Τα Λαμπροκύριακα

Ένα έθιμο του χωριού της Μηλέας ή Σκλήβα Ζαχάρως τα "Λαμπροκύριακά" αναβιώνει και δίνει άλλη διάσταση  την ημέρα της Ανάστασης.

Λίγα λόγια για το έθιμο.....

Τ’ απόγευμα της Κυριακής, μετά τη λειτουργία της Αγάπης, αφού έβγαιναν όλοι απ’ την εκκλησία, χαιρετιούνταν, φιλιούνταν, συμφιλιώνονταν όσοι είχαν διαμάχες κι άρχιζαν το χορό. Ξεκινούσαν με το συρτό «Σήμερα Χριστός Ανέστη» και συνέχιζαν με τα «Λαμπροκύριακα».
Πιανόντουσαν όλοι οι χωριανοί, μπροστά ο παπάς ή ο γεροντότερος κι ακολουθούσαν οι άνδρες και μετά οι γυναίκες και στο τέλος τα παιδιά ανακατεμένα. Πολλές φορές έρχονταν κι από γειτονικά χωριά να παρακολουθήσουν και πολλοί έμπαιναν και χόρευαν. Το τραγούδι άρχιζε προτού πιαστούν όλοι, γιατί ήταν πάρα πολλοί. Αφού ολοκλήρωναν ένα κύκλο γύρω απ’ την εκκλησία, οι πρώτοι προχωρούσαν έξω απ’ το χώρο της για ν’ ακολουθήσει ο γύρος του χωριού. Τα λόγια του τραγουδιού ήταν έτσι τοποθετημένα ώστε να ταιριάζουν και ν’ αναφέρονται στις διάφορες τοποθεσίες της διαδρομής, όπως το ρέμα και η βρύση του χωριού.
Με τα λόγια «Απρίλη Απρίλη δροσερέ και Μάη με τα λελούδια….» οι πρώτοι έφταναν στην πλατεία του χωριού και συνέχιζαν μέχρι να φτάσουν όλοι. Στη συνέχεια τραγουδούσαν και χόρευαν άλλα τραγούδια μέχρι που νύχτωναν.

Τα λόγια του τραγουδιού:
Σήμερα Λαμπροκύριακα Μάντο Χριστέ μου
Χριστέ κι Αληθινέ μου κι επισημούλα μέρα.
Σαν τη βδομάδα της Λαμπρής Μάντο Χριστέ μου,
Χριστέ κι Αληθινέ μου να ήσαντε ούλες οι μέρες.
Μαρούλα ν’ετραγούδαγε σε πέτρινο γιοφύρι
Κι απ’ τα τραγούδια τα πολλά έπεσε το γιοφύρι.
Και το Στοιχειό του ποταμού πολύ του βαρυφάνει.
- Αλλιώς Μαρούλα τον ηχό και πες άλλο τραγούδι.
- Μα πώς τον πάω τον ηχό να ‘πώ άλλο τραγούδι!
Πόχω τη μάνα μου άρρωστη, βαριά για να πεθάνει.
Γυρεύει από λαγού τυρί κι απ’ άγριο γίδι γάλα.
Κι ως τι (που) να έβρω το λαγό μου φεύγει τ’ άγριο γίδι.
- Εδώ μας είπαν και ‘ρθαμε σε τούτην εκκλησίτσα
Πόχει τα χρυσοκάντηλα και τις χρυσές εικόνες.
- Εδώ μας είπαν και ‘ρθαμε σε τούτη τη βρυσούλα
Πόχει λεκάνια με νερό ‘ρχονται οι ξανθιές και πλένουν.
- Εδώ μας είπαν και ‘ρθαμε σε τούτη γειτονίτσα
Πόχει βαγένια (βαρέλια) με κρασί και μας κερνάν και πίνουν.
Αν ρίξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα,
Να ιδείς τα κοντοκρίθαρα πώς απηδάν τους φράκτες.
Να ιδείς και τις αρχόντισσες πώς διπλοκοσκινάνε.
- Απρίλη – Απρίλη δροσερέ και Μάη με τα λουλούδια,
Ούλο τον κόσμο γέμισες λελούδια και καλούδια,
Και ‘με, με βαρυφόρτωσες την άσκημη γυναίκα.
Θε’ να την πά(ω) στο χρυσικό να την περιχρυσώσει.
Να φτιάξει γκόλφι και σταυρό, σταυρό και δαχτυλίδι.
Το δαχτυλίδι να φορά, το γκόλφι να βασταίνει,
Και το σταυρό να προσκυνά εμένα να θυμάται.

Απόσπασμα από την Λαογραφική έρευνα του Κωνσταντίνου Ηλία Τζανέτου, για τους χορούς και τα έθιμα του χωριού.

milea.gr