Έφυγε από τη ζωή η ποιήτρια, συγγραφέας, μεταφράστρια και αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης, Βούλα Δαμιανάκου.
Υπήρξε σύντροφος, συνεργάτης και είχε ταχθεί (μαζί με την κόρη της, τη ζωγράφο Ελένη Βασιλοπούλου) στη μνήμη και το έργο του Βασίλη Ρώτα......
Είναι εκείνη που φιλοξένησε τον διωκόμενο ηγέτη των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτζαλάν και παραλίγο να καταδικαστεί.
Συνεργάστηκε με το περιοδικό Λαϊκός Λόγος (1966-1967), με τα ψευδώνυμα Αλκυόνα, Αλκυών, Ειρήνη Πεζοπόρου. Μετέφρασε το σύνολο των έργων του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, κατά το μεγαλύτερο μέρος με τον Βασίλη Ρώτα, καθώς και Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι.
Για την απώλεια της Βούλας Δαμιανάκου, ο Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Αριστείδης Μπαλτάς δήλωσε:
Η Βούλα Δαμιανάκου, υπήρξε μια εμβληματική μορφή. Όχι μόνο γιατί αγάπησε τόσο βαθιά την ελληνική γραμματεία, ούτε γιατί με την πένα της «δάμασε» τις λέξεις. Αλλά και γιατί η ίδια δεν «δαμάστηκε» ποτέ. Ακατάβλητη και ανυποχώρητη στις αρχές της, δεν έπαψε ούτε στιγμή να είναι παρούσα από την Εθνική Αντίσταση μέχρι τους σύγχρονους κοινωνικούς αγώνες. Εκφράζω στους οικείους της τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια.
Ο Πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης εξέφρασε τα συλληπητήρια του στους οικείους της επισημαίνοντας:
«Η αγωνίστρια Βούλα Δαμιανάκου, ένας σπουδαίος πνευματικός άνθρωπος, μια θαρραλέα γυναίκα με ανυπότακτη συνείδηση, έφυγε από κοντά μας, αφήνοντας όμως πλούσια πνευματική και αγωνιστική παρακαταθήκη. Στην κόρη της, ζωγράφο Ελένη Βασιλοπούλου, και στους οικείους της θερμά συλλυπητήρια».
enikos.gr
....Το τελευταίο δεκαήμερο του Δεκέμβρη του 1966 ο Μαρρές είχε κατέβει στην Αθήνα,
Ο Ποιητής, η Ανθούλα κι ο Στάθης εκείνο τον καιρό δεν έμεναν στην Αθήνα σχεδόν κανένα απ' τα Σαββατοκύριακα. Έμπαιναν στο αυτοκίνητο του Στάθη κι έφευγαν μακριά απ' την πρωτεύουσα.
Εκείνο το Σαββατοκύριακο είχαν προγραμματίσει να πάνε στη Νέα Μάκρη της Αττικής για να δούν τους φίλους τους, το Βασίλη Ρώτα και τη Βούλα Δαμιανάκου.
Ήταν ευκαιρία να γνωρίσει και ο Μαρρές τους δύο σημαντικούς αυτούς ανθρώπους.
...........
Ο Μαρρές αναφέρει για εκείνη την εκδρομή:
.........Τα μάτια της Βούλας Δαμιανάκου, που έφτασε κι αυτή αμέσως κοντά μας χαμογελούσαν καθώς μας κοιτούσαν όλους με αγάπη.
Μείναμε κοντά στους καλούς και φιλόξενους αυτούς ανθρώπους ίσα-με αργά το βράδυ.......
Από το βιβλίο του Δημήτρη Φαφούτη
΄΄Ο Γιάννης Μαρρές και η φιλία του με το Νικηφόρο Βρεττάκο΄΄
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.