Μία φώτο, των αρχών τής 10ετίας τού 1900, από άγνωστο αγρόκτημα, αγνώστου γαιοκτήμονα, είναι διδακτική,.....
σάν μία πινακοθήκη προσώπων, για να αποκατασταθεί, από την γλώσσα του σώματος, ένα πλαίσιο εποχής, τών ανθρώπων, πού πρωταγωνιστούσαν, τότε, στους Λειμώνες και στούς Κάμπους της πατρίδος.Εικονίζονται εδώ, πολλά πρόσωπα, με διακριτά τα " Αφεντικά " ντυμένα με ευρωπαϊκά λευκά ενδύματα, από λινό ή κουκουλάρικο, ψαθάκια. Ο πιό ηλικιωμένος, μ’ ένα είδος επενδύτη-ρεντικότας, να τεντώνει με πόζα το αδύνατο κορμάκι του, για να δείξει ποιός είναι το αφεντικό. Πίσω, ένας μόλις διακρινόμενος χωριάτης, επιστάτης ή κάτι άλλο, κρατεί ένα αλεξηλιο, μία ομπρέλλα, λευκό κι αυτό, για να προστατεύσει το αφεντικό, από τον ήλιο, στον περίπατο. Η φωτογραφία περιέχει κι άλλα πρόσωπα, σωρολόι, από την πολύκλαδη, οικογένεια τού τσιφλικούχου, με τις κυρίες μπροστά, τα παιδιά, τούς γαμπρούς και ενδιάμεσα, μερικούς φτωχοδιαβόλους χωρικούς, για τις βοηθητικες εργασίες. Αυτό όμως, πού κλέβει την ματιά, είναι τα μικροσκοπικά γαϊδουράκια, με τα λίγα ποδαράκια, πού δέχονται στην πλάτη τους, το βάρος και τον όγκο, τών μαντραχάλων αφεντικών. Μοιάζει σαν μια υπόμνηση, τών λόγων, πού οδήγησαν στην τελική απαλλαγή, τών κολλήγων * από την δεσποτεία τών τσιφλικάδων, από τα αγροτικά κινήματα, πού ευρίσκοντο εν κινήσει, με αποκορύφωμα τήν μεγαλειώδη εξέγερση τού Κιλελέρ, στην Θεσσαλία.
*Οι χωρικοί, παρακεντέδες, κολληγοι, ή ραγιάδες, όχι μόνον δεν είχαν γη, αλλά τα νέα αφεντικά, υπερακοντίζοντας ακόμη και τους παλαιούς δυνάστες, κρατούσαν σε ομηρεία, στο κτήμα, τις οικογένειες τών κολληγων, χωρίς φάρμακα, ρακένδυτους, ξυπόλυτους, χωρίς δικαιώματα μετακίνησης, ώς "κτήματα -res" κι αυτούς, σε πλινθόκτιστες, πασσαλοπηκτες καλύβες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.