"Πώς ταξιδεύουν οι ψυχές και οι ζωές μας, πες μου Στις όχθες του Αχέροντα και στις πνοές του ανέμου".

Με αφορμή δύο εξαιρετικά τραγούδια  του Σωκράτη Μάλαμα  για τον "Αχέροντα" που έγραψαν οι, Θανάσης Παπακωσταντίνου και Γιώργος Αθανασόπουλος   σας  παρουσιάζουμε και  ένα σύντομο οδοιπορικό  με θαυμάσιες εικόνες και βίντεο  από  τις πηγές....

του  Αχέροντα του "Ποταμού της  θλίψης" ή  της  "Μυστικής  πύλης  του κάτω  κόσμου" όπως λέει η μυθολογία .

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Αχέρων αποτελούσε τον ποταμό όπου ο "ψυχοπομπός" Ερμής παρέδιδε τις ψυχές των νεκρών στο Χάροντα, προκειμένου να καταλήξουν στον Άδη. 

Η κάθε ψυχή, περνώντας από το πορθμείο του Χάροντα, έπρεπε να δώσει από έναν οβολό για τη μεταφορά, ενώ αξιοσημείωτη είναι η περίπτωση του Μένιππου, τον οποίο αναφέρει ο Λουκιανός, ως τον μοναδικό που διέσχισε τον Αχέροντα χωρίς να πληρώσει.

Αυτό το μαγευτικό ποτάμι διασχίζει τρεις νομούς: Ιωαννίνων, Πρεβέζης και Θεσπρωτίας. Η ονομασία του, πιθανότατα, προέρχεται από τη λέξη "άχος" δηλαδή "θλίψη" και σημαίνει "ο ποταμός της θλίψης". 

Από πολύ παλιά, το φυσικό κάλλος στις πηγές του Αχέροντα προσέλκυε πλήθος τουριστών. Τα δέντρα γύρω από τις πηγές και τα κρυστάλλινα (και εντελώς παγωμένα) νερά του ποταμού τραβούν σαν μαγνήτης τόσο λάτρεις της φύσης όσο και εραστές των extreme σπορ. 

"Το χρόνο να λαβώσω"

Στίχοι:   Γιώργος Αθανασόπουλος
Μουσική:  Βαγγέλης Φάμπας

Νεράιδα φανερώθηκε σε άδειο καλντερίμι
Ήλιος χρυσός στα βλέφαρα και στο λαιμό ασήμι
Γυμνή στο λιόγερμα βουτάει και στα ποτάμια τρέχει
Χίλιες φορές τη βάφτισαν μα όνομα δεν έχει.

Πώς ταξιδεύουν οι ψυχές και οι ζωές μας, πες μου
Στις όχθες του Αχέροντα και στις πνοές του ανέμου.

Ποια μοίρα φέρνουν τα νερά, ποια μυστικά κρυμμένα
Ποια θάλασσα σε αγκαλιά τα έχει φυλαγμένα.

Τα βράδια έρχεσαι κρυφά και μπαίνεις στα όνειρά μου
Κόκκινα χείλη με φιλούν και βάφουν τα δικά μου
Κι από το ύψωμα σαν βγεις ξανά να σ’ ανταμώσω

Δώσ’ μου τα χείλη σου να πιω το χρόνο να λαβώσω.

"Τα παξιμάδια"
Στίχοι και Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Βαρκάρη του Αχέροντα
Σ΄ έχουν ξεδιαλεγμένο
Να ΄χεις μολύβι στην καρδιά
Στα μάτια νυχτερίδες
Κι όσους ρωτoύν για συγγενείς
Να λες πως δεν τους είδες

Ήρθα κι εγώ ένα πρωινό
Που 'χαν τα χόρτα πάχνη
Μήτε στη βάρκα να ανεβώ
Ούτε για να ρωτήσω
Στην όχθη μόνο να σταθώ
Και να σου τραγουδήσω

Φοράει ο μέρμηγκας γυαλιά
Κι οι πέτρες έχουν γένια
Έχεις κι εσύ κακόμοιρε
Κουπιά σε μαύρα χάλια
Που μόλις πέσουν στο νερό
Λιώνουν σαν παξιμάδια

ΚΑΙ  ΕΝΑ  ΜΟΝΑΔΙΚΟ  ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ  ΤΟΝ ΑΧΕΡΟΝΤΑ  ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ  ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΕΚΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΟΔΕΙΑ  ΚΛΑΡΙΝΟΥ.