Νότα Κυμοθόη:Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 Έργο Ζωγραφικής Της Νότας Κυμοθόη/Art Nota Kymothoe© Νότα Κυμοθόη 

Νότα Κυμοθόη:Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Η Στερεά Ελλάδα ή Ρούμελη, όπως λέγεται, υπήρξε μια περιοχή από αρχαιοτάτων χρόνων διαποτισμένη με όλη την αρχαία Ενέργεια του Θείου και Πανίερου Πνεύματος, της ενέργειας των αρχαίων Ελλήνων Θεών με αρχαίους ναούς λατρείας τους για όλα.....Κέντρο δύναμης υπήρξε ο Ναός του θεού Απόλλων στους Δελφούς, με αίγλη και έλξη πιστών απ΄ όλο το γνωστό τότε κόσμο, εκείνης της εποχής π. Χ., όπως λέγεται...

Ο Παρθενών στην Ακρόπολη της πόλεως Αθήνα, που έλαβε το όνομά της από την αρχαία Ελληνίδα Θεά Αθηνά. Στην Αθήνα υπήρχε υπέροχος και λαμπρός ναός προς τιμήν του Ολυμπίου Διός, ερείπια του οποίου σώζονται ακόμα. Στο Ηραίον έξω από το Λουτράκι υπήρχε ο υπέρλαμπρος αρχαίος Ναός της Ελληνίδας Θεάς Ήρας!!! Στο Σούνιο της Αττικής υπήρχε ο υπέρλαμπρος Ναός του Έλληνα αρχαίου Θεού Ποσειδώνα!!!Στην αρχαία πόλη Ελάτεια των Λοκρών υπήρχε ο λαμπρός Ναός της Ελληνίδας Θεάς Αθηνάς με την προσωνυμία Κραναία Αθηνά. Στην Ελευσίνα υπήρχε ο Ιερός Ναός της αρχαίας Ελληνίδας Θεάς Δήμητρας. Ο αρχαίος Έλλην Θεός Διόνυσος στο Δήμο της Αττικής με το ίδιο όνομα...

Στερεά Ελλάδα μια περιοχή όπου είναι φημισμένη για το περίφημο Πάσχα της με τα σουβλιστά αρνιά και τα πανηγύρια της...

Πάσχα λοιπόν στη Ρούμελη, αλλά οι σημερινοί νεοέλληνες δεν γνωρίζουν τι ακριβώς σημαίνει...

Με αφορμή τη σημερινή ημέρα, της Αναστάσεως του Λαζάρου, όπως λέγεται και εορτάζεται από τους Χριστιανούς αλλά και το Πάσχα των Καθολικών, έρχομαι να ρίξω άπλετο φως στην μεγάλη αυτή γιορτή. Ο λόγος είναι η σκέψη μου, που αφορά την κινητή γιορτή του Πάσχα. Τι σημαίνει λοιπόν αυτό; Γιατί γιορτάζεται το Πάσχα των Ορθοδόξων Χριστιανών ακριβώς την επόμενη Κυριακή από την Πανσέληνο η οποία είναι ακριβώς μετά την Εαρινή Ισημερία;

Η Προσευχή του Χριστού στο  όρος των ελαιών, έγινε μια μεγάλη ιστορική εποχή, όπου ως ανθρώπινη φύση, γιόρτασε μέσα στα πάθη του το τελευταίο του εβραϊκό Πάσχα ή Πεσάχ όπως λεγόταν. 

Αυτό το εβραϊκό Πεσάχ ή Πάσχα των Εβραίων, ήταν η μεγάλη γιορτή τους ως ανάμνηση της εξόδου τους από την Αίγυπτο. Κατά τις ημέρες εορτασμού του Πεσάχ (Πάσχα), σύμφωνα με τον εβραϊκό νόμο παρέμειναν κλειστά τα δικαστήρια και δεν γίνονταν μήτε δίκες μήτε εκτελούνταν  θανατικές ποινές. 

Αυτήν την ημέρα, του Σαββάτου (ημέρα αργίας για τους Εβραίους) ο Χριστός ανέβηκε στο όρος των ελαιών για να προσευχηθεί. Ήταν ημέρα Πανσελήνου και ήταν η Α΄ Πανσέληνος μετά την Εαρινή Ισημερία (Ημέρα Αναστάσεως Γαίας δηλαδή γιορτή Φωτός για την αναγέννηση της φύσης). Αυτήν την Πανσέληνο εκείνης της εποχής, ο Χριστός Προσευχόταν κάτω από το Φως της κι εκεί τον συνέλαβαν, γιατί δεν γιόρταζε μαζί με τους άλλους, σύμφωνα με το έθιμο των Εβραίων...
Οι εθνικοί (Έλληνες) της περιοχής Ελάμ, γιόρταζαν την ημέρα της Λαμπρής Σελήνης!!!

Αυτήν την ημέρα, ημέρα Πανσελήνου, ο Χριστός ανέστησε το Λάζαρο από την τετραήμερη ταφή του, τον αδερφό της Μάρθας και Μαρίας στην Βυθανία ή Βυθινία κι ύστερα επάνω σε γαϊδουράκι πήγε στην Ιερουσαλήμ όπου συνέφαγε με τους μαθητές του και το βράδυ της Πανσελήνου ανέβηκε να προσευχηθεί στο όρος των ελαιών.
Ήταν Πανσέληνος σύμφωνα με τους αστρονόμους και τα ιστορικά γραφόμενα και αρχή της μεγάλης γιορτής του Πάσχα (Πεσάχ) των Εβραίων και το γεγονός της Ανάστασης του Λαζάρου είχε γίνει γνωστό παντού και στην Ιερουσαλήμ κι έψαχναν να βρουν τον Ιησού Χριστό.
Τον βρήκαν να προσεύχεται στο Θεό Πατέρα Του Φως εκ Φωτός, στο Φως του Παναγίου Πνεύματος, στο όρος των ελαιών, αυτήν τη νύχτα της Πανσελήνου, που ήταν αργία και αρχή του Πάσχα (Πεσάχ) για τους Εβραίους!!!

Ακολουθεί η περίοδος των ανακριτικών μαρτυρίων και Παθών του Χριστού με κατηγορίες ζηλοφθονίας και ψεύδους εναντίον του, με αφορμή γιατί εργάστηκε το Σάββατο (Ανέστησε το Λάζαρο) ενώ τα δικαστήρια αυτήν την εβδομάδα ήταν απαγορευμένα. Η εβδομάδα αυτή, μέσα στην εβδομάδα ακριβώς που καθιερώθηκε να ονομάζεται Μεγάλη εβδομάδα για τους Χριστιανούς, ενώ ήταν για τους Εβραίους η εβδομάδα των δικών τους παθών κι εξόδου τους από την Αίγυπτο. Αυτήν την εβδομάδα απαγορευόταν η οποιαδήποτε καταδίκη και όλα τα εβραϊκά δικαστήρια ήταν κλειστά και απαγορεύονταν και οι εκτελέσεις των θανατικών ποινών.
Κατά παράβαση του εβραϊκού νόμου δικάστηκε ο Ιησούς Χριστός από τους αρχιερείς του Καϊάφα και τους συν αυτώ παρισταμένους και χρησιμοποιώντας τον Πιλάτο για να δικάσουν τον Ιησού Χριστό, δίχως να βρίσκει ο Πιλάτος αδίκημα κι έπλυνε τα χέρια του...

Η μεγάλη και αισχρή Προσδοσία που έγινε στον Ιησού Χριστό κατά παράβαση του εβραϊκού Νόμου, γιορτάζεται τη Μεγάλη Εβδομάδα από τους πιστούς χριστιανούς και φέρνει στην επιφάνεια τύψεις και θλίψεις της κάθε ψυχής έως την κορύφωση της γιορτής την ημέρα της Ανάστασης, όπου είναι Σάββατο και η κάθε πιστή ψυχή λυτρώνεται...

Το 324 μ.Χ. ο γιος της Ελένης (Αγία) ο Κωνσταντίνος (Μέγας ονομάστηκε κι Άγιος) ως αυτοκράτωρ με το κίνημά του "Νέα Ρώμη", αλλάζει το όνομα Βυζάντιο της αρχαίας πόλης των Μεγαρέων και την ονομάζει Κωνσταντινούπολη και τον αρχαίο Ναό της Θεάς Αθηνάς Σοφίας, μετονομάζει σε ναό της Αγίας Σοφίας. 

Το 325 μ.Χ. αποφασίστηκε από την Α΄Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια της Βιθυνίας (πόλη καταγωγής του και της μητέρας του) να γιορτάζουν οι πιστοί Εβραίοι και Ιουδαίοι χριστιανοί το Πεσάχ (Πάσχα) τους την 1η Κυριακή μετά την Πανσέληνο η οποία πραγματοποιείται ακριβώς μετά την Εαρινή Ισημερία.

Με τον καιρό κι αφού διαδόθηκε ο χριστιανισμός ως η Νέα Θρησκεία που επιβλήθηκε δια της βίας και τρομερών σφαγών των αρχαίων εθνικών Μυστών, διωγμών κατά των εθνικών (Ελλήνων) σε όλη σχεδόν την Ανατολή αλλά και την ρωμαϊκή αυτοκρατορία της εποχής, καταστροφή όλων των αρχαίων Ναών και Ιερών, καθιερώθηκε η Ημέρα του Πάσχα ως κινητή γιορτή. Οι διωγμοί ξεκίνησαν από το μένος του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου (αγίου) εναντίον του πατέρα του Κωνστάντιου Α΄ Χλωρού, γιατί δεν τον αναγνώριζε ως γιο του και η αντιπαλότητα μεταξύ τους εξελίχτηκε σε εμφύλιο μεταξύ χριστιανών (νέας θρησκείας) και εθνικών (της παλαιάς θρησκείας).

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ήταν στο ΦΩΣ του ΠΑΤΕΡΑ ΘΕΟΥ (Φως εκ Φωτός Πατρός Αληθινού) και στην ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ που λυτρώνει. Μια γνήσια καθαρή γιορτή κι αρχαία ελληνική λατρεία Φωτός, την οποία τιμούσαν με λαμπρότητα όλοι οι αρχαίοι Έλληνες απ΄ όλες τις φυλές και πόλεις τους, σε όλο το γνωστό τότε κόσμο. Μια γνήσια ΛΑΜΠΡΗ (όπως την ονόμαζαν) ημέρα που γιόρταζαν όλοι οι λαοί της γης που είχαν μυηθεί στα αρχαία ελληνικά μυστήρια του Φωτός!!!
Συνήθιζαν να θυσιάζουν αμνούς (κριάρια) και ερίφια (κατσίκια) στους βωμούς προς τιμήν του Θεού του Φωτός! Έκαναν χοές με οίνο κι ευλογούσαν άρτους γλυκούς, και αυγά ορνίθων ή περιστερών. Τεμάχια από αυτά τα θυσιαζόμενα ζώα τα έψηναν καθώς και τα αυγά και τα έτρωγαν πίνοντας οίνο και πανηγύριζαν για την ευδαιμονία της Γαίας, τρώγοντας άρτους γλυκούς, πίτες και καταναλώνοντας!
Στην πορεία, όταν θεσπίστηκε ο χριστιανισμός ως δόγμα καθιερώθηκε να σφάζονται αρνιά ή κατσίκια, ψήνονται ομαδικά και να βάφονται τα αυγά κόκκινα συμβολίζοντας το αίμα που χύθηκε από τον σταυρικό θάνατο του Ιησού Χριστό. Το Πάσχα των Χριστιανών έλαβε πανηγυρική γιορτή χαράς, ελπίδας, λύτρωσης μέσα από την Ανάσταση του Ιησού Χριστού.

Ευχαριστούμε τον Ιησού Χριστό για όλη τη γνώση που κλείνει η εβδομάδα των Ιερών Παθών Του και η ΔΥΝΑΜΗ που δίνει σε όσους κατανοούν κι ευχαριστώντας τον Άγιο Λάζαρο για την Ιερή Σιωπή Του μετά την επιστροφή του από το θάνατο. Η Ανάσταση αποτελεί Ιερό Μυστήριο Γνώσης και Λύτρωσης της ανθρωπίνου φύσεως!!!
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΊΝΑΙ:
1. ΤΟ ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ
2. ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΥ ΟΥΡΑΝΙΕ

Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Ζωγράφος (31/3/2018)