Πίσω στα παλιά...ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ΄50

Παρουσιάζει:  ο Βίκτωρ Σαμπώ

Χωματόδρομοι...λασπουριά...αλάνες...παιδιά...αδέσποτα μαζί στις αλάνες.
Σπίτια χαμηλά...συντηρημένα όπως-όπως.

Μέσα στα σπίτια λιγοστά έπιπλα συνήθως από δεύτερο χέρι από το γιουσουρούμ.
Ακόμα και το κρεβάτι στο ίδιο δωμάτιο....

Οι άντρες κυκλοφορούσαν με κοστούμι γραβάτα και καπέλο...

Ήταν μονάκριβη αυτή η στολή ...

Το μουστάκι για το άντρα απαραίτητο αξεσουάρ....

Τι έπιναν ;

Ρετσίνα και κοκκινέλι...το μπουκάλι με το χύμα δεν έλειπε από το τραπέζι...
το ούζο δεν ήταν διαδεδομένο και φυσικά το ουίσκι.

Το τελευταίο θα το έπιναν σε καμιά επίσκεψη ονομαστικής εορτής
σε καλό όπως έλεγαν σπίτι.

Ήταν γνωστή η φράση...."μυρίζει κορέους (κοριούς)..." και το έπιναν
κάνοντας γκριμάτσα.

Τα καλά σπίτια είχαν υπηρέτριες...

δύσκολη δουλειά αλλά εξασφάλιζαν ένα μισθό ...τροφή και στέγη...

Η συμπεριφορά των αφεντικών τους δεν ήταν η καλύτερη...

Περιφρόνηση...προσβολές...αλλά αυτές κάνουν υπομονή και είναι
προετοιμασμένες.
Στην οικογένεια ο πατέρας και ο γιός είναι τα αφεντικά ...

Tο κορίτσι υποφέρει.

Απαγορεύονται τα πάντα ...πρέπει να είναι...άμεμπτου ηθικής
προκειμένου να παντρευτεί.

Είναι και το θέμα της προίκας ...χωρίς αυτήν γαμπρός δύσκολα να βρεθεί.
Άντε και παντρεύτηκε με λιγοστή προίκα πρέπει να κάνει πως δεν καταλαβαίνει θα της έχει πει η μάνα της αν τυχόν μάθει ότι ο άντρας της μπερμπαντεύει.
Αν τον αγριέψει θα την παρατήσει και η συνέχεια θα είναι οδυνηρή.
Πώς να γυρίσει στο πατρικό;

Οι ηλικίες....

Ηλικιωμένος ήταν ο 50ρης και υπέργηρος ο 60 ρης...

Οι γυναίκες μπαίνοντας στα 30 ...ήταν γεροντοκόρες και δύσκολα
μπορούσαν να βρουν γαμπρό εκτός αν είχαν καλή προίκα.
Υπήρχαν γέροντες που δεν γνώριζαν την πραγματική τους ηλικία...
στην χάρτινη χειρόγραφη ταυτότητα που είχαν η χρονολογία γέννησης
ήταν κατ΄εκτίμηση.

Έτσι ακούγαμε από τους Μικρασιάτες πρόσφυγες ότι πίσω από κάποιο
εικόνισμα έγραφαν τις ημερομηνίες γέννησης των παιδιών τους...για σιγουριά.