«EΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ» Η ΤΡΑΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ

Παρουσιάζει:  ο Βίκτωρ Σαμπώ

Η συγκεκριμένη έκφραση δημιουργήθηκε λόγω των ψυχοπαθών που υπήρχαν και στα παλιότερα χρόνια.....

Την εποχή κατά την οποία δεν υπήρχαν ειδικά ιδρύματα για τους ψυχοπαθείς, οι δικοί τους άνθρωποι, τους έπαιρναν και τους πήγαιναν σε εκκλησίες ή σε μοναστήρια. Εκεί, αφού τους έδεναν με μια αλυσίδα σε ένα δέντρο ή σε κάποιο κούτσουρο ή και στον νάρθηκα της εκκλησίας, έλεγαν του παπά ή του καλόγερου να τους διαβάσει μια ευχή.

Η μεταφορά των ψυχοπαθών στις εκκλησίες δεν γινόταν οποιαδήποτε ημέρα: Οι συγγενείς διάλεγαν συνήθως σαν ημέρα μεταφοράς, την ημέρα στην οποία γιόρταζε ο άγιος της εκκλησίας, όπου και ο ναός είχε πανηγύρι. Πίστευαν πως αν ο παπάς διάβασε στους ψυχοπαθείς μια ευχή την μέρα αυτή, «η θεραπεία» θα είχε περισσότερες πιθανότητες να πετύχει. Κάπως έτσι προέκυψαν μια σειρά από εκφράσεις τις οποίες χρησιμοποιούμε μέχρι σήμερα: «Είναι για τα πανηγύρια», «Είναι για το κούτσουρο» ή «Είναι για το νάρθηκα».