Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΟΙΚΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΑΘΗΝΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Παρουσιάζει ο Βίκτωρ Σαμπώ

Ο ρεπόρτερ της εφημερίδας «Ακρόπολις» «Θ.Τ.» ξετρύπωσε σ’ ένα ημιυπόγειο της οδού Θεμιστοκλέους τον περισπούδαστο «προξενητή» της Αθήνας Δημήτρη Ρένεση ή «Ρενέ» επί τω γαλλικώτερον…

Ιδού η πρώτη εικόνα πού μας δίνει ο ρεπόρτερ για τον εν λόγω κύριο και τις δραστηριότητές του:

«Υψηλός, σωματώδης, ευρύστερνος, μουσάτος, σβέλτος παρά τους εβδομήντα δύο εαυτούς πού σέρνει στις πλάτες του. Το βλέμμα του είναι λαμπερό, καθάριο, διεισδυτικό, σχεδόν νεανικό. Κοντολογής είναι καθαρόαιμος τύπος καπάτσου μπίσνεσμαν, μορφή επιχειρηματική με φινέτσα και φόντα άφθαρτα από τις αντιξοότητες της ζωής.

Ο κ. Ρενέ εσπούδασε «προξενητής» στην Αλεξάνδρεια και όταν, μετά από χρόνια πολλά, εγύρισε στην Αθήνα, εκούρντισε γραφείο γενικής μεσιτίας, κατά το αλεξανδρινό σύστημα, στο ημιϋπογειο της οδού Θεμιστοκλέους.
Αλλά πώς κινείται, πώς δρά και τι προσδοκά το προικοθηρεύον πανελλήνιον από τον περισπούδαστον αυτόν κύριον;

Ο κ. Ρενέ προθυμοποιείται να μας διαφωτίση επί του προκειμένου, μ’ ένα φραστικό μακαρόνι επτά πήχεων πού το έχει αποστηθίσει και το απαγγέλλει, ευκαιρίας διδομένης, με στόμφο και έμφαση:

-Είναι γνωστόν ότι απανταχού της γής, όπου ο κοινωνικός θεσμός του γάμου λειτουργεί, οι γάμοι κατά την μεγαλυτέραν αναλογία των, διά συνοικεσίων τελεσιουργούνται. Συνοικέσια όμως εντός του στενού κύκλου των γνωριμιών γινόμενα, οσάκις επιτυγχάνουσι, δεν αποδίδουσι τους καλυτέρους καρπούς, ενώ, αφ’ ετέρου παρ’ ανθρώπων ανιδέων και στερουμένων της απαραιτήτου κοινωνικής πείρας, πραγματευόμενα ή οδηγούσι εις δυστυχείς γάμους ή ολοτελώς αποτυγχάνουσι με το θλιβερόν αποτέλεσμα να εξέρχωνται εκ των διαπραγματεύσεων μειωμένοι οι υποψήφιοι σύζυγοι…

Ακολουθέι κατεβατό από φιλοσοφικά αποφθέγματα, παρατηρήσεις, συλλογισμούς, παραλληλισμούς και άφθονα ιστορήματα γύρω από της δράσι των γραφείων συνοικεσίων στις μεγάλες πολιτείες και καταλήγει με μια επική παρότρυνσι προς την ελληνική νεότητα «όπως σπεύση τάχιστα εις το ημιυπόγειον της οδού Θεμιστοκλέους πρίν εξαντληθή το στόκ των προικών».

Όσοι προικοθήραι προσέλθετε!

«Υπάρχει πραγματικά … στόκ προικών; Ο βασιλεύς των συνοικεσίων, τουλάχιστο, βεβαιώνει ότι «κρατάει στα χέρια του» τρείς χιλιάδες κτιριακά μεγαθήρια εδώ, στην Πάτρα, στην Τρίπολι και στη Θεσσαλονίκη, αμπελοχώραφα στο Μενίδι, την μισή Ελλάδα σε οικόπεδα, χρήμα ρευστό εις απίστευτα νούμερα… 

Αλλά το στόκ δεν εξαντλείται έως εδώ. Το γραφείο Ρενέ σερβίρει ακόμη πολύφερνες νύμφες από τις ελληνικές παροικίες του εξωτερικού, πού διαθέτουν… ράβδους χρυσού και μιλιούνια δολλάρια.

Είναι λοιπόν, όπως βλέπετε, Υπόθεσις αρκετά ενδιαφέρουσα αυτό το γραφείο γάμων διά συνοικεσίων. Ημπορεί δηλαδή να στηρίξη ετοιμόρροπα οικονομικά συγκροτήματα, να περισώση από τον όλεθρο της κρίσεως την … εθνική μας οικονομία, να τοποθετήση επιστήμονας, οικονομικώς αναπήρους, μέσα εις γέμουσαν από μάτσα χαρτονομίσματα, κάσσα βαθύπλουτου πενθερού …

Κατά τας διαβεβαιώσεις του ευφυούς επιχειρηματία, χίλιοι πεντακόσιοι υποψήφιοι γαμβροί κατέβηκαν εις το διάστημα μιάς εβδομάδος τα σκαλιά του υπογείου της οδού Θεμιστοκλέους, και άλλοι τόσοι από την επαρχία εδήλωσαν «υποψηφιότητα» καθορίζοντας μάλιστα τα … ποσά, το ανάστημα, την … διάμετρο της μέσης, το χρώμα μαλλιών και ματιών και ζητώντας μια … μικρή προστάντζα έναντι της προικός!

Παραλλήλως εκατόν πενήντα πολύφερνες νύμφες, μόλις κατέστη επισήμως γνωστή η ύπαρξις του χαλκείου των δεσμών και προικών της οδού Θεμιστοκλέους, έσπευσαν και «εξετέθησαν» προς εκίμησιν και δέσμευσιν. Είναι ξανθομαλλούσες, πλατινολαλλούσες, αφροδίτες του … γλυκού νερού, χοντρές, ψιλόλιγνες, Σίβυλλες και … συμπληγάδες πέτρες, νύμφες σ’ όλα τα πλάτη και τα μήκη.

Και οι υποψήφιοι; Νέοι επιστήμονες με λαμπρές υποσχέσεις για το μέλλον, επιχειρηματίαι παντός είδους, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, ενδεείς και πολυπράγμονες προικοθήραι και γεροντοπαλλήκαρα πού επιδιώκουν να συνδυάσουν το τερπνόν μετά του ωφελίμου.

Τις προάλλες, έμπορος των Πατρών, μέσον του γραφείου Ρενέ, γράφει ο ρεπόρτερ, συνέδεσε την τύχη του με δυόμισυ εκατομμύρια δραχ. Ένας άλλος από την Τρίπολι, δικηγόρος νεότευκτος εισέπραξε είκοσι Μαΐους και πεντακόσιας  χιλιάδας.

-Μπορείτε, κύριε, να μαντεύσετε ποιοι ευκολώτερα πλασσάρονται και περισσότερον εξοδεύονται ως γαμβροί; Μας ρώτησεν ο εξυπνότατος επιχειρηματίας, στο τέλος της συνεντεύξεώς μας.

-Οι επιστήμονες, φυσικά.

-Οι επιστήμονες, αλλά και οι …

-Και οι;

-Οι δημοσιογράφοι κύριε! Όταν μας ζητήσουν η πελάτισσες μας «Καλή ποιότητα» σερβίρουμε … δημοσιογράφους.

-Και γιατί αυτή η ολέθρια προτίμησις;

-Ένεκα πού περιδιαβάζουν τον πλείστον κόσμον, την γήν όλη και είναι να πούμε μέσα σ’ όλα…»

Και φυσικά ο ρεπόρτερ δεν χάνει την ευκαιρία κλείνοντας την περίεργη αυτή «συνέντευξη» να παρακαλέση … 

-Έ! Τότε λοιπόν, κρατήστε μου και εμένα μια θέση για … μισό εκατομμύριο!»

(ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, 1936)