Ο ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ KΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ. "Ο ένας , ο άλλος κι ο ..λαός".

         "Φρόνιμα καὶ ταχτικὰ / πάω μὲ κεῖνον ποὺ νικᾷ".

Ένα εξαιρετικό και επίκαιρο ποιήμα του Κώστα Βάρναλη . Οι εικόνες είναι από πίνακες του Γιάννη Γαίτη (λίγα λόγια για εκείνον και ένα βίντεο θα δείτε στο τέλος)......

"ΑΡΧΗ ΣΟΦΙΑΣ".

Ὁ ἕνας

Λίγη δροσιά, οὐρανέ μου,

καὶ χάηδεμα τ᾿ ἀνέμου,

κελάηδημα πουλιοῦ,

ξανάνιωμ᾿ Ἀπριλιοῦ!

Ἀνάσ᾿, ἀνάσα λίγη!

Χρόνια ἡ θελιὰ μᾶς πνίγει.

Λίγη χαρὰ σ᾿ ἀφτὰ

τὰ σκοτεινὰ γραφτά!

Σοῦ πήρανε, λαέ μου,

τὸ δίκιο τοῦ πολέμου

πατριδοκαταλύτες,

ξένοι καὶ ντόπιο ἀλῆτες!

Ὁ ἄλλος

Ἂν θέλεις νὰ χαρεῖς

τὴ λεφτεριά, νωρὶς

γίνε προδότης, γίνε!

Τιμή, ντροπὴ δὲν εἶναι.

Θά ῾ναι μαζί σου οἱ νόμοι

κι ἡ πλερωμένη γνώμη!

Πέτα τὴν ἀνθρωπιά σου

κι ἀπ᾿ τὸν ἀφέντη πιάσου!

Κι ἅμα σὲ φτύνει ἀφτός,

νὰ κάθεσαι σκυφτὸς

καὶ θά ῾χεις τὰ πρωτεῖα

στὴ σάπια πολιτεία.

Ὁ λαός

Ἔξω τοῦ ἀφέντη ἁρμάδα

φυλάει, μὲ μπούκα ὀρθή,

τὸ λείψανό σου, Ἑλλάδα,

μὴν ξάφνου ἀναστηθεῖ!

    Αρχή Σοφίας (Ποίηση : Κώστας Βάρναλης - Μελοποίηση : Κώστας Βογιατζής)

 ####

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ  ΓΙΑ  ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΣΕ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ "ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΠΑΡΝΑΣΣΟΥ" ΕΔΩ....

http://polydrososparnassou.blogspot.gr/2015/12/blog-post_684.html#more

ΚΑΙ ΕΔΩ....

http://polydrososparnassou.blogspot.gr/2015/07/blog-post_506.html

                                                              #####

                                      Γαΐτης Γιάννης

 Ο Γιάννης Γαΐτης γεννήθηκε το 1923 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών το 1951 και το 1954 αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο Παρίσι και πιο συγκεκριμένα στην Ecole des Beaux Arts και την Academie De la Grande Chaumiere. Τα πρώτα έργα ήταν επηρεασμένα από την αφηρημένη τέχνη, ενώ από το 1966 άρχισε να δημιουργεί και κατασκευές. Μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στο Παρίσι και στην Αθήνα και δουλεύει και στις δυο πόλεις, ενώ το 1967 σύστησε στο κοινό τα διάσημα πλέον ανθρωπάκια του. Είναι επηρεασμένος από τη σχολή του κυβισμού, του ρεαλισμού αλλά και του εξπρεσιονισμού. Από του 1970 και μετά τα έργα του έχουν σχέση σχεδόν αποκλειστικά και μόνο με τα ανθρωπάκια του. Ειδικά μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’70 όπου τα ανθρωπάκια πολλαπλασιάστηκαν σε αριθμό, επιχειρεί να θίξει τη λογική της μάζας καθώς και την καταπίεση της προσωπικότητας του ανθρώπου. Τα έργα του έχουν παρουσιαστεί σε δεκάδες εκθέσεις στο εξωτερικό και στο εσωτερικό.