ΔΙΟΛΕΤΑ ΓΙΑΝΝΑ ΚΟΥΤΖΕΙΑ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΣΤΟ 21’

Παναγιώτης Δημάκης

Μεγάλη ικανοποίηση αισθάνεται κανείς εξερευνώντας τήν νεότερη ιστορία τών Ελλήνων, πού δημιούργησαν το σημερινό Ελληνικό Κράτος, με τον Ιερό Αγώνα τού 1821.....

Όμως, όλα δεν έχουν γίνει γνωστά, ούτε έχουν γραφεί, πάντα υπάρχει σε κάποια γωνιά, σε κάποιο χειρόγραφο ή έγγραφο, μία λεπτομέρεια, ένα φαινομενικά ασήμαντο έγγραφο, πού σύρει όμως μαζί του, πλήθος παραπληρωματικών και συμπληρωματικών πληροφοριών, ή ένα μοναδικό ντοκουμέντο, πού η διορατικότητα τού ακάματου ερευνητή Γιάννη Βλαχογιάννη, μπορεί να ξεχωρίσει μέσα στο σωρό τών χειρογράφων και εγγράφων. Ο Γιάννης Βλαχογιάννης έχει αφήσει ένα πλήθος ιδιογράφων σημειωμάτων και αποκομμάτων σε κιβωτίδια στα Γ.Α.Κ. πού είχε επιλέξει να επεξεργαστεί, από τον τεράστιο όγκο υλικού, αλλά δεν πρόκαμε. Ίσως και το βάρος τών ονομάτων, τών κατορθωμάτων, τών ιστορικών μαχών και συγκρούσεων πού επροτάσσοντο, έθεταν προτεραιότητες ανυπέρβλητες. Πίσω όμως από όλα τα μεγάλα και θαυμαστά, υπήρχαν πλήθη αφανών αλλά και εξίσου γενναίων αγωνιστών, πού προκινδύνευσαν και θυσιάστηκαν χωρίς η ιστορία να καταγράψει τα σεβάσμια ονόματά τους. Η ιδιόχειρη σημείωση τού Βλαχογιάννη 1, πού αφορά τήν Διολέτα Κούντζεια και επέσυρε τήν προσοχή του, είναι ισχυρή ένδειξη στήν σημασία πού έδωσε στήν λέξη “ χειρούργος ”.

(Σημ. Η λέξις “ χειρούργος ” αναφέρεται στο σημείωμα τού Βλαχογιάννη, καθώς και στα Πρακτικά τής Βουλής. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε και ο όρος ( χειρουργός ), εν προκειμένω επροτιμήθη ο όρος “ χειρούργος ” σύμφωνα με τα ώς άνω.Η λέξη αυτή, καθορίζει τήν ιδιότητα και τήν δραστηριότητα, μίας γυναίκας , στα πεδία τών μαχών, κατά τήν διάρκεια τού Ιερού Αγώνα, σε μία υπηρεσία, στην οποία ακόμη και σήμερα θα ήταν πρωτοπόρος. Οι γυναίκες, πού έλαβαν μέρος, σε μάχες, ή θυσιάστηκαν, υπήρξαν πολλές και η ιστορία, έχει καταγράψει Σουλιώτισσες, Μεσολογγίτισσες, Μανιάτισσες, τής Νάουσας κ.τ.λ. πού με υπέρβαση, τών ορίων τού φύλου των, κέρδισαν τήν αμάραντη δάφνη τής αθανασίας. Όμως γυναίκα χειρούργος, “ ...είς θεραπείαν πληγωμένων και νοσούντων στρατιωτικών...”, επισήμως μέχρι σήμερα, δεν έχει καταγραφεί . Με ευλάβεια και σεβασμό, στην ατρόμητη, αλλά και ευαίσθητη αυτή γυναίκα, πού περιέτρεχε τα πεδία τών μαχών όχι με τα όπλα, αλλά με τα σύνεργα, τής χειρουργικής ιατρικής τής εποχής, παρατίθεται το σημείωμα αυτό, με τήν ελπίδα να καταχωρηθεί το όνομα της, όπου ανήκει.
Χρήσιμον είναι να σημειωθεί ότι χειρούργος γυναίκα και σήμερα είναι είδος σπάνιο, αφού στον κλάδο αυτό δραστηριοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά άνδρες. Παλαιός μου συμμαθητής, ήδη καθηγητής χειρουργικής στον Ερυθρό Σταυρό, μου έλεγε αποφθεγματικά, ότι τα προσόντα τού χειρούργου ιατρού, εκτός βέβαια τής επιστημονικής επάρκειας, ήταν να διαθέτει “ καρδιά λέοντος, μάτι αετού, χέρι γυναίκας ”. Η Διολέτα Κούτζεια είχε το χέρι και κέρδισε, μαχόμενη το μάτι τού αετού και τήν καρδιά τού λέοντα.

Σημ. το Όνομα Διολέτα * ή Βιολέτα Κούτζεια (Κούτσεια - Κότσια) και σήμερα επιχωριάζει στην Σουβάλα Παρνασσίδος, όπου ήταν το στρατόπεδο και το οχυρό τού Γεωργίου Δυοβουνιώτη, οπλαρχηγού Τουρκοχωρίου-Μενδενίτσης όπου είχε συνέλθει η τοπική σύνοδος τών Προεστών για τήν εκλογή αντιπροσώπων στη συνέλευση τής Επιδαύρου το 1825 ( βλ. προηγούμενο σημείωμα στον Λαμιακό Τύπο αρ. φυλ. 1998 20 Νοεμβ. 2011 ). Δυστυχώς στα Αρχεία τής Βουλής δεν διεσώθη ή ληθαργεί σε κάποιο φάκελλο, η αίτηση τής Διολέτας αυτής, με την οποία θα είχε ταυτιστεί με ασφάλεια η καταγωγή της. Όμως όλα δείχνουν προς την Σουβάλα, το ιστορικό χωριό τού Παρνασσού. Τα τεκμήρια δε βάσει τών οποίων τής απονέμεται ο τίτλος “ χειρουργού ” είναι ισχυρά και αμάχητα όπως προκύπτει από την ΡΥΙΓ΄ συνεδρίαση τής Βουλής τής 30ης Ιουλίου 1845 και το σημείωμα τού Βλαχογιάννη, το οποίο, τύχη αγαθή, ανακάλυψα στο σωρό τών αποκομμάτων και σημειώσεων του, ώς " ποντικός " τών Αρχείων, τα ερευνητικά μου χρόνια.
* Στην τοπική διάλεκτο το Β όταν ακολουθεί φωνήεν εκφέρεται ώς Δ Βιολέτα-Διολέτα, Βιολί - Διολί κ.τ.λ.