαθητεία», τα αυξημένα ποσοστά των ΕΠΑΛ για την εισαγωγή για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ και η δυνατότητα συνέχισης διετών σπουδών αυτών, σε ΑΕΙ ΤΕΙ είναι τα πρώτα βήματα.

Η αντίληψη του «ενιαίου χώρου τριτοβάθμιας εκπαίδευσης» με ΑΕΙ - ΤΕΙ - Ερευνητικό Κέντρο, ως ένα ενιαίο τριτοβάθμια Ίδρυμα, τον ίδιο στόχο προωθεί.

Θα ολοκληρώσω την σύντομη παρέμβασή μου αναφερόμενος στο σχεδιασμό γι΄ αυτό το στόχο. Εσείς, καλύτερα από εμένα, γνωρίζετε ότι κληθήκατε να συζητήσετε ενδεχόμενες συμπράξεις ιδρυμάτων σας με ΑΕΙ και να καταλήξετε σε κοινό πόρισμα που θα κατατεθεί  στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου. Αυτό έγινε στην περίπτωση των ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά και το τελικό αποτέλεσμα είναι σήμερα το Πανεπιστήμιο Δυτ. Αττικής. Το ίδιο γίνεται και σε άλλα Ιδρύματα. Συγκεκριμένα το ΑΕΙ Θεσσαλίας, ΤΕΙ Θεσσαλίας και ΤΕΙ Στερεάς κάνει μια ανάλογη συζήτηση. Αναμένεται το τελικό πόρισμα.

Δεν γνωρίζω εάν από την πλευρά σας, ως θεσμικό όργανο, υιοθετείτε και την τακτική προτάσεων και από ομάδες πολιτών που διεκδικούν (πχ Πανεπιστήμιο Στερεάς η Δελφικό Πανεπιστήμιο και βέβαια δε αναφέρομαι στη συγκεκριμένη πρόταση Πανούση).

Μια τέτοια τακτική θα ήταν ενδιαφέρουσα, θα έλεγα, αλλά όχι μεμονωμένα και επιλεκτικά.

Βέβαια θα γνωρίζετε ότι έως το 2013 είχαμε Πανεπιστήμιο Στερεάς, με έδρα τη Λαμία ως έδρα της Περιφέρειας. Ένα αδύναμο θα προτρέξω να πω, αλλά θα συμπληρώσω εμφατικά ότι όταν με το σχέδιο «Αθηνά» καταργήθηκε κανείς θεσμικός ή αυτοδιοκητικός παράγων δεν αντέδρασε, πλην του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε εκφράστηκε άλλη γνώμη - πρόταση. Και μιλάμε για τα ίδια πολιτικά πρόσωπα που σήμερα είναι σε ανάλογες θεσμικές θέσεις και υπεραμύνονται της πρότασης Πανούση. Κάλιο αργά παρά ποτέ. 

 Ολοκληρώνοντας σημειώνω πως η ανάγκη ισόμετρης ανάπτυξης των Περιφερειών της χώρας (άποψη που εξέφρασα με ομιλία μου στη Βουλή) δεν εξασφαλίζεται με αυτόνομες κινήσεις παραγόντων ή πόλεων της Περιφέρειας (αυτοδιοικητικοί, πανεπιστημιακοί παράγοντες) έξω από τη συλλογικότητά τους. Δεν τους αμφισβητώ αυτό το δικαίωμά τους, αμφισβητώ την αποτελεσματικότητα αυτού προς όφελος της εκπαίδευσης και της χώρας.

Η ισόμετρη ανάπτυξη εξασφαλίζεται με προτάσεις σχεδιασμένες, βασιζόμενες στα συγκεκριμένα δεδομένα της περιοχής και της χώρας και κυρίως μακριά από τακτικές προεκλογικών παρεμβάσεων.