Διήμερο Απόλαυσης στον Παρνασσό

Καιρός είναι το χιονισμένο βουνό, η βροχερή, η χιονισμένη πόλη. Η ομίχλη, η ανάκλαση του φωτός, το λαμπύρισμα των παγοκρυστάλλων μέσα στον ήλιο , ο άνεμος,η βροντή, το χαλάζι η βροχή. Καιρός είναι η φύση.......
Δεν είναι η οθόνη του υπολογιστή μας, δεν είναι το gfs δεν είναι το ecwmf , δεν είναι οι τσακωμοί του ποιος έχει δίκαιο και ποιος άδικο. Δεν είναι ο καλύτερος προγνώστης και ο λιγότερο καλός. Δίκαιο έχει πάντα η φύση. Τα μοντέλα και οι αριθμοί ακολουθούν τον ξέφρενο ρυθμό της και όχι πάντα.Την Τρίτη και την Τετάρτη επισκέφτηκα τον Παρνασσό. Την μια μέρα έζησα την πλευρά του πολιτισμού. Το χιονοδρομικό, τα λίφτ , τις στρωμμένες πίστες , την μουσική του σαλέ, την ζεστασιά της σοκολάτας όταν κουράζεσαι απο τις πολλές καταβάσεις. Την χαλαρή κουβέντα και τα γέλια. Το όργωμα των εύκολων και δύσκολότερων πιστών.DSC_0020 by Dimitris Sagiakos, on Flickr

DSC_0030 by Dimitris Sagiakos, on Flickr

DSC_0033-2 by Dimitris Sagiakos, on Flickr

Την Τετάρτη όμως είδα την δυσκολία του να περπατάς μόνος στην πίσω πλευρά του βουνού. Εκεί που δεν υπάρχει πολιτισμός. Εκεί που η θέση των στρωμένων πιστών αντικαθίσταται απο το απάτητο μαλακό χιόνι. Εκεί που την μουσική του σαλέ και την οχλαγωγία του κόσμου αντικαθιστούσαν λίγες κουβέντες με τους δυο συνοδοιπόρους σου και η απόλυτη ησυχία του τοπίου. Η απόλυτη σιγή του χιονιού. Εκεί που αντί για τα “χαλιά” των ρατράκ , η μόνη ζωγραφιά στο χιόνι ήταν τα πατήματα διάφορων ζώων που κυνηγούσαν ή και κυνηγιώνταν. Εκεί που την ζεστή σοκολάτα αντικαθιστούσαν δυο γουλιές νερό και μια γρήγορη στάση για το τοστ που κουβαλούσες απο το σπίτι. Εκέι που την σεζλόνγκ του σαλε αντικαθιστούσε μια ολιγόλεπτη στάση ξεκούρασης σε κάποιο βράχο που δεν είχε καλύψει το χιόνι για να προλάβεις να πάρεις τον δρόμο της επιστροφής σε ασφαλή μονοπάτια πρίν πέσει το φως του ηλίου.DSC_0115 by Dimitris Sagiakos, on Flickr
DSC_0116 by Dimitris Sagiakos, on Flickr
DSC_0122 by Dimitris Sagiakos, on Flickr

Κοντράστ συναισθημάτων και θέλησης. Να ξεκινάς με δισταγμό στα πρώτα σου βήματα πάνω στις ρακέτες που πατούσαν τα μέτρα απάτητου χιονιού (2μ κατα μέσο όρο). Να μην σταθεροποιείσαι γιατί δεν συνηθίζεις τις πρώτες απότομες κλίσεις που πρέπει να διασχίσεις παράλληλα έπειτα απο την εύκολη κατηφόρα που οδηγεί απο τον Ηρακλή στο αχανές λευκό τοπίο. Έπειτα να έρχεται η σιγουριά των βημάτων σου και η πεποίθηση πως έμαθες πλέον το καινούργιο αυτό αίσθημα . Τα βήματα να γίνονται πιο γοργά σε μια δόση ενθουσιασμού που γρήγορα σε κατακλύζει όταν ξανοίγεσαι στον αγαπημένο σου λευκό φίλο. Η κούραση καραδοκεί και εκεί η δύναμη του μυαλού πρέπει να αποδειχτεί μεγαλύτερη. Έτσι είναι το βουνό! Ακόμα και με καλές καιρικές συνθήκες θέλει να το σέβεσαι και να σκέφτεσαι θετικά.DSC_0133-2 by Dimitris Sagiakos, on Flickr
DSC_0135 by Dimitris Sagiakos, on Flickr
DSC_0136 by Dimitris Sagiakos, on Flickr

Έπειτα από αρκετά χιλιόμετρα περπάτημα , και εφόσον οι στόχοι που είχαμε για να ξεκινήσουμε την διαδρομή μας εν μέρει υλοποιήθηκαν, αργά το απόγευμα φτάσαμε πίσω στο αμάξι.DSC_0149-2 by Dimitris Sagiakos, on Flickr
DSC_0152 by Dimitris Sagiakos, on Flickr
DSC_0154-2 by Dimitris Sagiakos, on Flickr

Η διαδρομή: Απο τα Κελάρια και
το λίφτ του Βάκχου φτάσαμε σε αυτό του Ηρακλή. Έπειτα κατηφορίσαμε περιφερειακά και βγήκαμε εκτός χιονοδρομικού. Περπατήσαμε προς οροπέδιο Σέσι. Έπειτα συνεχίσαμε για Βαθύσταλο όπου και για λίγο η ομάδα χωρίστηκε για να ξαναβρεθεί μαζί στο Ασκητόρεμα (ένα επικίνδυνο σημείο που ευτυχώς δεν μάθαμε απο πρώτο χέρι τις παγίδες που κρύβει). Ανεβήκαμε προς την περιφερειακή διαδρομή Φτερόλακας και έπειτα απο την πίστα 7α κατηφορίσαμε στο πάρκινκ.
DSC_0094-2 by Dimitris Sagiakos, on Flickr
DSC_0073 by Dimitris Sagiakos, on Flickr

Μέσος όρος χιονιού 2μ.
Θερμοκρασία περίπου -3, -1.Συμπέρασμα: Ποτέ δε πας στο βουνό χωρίς τοπογραφικό χάρτη. Ποτέ επίσης δεν χωρίζεσαι για κανένα λόγο από την αρχική ομάδα όσα άτομα και να την αποτελούν. Ποτέ δεν κατηφορίζεις τρέχοντας για Ασκητόρεμα γιατί δε ξέρεις πού θα βγείς και άν σε βρούν με τόσο χιόνι. Προσοχή σε φρύδια και συσσωρεύσεις χιονιού. Πάντα ξεκινάς πρίν τις 9 για τέτοιες διαδρομές αλλιώς κινδυνεύεις να κοιμηθείς στα κορφοβούνια. Πάντα με ζεστό εξοπλισμό με έμφαση στα υποδήματα. Εμπειρικά μια μοναδική μέρα αλλά και απο τις πιο επικίνδυνες της ζωής μου.

ΠΗΓΗ: snowreport.gr/