ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ...Η ΣΕΣΟΥΛΑ ΚΑΙ Η ΟΚΑ

Παρουσιάζει ο Βίκτωρ Σαμπώ

 

Η σέσουλα δεν θα αργήσει να πιάσει δουλειά και στα σούπερ μάρκετ....
Μήπως ξαναδούμε οι παλιοί και την οκά και το δράμι....
Πήγαινες στον μπακάλη στην γειτονιά της Αθήνας και του έλεγες....

"....βάλε 150 δράμια κεφαλίσιο για μακαρόνια...."

Τόσο ήθελες....τόσα είχες να πληρώσεις...δεν φοβόσουνα μη σε παρεξηγήσει
κανένας....

Τόβαζε στην ζυγαριά με τα μπρούτζινα δράμια ...την κούναγε και λίγο
για να ισιώσει υποτίθεται.....

Και συνέχιζες.....

"....μισή οκά λάδι καλό όχι μούργα...."

και του έδινες το γυάλινο μπουκάλι ....για να βλέπεις τι παίρνεις αλλά η μούργα καθότανε αργότερα.....

Στο σπίτι η μάνα το πρόσεχε σαν τα μάτια της το λάδι....μη χαθεί σταγόνα....
δεν ξεχείλιζε την κατσαρόλα....ήταν αραιό στο πιάτο....ελαφρώς νερομπλούμ
αλλά στους μικρούς έβαζε τσόντα από πάνω για να πιάσουν λίγο λίπος
και να σκεπαστούν τα κόκκαλα....θέριζε και η αδενοπάθεια.

Πήγαινε μια βόλτα στην Αθηνάς σήμερα  και τριγύρω στα μαγαζιά τροφίμων κάποτε αποθήκες χοντρικής για να θυμηθείς την σέσουλα μέσα στο ανοιχτό τσουβάλι με τα όσπρια.... 

"...είναι βραστερά  κυρ-Γιάννη...."

"...άναψε σβήσε το μάτι..." σου απαντάει....

Τώρα λέει τα ληγμένα τρόφιμα πήραν παράτα ημερομηνίας με χαμηλή τιμή
στα σούπερ μάρκετ......φάτε άφοβα λένε οι ειδικοί....και έτσι είσαι και δυσκοίλιος σώθηκες....

Εκείνα τα χρόνια ποιός γνώριζε ημερομηνίες λήξεως και ΕΟΦ και άλλα περίεργα...

Ο ΕΔΩΔΙΜΑ ΑΠΟΙΚΙΑΚΑ πέταγε το τρόφιμο μόνον αν έφτανε να βρωμάει
σαν ψοφίμι....

"....μα έχει μούχλα η φέτα στην άκρη...." του έλεγες....

"...υγεία είναι σκέτη πενικιλλίνη για το χτικιό...." σου απαντούσε και την έξυνε στην άκρη και στην τύλιγε στην εφημερίδα παλιάς ημερομηνίας που δεν πέταγες στην συνέχεια....την διάβαζες ...την έκοβες κομμάτια ομοιόμορφα και την κάρφωνες στο καρφί της κοινόχρηστης τουαλέτα  της αυλής....

Ωραία χρόνια που ξαναζούμε  εμείς οι τυχεροί....οι παλιοί.