ΑΘΑΝΑΤΕ ΣΟΥΡΗ !!ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΛΛΑΣ!!! "Δυστυχία σου, Ελλάς,/ με τα τέκνα που γεννάς!/ Ω Ελλάς, ηρώων χώρα,/ τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα;"

Ξυλογραφία του Γεωργίου Σουρή από το περιοδικό Το Άστυ του 1888

Του Δημήτρη Νανούρη

"Μπόι δυο πήχες,/ κόψη κακή,/ γένια με τρίχες εδώ κι εκεί./ Κούτελο θείο,/ λίγο πλατύ,/ τρανὸ σημείο/ του ποιητή...". Ετσι σκιαγραφούσε τον εαυτό του αυτοσαρκαζόμενος ο μεγάλος σατυρικός μας ποιητής  Γιώργος Σουρής( ποιήματά του και βίντεο παρακάτω). Επί τριάντα πέντε συναπτά έτη εξέδιδε το σατιρικό φύλλο "Ο Ρωμηός". Το 'γραφε μοναχός με μέτρα και ρίμες· ακόμα και τις μικρές αγγελίες. Διακωμωδούσε τον κακό μας τον καιρό και δυστυχώς έναν αιώνα αργότερα παραμένει τραγικά επίκαιρος. Ας πάρουμε μια μικρή γεύση.......

ΠΟΙΟΣ ΕΙΔΕ ΚΡΑΤΟΣ λιγοστό/ σ’ όλη τη γη μοναδικό,/ εκατό να εξοδεύει/ και πενήντα να μαζεύει;/ Να τρέφει όλους τους αργούς,/ νά 'χει επτά πρωθυπουργούς,/ ταμείο δίχως χρήματα/ και δόξης τόσα μνήματα;/ Δυστυχία σου, Ελλάς,/ με τα τέκνα που γεννάς!/ Ω Ελλάς, ηρώων χώρα,/ τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

ΒΑΛΕΤΕ ΦΟΡΟΥΣ, βάλετε εις την πτωχήν μας ράχη,/ ποτίστε με το αίμα μας την άρρωστη πατρίδα/ σεις το κρασί και τον καπνό που πίνετε μονάχοι/ κι εμείς να σας κοιτάζομε με μάτι σαν γαρίδα./ 

Βαριά φορολογήσετε και το νερό που τρέχει/ βάλετε φόρους, βάλετε, η πλάτη μας αντέχει.// [...] Λοιπόν κανένας πρόστυχος κεφάλι μη σηκώσει/ για τόσα νομοσχέδια μη βγάλει τσιμουδιά/ εις της πατρίδας τον βωμόν το αίμα του ας δώσει/ χωρίς ν' αφήσει στεναγμόν η μαύρη του καρδιά./ Κι αν τώρα πάλι έπεσεν επάνω του ο κλήρος/ πρέπει και πάλι να φανεί γενναίος, μάρτυς, ήρως.

ΤΕΜΠΕΛΙΑ Δεν έχω κέφι για δουλειά/ πάλι με δέρνει η τεμπελιά/ και κάθομαι στο στρώμα/ νιώθω το σώμα μου βαρύ/ και όλη η γης δε με χωρεί/ κι ο ουρανός ακόμα./ Κακά νομίζω τα καλά/ και βλέπω μια στα χαμηλά/ και μια κοιτώ απάνω/ σ’ αυτό τον κόσμο το χαζό/ αχ να γινόταν να μη ζω/ μα δίχως να πεθάνω.

Ο ΡΩΜΗΟΣ Στον καφενέ απέξω σαν μπέης ξαπλωμένος,/ του ήλιου τις ακτίνες αχόρταγα ρουφώ,/ και στων εφημερίδων τα νέα βυθισμένος,/ κανέναν δεν κοιτάζω, κανέναν δεν ψηφώ.// Σε μια καρέκλα το 'να ποδάρι μου τεντώνω,/ το άλλο σε μιαν άλλη, κι ολίγο παρεκεί/ αφήνω το καπέλο και αρχινώ με τόνο/ τους υπουργούς να βρίζω και την πολιτική.// Ψυχή μου τι λιακάδα, τι ουρανός, τι φύσις/ αχνίζει εμπροστά μου ο καϊμακλής καφές/ κι εγώ κατεμπνευσμένος για όλα φέρνω κρίσεις/ και μόνος μου τις βρίσκω μεγάλες και σοφές.

Στ’ άρματα στ’ άρματα

Στ’ άρματα κηφηναριό

Κι έμπα μέσα στο χωριό

και ξαπλώσου με ραχάτι

στην καλύβα του χωριάτη

Φάε πιε φάε πιε

Φάε πιε ζαχάρωσε

Ό,τι βρίσκεις σάρωσε

Και σαν αρχοντόπουλο

Ζήτα του κοτόπουλο

Σαν αγάς σαν αγάς

Σαν αγάς μες την αυλή

Όπως θέλεις γλέντησε

Και την κόρη του Βαλή

Δέκα χέρια πέρασε

Στ’ άρματα στ’ άρματα

Στ’ άρματα κηφηναριό

Κι έμπα μέσα στο χωριό

Και ξαπλώσου με ραχάτι

Στην καλύβα του χωριάτη

Η ΑΝΕΓΕΡΣΗ του Δρομοκαΐτειου στα 1884 και ο ευεργέτης που το χρηματοδότησε του ενέπνευσαν τους στίχους: Ω εορτή των εορτών. Ω ευτυχής ημέρα./ Ω! τώρα πρέπει ο καθείς του Αστεως πολίτης/ να βάλει στο μπαλκόνι του μια κόκκινη παντιέρα/ με μια χρυσήν επιγραφή: «Ζωρζὴς Δρομοκαΐτης».// [...] Φρενοκομείο κτίζεται και στη σοφήν Ελλάδα./ Α! ο Θεός εφώτισε τον Χιώτη τον Ζωρζή/ και τώρα μέσα στου Δαφνιού την τόση πρασινάδα/ θα βρίσκουμε παρηγοριά κι η μνήμη του θα ζει.// [...] Θέλει λαμπρόν μαυσώλειον αυτός ο κληροδότης/ παιάνας κι αποθέωσιν εις τρίτους ουρανούς!/ Ευρέθη μες στους Χιώτηδες με γνώση κι ένας Χιώτης/ κι εσκέφθη ο μεγάλος του και πρακτικός του νους/ πως μέσα στην Ελλάδα μας που πλημμυρούν τα φώτα/ φρενοκομείον έπρεπε να γίνει πρώτα-πρώτα. 

ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ Ο Έλλην δύο δίκαια/ ασκεί πανελευθέρως/ συνέρχεσθαί τε και ουρείν/ εις όποιο θέλει μέρος.

Ο Έλληνας δυο δίκαια

Ασκεί πανελευθέρως

Συνέρχεται, βρε, και ουρεί

Σε όποιο θέλει μέρος

Ο Έλλην δύο δίκαια

Ασκεί πανελευθέρως

Συνέρχεσθαί τε και ουρείν

Εις όποιο θέλει μέρος

Γι’ αυτό το κράτος που τιμά

Τα ξέστρωτα γαϊδούρια

Σιχτίρ στα χρόνια τα παλιά

Σιχτίρ και στα καινούρια

Ου! Να χαθείς κηφηναριό

Στων μελισσών το σμήνος

Εσύ ζηλεύεις μοναχά

Τη θέση του κηφήνος

Γι’ αυτό το κράτος που τιμά

Τα ξέστρωτα γαϊδούρια

Σιχτίρ στα χρόνια τα παλιά

Σιχτίρ και στα καινούρια

-ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

-ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΙ ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ.

ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΩΡΓΙΟ ΣΟΥΡΗ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ "ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΠΑΡΝΑΣΣΟΥ " ΕΔΩ....

http://polydrososparnassou.blogspot.gr/2016/02/blog-post_40.html#more