ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ. "Η μοναξιά του σαν ανήμερο θεριό.....". ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

Αναδημοσίευση από Polydrosos Parnassou

Ο Νοέμβριος ( κατά   τους  Αρχαίους "Μαιμακτηριών"), είναι ο ενδέκατος μήνας του πολιτικού έτους. Πριν από την μεταρρύθμιση του Ιουλίου Καίσαρα το 46 π.Χ., όταν το έτος άρχιζε τον Μάρτιο, ήταν ο ένατος (novem) μήνας στο ρωμαϊκό ημερολόγιο......

 Στο αρχαιοελληνικό αττικό ημερολόγιο ο Νοέμβριος ήταν ο πέμπτος κατά σειρά μήνας και ονομαζόταν «Μαιμακτηριών» από την εορτή «Μαιμακτήρια».

Τα «Μαιμακτήρια» τελούνταν προς τιμήν του «Διός Μαιμάκτου», θεού των ανέμων και των καταιγίδων, συμβόλου δηλαδή της ευμετάβλητης μετεωρολογικά εποχής. Και σήμερα, ως τελευταίος μήνας του Φθινοπώρου, ο Νοέμβριος είναι ο βασικός προάγγελος του χειμώνα που ακολουθεί.                                                       

Στον ελληνικό λαό ο Νοέμβριος είναι γνωστός με διάφορα  ονόματα όπως '   

Φεύγει και πάει κι ακόμα πάει
Και πίσω δεν κοιτάζει
Και δεν αφήνει βότσαλα
Σημάδια πια δε βάζει

Δεν έχει σπίτι μήτε εχθρούς
Και φίλους δε γνωρίζει
Δεν αγαπάει μήτε μισεί
Τη μοναξιά του ορίζει

Μια φλόγα είχε μια φωτιά
Που του καιγε τα στήθια
Μα το ποτάμι μίλησε
Και του είπε την αλήθεια

Στους ίσκιους ονειρεύεται
Στα ξέφωτα χορεύει
Ο δρόμος του ατέλειωτος
Ο δρόμος του κοντεύει

Φεύγει και πάει κι ακόμα πάει
Και πίσω δε γυρίζει
Δεν αγαπάει μήτε μισεί
Τη μοναξιά του ορίζει

Φεύγει και πάει κι ακόμα πάει.

Από τις γεωργικές εργασίες του μηνός, που είναι όλες επείγουσες, ιδιαίτερα αυτή της σποράς των σιτηρών, ο Νοέμβριος ονομάζεται: Σποριάς,Σπαρτός,Σπορίτης, Σπορέας, Σποριάρης κ.α. Μεσοσπορίτης (ο γεωργός έως τα Εισόδια της Θεοτόκου (21) πρέπει να έχει σπείρει τουλάχιστον τα μισά, γι’αυτό και το λαϊκό όνομα της γιορτής είναι: της Παναγίας της Μεσοσπορίτισσας), Νιαστής για τα τελευταία νεάσματα ή υνάσματα (οργώματα) της γης, κ.λ.π.

                        φωτο : ομαδική σπορά σιταριού (από Panoramio)  

Από τις ποιμενικές ενασχολήσεις πήρε το όνομα Παχνιστής, για το κλείσιμο πια των ζώων στο παχνί.

  ΖΩΓΡΑΦΟΣ  ΓΙΑΝΝΗΣ  ΓΑΙΤΗΣ" Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ  ΤΗΣ  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ"

  ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ  ΓΙΑ  ΤΟ  ΜΗΝΑ ΝΟΕΜΒΡΙΟ

 

• Άη- Μηνάς εμήνυσε του πάππου του χειμώνα: -Έρχομαι ή δεν έρχομαι και τ’ Άη- Φιλίππου αυτού είμαι.
• Αν τ’ Άη Φιλίππου λείπω, τ’ Άγια, των Αγιών δε λείπω.
• Η Πούλια βασιλεύοντας το μήνυμα της στέλνει. Ούτε τσοπάνος στα βουνά ούτε ζευγάς στους κάμπους.
• 
  
• 

• Νοέμβρη οργώματα κι ελιές, δεν απολείπουν οι δουλειές.
• Ο άη- Μηνάς εμήνυσε, πούλια μη ξημερώσει.
• Ο Νοέμβρης έκλεισε, τα ζευγάρια είν’ στο στάβλο κι ούτε ζευγάς στον κάμπο.
• Ο Νοέμβρης σαν θα έλθει τα γομάρια μέσα κλείνει.
• Όποιος σπείρει τον Νοέμβρη ούτε σπόρο δεν Θα πάρει.
• 
  
• 

• Όταν έρθει ο Νοέμβρης σιγομπαίνει ο χειμώνας.
• Ούτε τσοπάνος στα βουνά ούτε ζευγάς στους κάμπους.
• 
  
• 

• Σ’ τσι τριάντα, τ’ Αγι-Αντριός, αντριεύεται το κρύο.
• Της ελιάς το φύλλο κι αν χαθεί, πάλι θε να ξαναβρεθεί.
• 

• Το Νοέμβρη και Δεκέμβρη φύτευε καταβολάδες.
• Τον Οκτώβρη τα κουδούνια, το Νοέμβρη παραμύθια.
• Του Σαρανταμέρου η μέρα «καλημέρα» – «καλησπέρα».

Νοέμβρης μήνας ταξιδεύει μ'ένα τρένο
Αθήνα-Λάρισα ωραία Θεσσαλία
Στην Κατερίνη ακούει τραγούδι αγαπημένο
με μια πληγή από παλιά μελαγχολία

Στη Σαλονίκη φθάνει απόγευμα στις έξι
μ'ένα καιρό που όλο σκέφτεται να βρέξει
Στη Σαλονίκη φθάνει απόγευμα στις έξι
μ'ένα καιρό που όλο σκέφτεται να βρέξει
Νοέμβρης μήνας...
Νοέμβρης μήνας...

Νοέμβρης μήνας με καράβι ταξιδεύει
Χανιά-Ηράκλειο και κόλπο Μιραμπέλου
του Μεθυστή τα πανηγύρια μνημονεύει
Αγίου Μηνά και Μιχαήλ του Αρχαγγέλου

Το Ρεθυμνιώτικο σκοπό παίζει στη λύρα
και λέει του έρωτα τα πάθη και τη μοίρα,
το Ρεθυμνιώτικο σκοπό παίζει στη λύρα
και λέει του έρωτα τα πάθη και τη μοίρα,
Νοέμβρης μήνας...
Νοέμβρης μήνας...
Νοέμβρης μήνας...

Νοέμβρης μήνας με το ΚΤΕΛ στην Πάτρα πάει
μέρα γιορτής νιώθει το κρύο ν' αντριεύει
αφού ευχήθηκε στην πόλη που αγαπάει
τριάντα μέρες στη βαλίτσα του μαζεύει

Η μοναξιά του σαν ανήμερο θηρίο
και φεύγει μ'ένα κουρασμένο λεωφορείο,
Η μοναξιά του σαν ανήμερο θηρίο
και φεύγει μ'ένα κουρασμένο λεωφορείο,

                                              "Γ"