Με επιτυχία η εκδήλωση για τα 50 χρόνια από το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967

Εκδήλωση, με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, πραγματοποίησε η ΚΟΒ Ιτέας του ΚΚΕ στο Κυριακοπούλειο, τη Δευτέρα 19 Ιούνη.......

Η εκδήλωση περιλάμβανε την παρουσίαση του βιβλίου που επιμελήθηκε το Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, με τίτλο «Δικτατορία 1967-1974. Κείμενα και Ντοκουμέντα». Ένα βιβλίο που είναι αποτέλεσμα εκτεταμένης και συλλογικής προσπάθειας του ΚΚΕ, ενώ αποτελεί και πρόπλασμα στην επεξεργασία του «Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ, Γ’ τόμος, 1967-1974», που βρίσκεται υπό διαμόρφωση.

Την παρουσίαση του βιβλίου έκανε ο Κώστας Μπάτσικας, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ  του ΚΚΕ.

Αναφερόμενος στη μελέτη της ιστορία από το ΚΚΕ, επισήμανε ότι «μελετάμε αυτήν την περίοδο όπως και όλη την ιστορία του ΚΚΕ για να εξοπλιστούμε με τα συμπεράσματα για τις σύγχρονες απαιτήσεις της πάλης… Η μελέτη της ιστορίας του ΚΚΕ είναι μελέτη της στρατηγικής του και την περίοδο της δικτατορίας, από αυτήν την πλευρά την εξετάζουμε. Στη μελέτη αυτή έχει αναδειχθεί ένα θεμελιακό συμπέρασμα. Η διαμόρφωση ενδιάμεσου στόχου προγραμματικής σύγκλισης με αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα απομάκρυνε  το στόχο του σοσιαλισμού, οδηγούσε αναπόφευκτα τη διεξαγωγή της πάλης στα στενά όρια του συστήματος όπως επίσης δεν επιβεβαιώθηκε ότι επιβαλλόταν η επιλογή μεταβατικής κυβέρνησης επειδή απέναντι είχες π.χ. τη δικτατορία ή τη βασιλευόμενη δημοκρατία ή την παρανομία ή το ξέσπασμα ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου».

Σε ό,τι αφορά τις αιτίες του πραξικοπήματος ανέφερε ότι «το πραξικόπημα στις 21 Απρίλη του 67 δεν έγινε για να αντιμετωπιστεί η κομμουνιστική απειλή όπως προφασιζόταν η Χούντα. Κίνδυνος τέτοιος δεν υπήρχε γιατί παρά τους σκληρούς αγώνες, η πάλη δεν έβγαινε έξω από το πλαίσιο του αστικού συντάγματος. Ούτε βέβαια το πραξικόπημα ήταν έργο ορισμένων επίορκων και αφρόνων αξιωματικών που υποστηρίζει η ΝΔ. Όπως επίσης η Χούντα δεν έγινε για να αποφευχθεί η νίκη της ΕΚ στις εκλογές όπως υποστηρίζει το ΠΑΣΟΚ. Οι αιτίες έχουν τη ρίζα τους βαθειά πίσω στα χρόνια της ένοπλης σύγκρουσης του ’46-’49. Πρέπει να αναζητηθούν στις ίδιες τις ενδοαστικές αντιθέσεις οι οποίες βγήκαν έντονα στην επιφάνεια μετά την ήττα του ΔΣΕ. Οι αστικές αντιθέσεις εδράζονταν στην ανάγκη να προχωρήσει η ομαλή ενσωμάτωση των λαϊκών μαζών κάτι που το μετεμφυλιακό καθεστώς δεν υπηρετούσε. Οι όποιες προσπάθειες για εκσυγχρονισμό από τις κυβερνήσεις Καραμανλή – Παπανδρέου, σκόνταφταν στο ρόλο του παλατιού με το οποίο πότε η ΕΚ πότε η ΕΡΕ συμμαχούσαν μαζί του ο ένας εναντίον του άλλου. Μέσα σε αυτήν την αντίθεση παλατιού – αστικών κομμάτων, αντρώθηκε ο αντικομμουνιστικός θύλακας της Χούντας και εκδηλώθηκε μετά τα λεγόμενα Ιουλιανά όπου η όξυνση των ενδοαστικών αντιθέσεων πέρασε σε νέα φάση. Άρα λοιπόν, η δικτατορία γεννήθηκε μέσα στην κρίση του πολιτικού συστήματος για να το βγάλει από αυτή».

Στην ομιλία του αναφέρθηκε ακόμα στη στάση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων απέναντι στη χούντα, όπως και στη στάση των σοσιαλιστικών κρατών. Τόνισε τη στήριξη που παρείχε στη χούντα το εγχώριο κεφάλαιο, ειδικά το εφοπλιστικό, καθώς και τα μέτρα υπέρ του κεφαλαίου, όπως φοροελαφρύνσεις και χρηματοδότηση επενδύσεων, που πήρε η χουντική κυβέρνηση.

Σε ξεχωριστό σημείο της ομιλίας του, ο Κ. Μπάτσικας αναφέρθηκε στον αντιδικτατορικό αγώνα, στο γεγονός πως το στρατιωτικό πραξικόπημα δεν συνάντησε άμεση λαϊκή αντίδραση, καθώς δεν υπήρχε καμία ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική προετοιμασία του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Ενώ, σε ό,τι αφορά τη στρατηγική του ΚΚΕ, είπε για την αρνητική επίδραση που είχε το γεγονός της αυτοδιάλυσης των Κομματικών Οργανώσεων από το 1958 και τη διάχυση των κομματικών μελών στην ΕΔΑ, όπως είπε και για την ιστορική σημασία της 12ης Ολομέλειας της ΚΕ το 1968 που πήρε μέτρα κομματικής οικοδόμησης και οργανωτικής αυτοτέλειας του ΚΚΕ. Κι εξήγησε ότι το ΚΚΕ, μετά την απόφαση της 12ης Ολομέλειας της ΚΕ και συνολικά της δράσης του κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, πήρε μέτρα για την ντε φάκτο νομιμοποίησή του και την επιστροφή στην Ελλάδα της καθοδήγησής του, γεγονός που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αναγνώριση της νόμιμης πολιτικής του παρουσίας.

Μετά το τέλος της παρουσίασης ακολούθησε πλούσια συζήτηση.