ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΥΛΗ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ

Παρουσιάζει ο Βίκτωρ Σαμπώ

Καμιά πενηνταριά χρόνια πίσω κάποια αυλή στην Πλάκα....

Το ένα σπίτι κολλητά στο άλλο με συμβόλαια ή χωρίς από τον παππού στον εγγονό από τον άκληρο συγγενή κληρονομιά όταν άφησε τα κόκκαλά του σε κάποια Χώρα.

Κάπως έτσι ήταν τα πράγματα αλλά πίσω στην αυλή...

Πόσοι νοματαίοι να έμεναν;

 Άγνωστο.

Δωμάτια πάνω δωμάτια κάτω κάποια κουζινούλα που θα ήταν κοινόχρηστη όπως και η τουαλέτα.

Συγγενείς όλοι αυτοί;

Δεν ήταν απαραίτητο...

Θα φιλοξενούσε άλλος κάποιον συγγενή του που είχε έρθει στην Πρωτεύουσα
για δουλειά αφήνοντας την επαρχία.

Στην Πλάκα στα ταβερνάκια στα μπακάλικα δούλευαν πολλά επαρχιοτόπαιδα
και κάποια από αυτά πήγαιναν και σε νυχτερινό σχολείο.

Δίπλα στην σκάλα που από τα χρόνια είχε πέσει η μισή και της τσοντάρισαν
ξύλινη βλέπουμε μια γλάστρα πάνω σε μια ασπρισμένη κολώνα...των αρχαίων προγόνων μας.

Εκεί την βρήκαν εκεί την άφησαν της πέρασαν και ένα χέρι ασβέστη...
Δεν προκαλούσε εντύπωση σε κανένα...δεν ήταν η μοναδική αυλή με αρχαιολογικά ευρήματα.

Εντύπωση προκαλούσαν μόνον στους τουρίστες που τραβούσαν φωτογραφίες και προσπαθούσαν να καταλάβουν.

Τα σχοινιά που απλώνανε τις μπουγάδες ήταν επίσης κοινόχρηστα γι αυτό και υπήρχε εβδομαδιαίο πρόγραμμα στις μπουγάδες...

Το καλοκαίρι στο επίσης κοινόχρηστο τραπέζι της αυλής μαζευόντουσαν το βραδάκι οι συναυλικοί να φάνε...να συζητήσουν...να κουτσομπολέψουν.

Απέναντι ...δίπλα από τα μικρά ταβερνάκια ακουγόντουσαν οι παρέες να τραγουδάνε συνοδεία πλανόδιων καλλιτεχνών.

Έπαιρναν αναμάσχαλα την κιθάρα τους και πήγαιναν για νυχτοκάματο στα διάφορα τραπεζάκια βγάζοντας το τσίγκινο πιατάκι από την τσέπη του ταλαιπωρημένου κοστουμιού τους όταν τελείωναν το τραγούδι που τους είχε ζητήσει η παρέα.

Οι παλιές αυτές αυλές όπου υπάρχουν ακόμα στην Πλάκα είναι έρημες με ετοιμόρροπες κάμαρες και μπορείς να κοιτάξεις από την σιδερένια αυλόπορτα με την αλυσίδα και το λουκέτο και να σκεφτείς ότι κάποτε εκεί ζούσαν ευτυχισμένοι άνθρωποι με αυτά που είχαν.