Eυγένιος Τριβιζάς: «Το σκασιαρχείο, τα τζιτζίκια και το αμπάρι του πειρατικού πλοίου»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον ΓΙΩΡΓΟ ΚΙΟΥΣΗ 

Μέσα από τα 150 βιβλία και τις ιστορίες που έχει εκδώσει, οι μικροί του φίλοι  ξέρουν ότι είναι υπεύθυνος για την εφεύρεση του γαργαλιού, μιας συσκευής που κάνει τους λυπημένους ανθρώπους να γελούν, για το παπιγιόν για νάνους και βέβαια για το ηλεκτρικό ρουφοσκόπιο......

Η συσκευή αυτή επιτρέπει σε κάποιον να παρατηρεί τα αστέρια, αλλά αν του αρέσουν πολύ, μπορεί να τα ρουφάει σαν ηλεκτρική σκούπα και να τα κάνει γιρλάντες. Είναι επίσης εξερευνητής και έχει ανακαλύψει 484 χώρες, εκ των οποίων το Νησί των Πυροτεχνημάτων, το Πιπερού, το Κουφέιτ, αλλά και η ξακουστή Φρουτοπία. Οι ειδικότητες του δεν σταματούν εκεί. Είναι ζογκλέρ μελάτων αυγών και δοκιμαστής καναπέδων. Είναι πτυχιούχος γαλακτοκομίας και μιλά άπταιστα σοκολατινικά. Ένα πούπουλο από το μαξιλάρι που κοιμόταν η Πεντάμορφη και ένα τούβλο απ” το σπίτι που είχαν χτίσει τα τρία γουρουνάκια, είναι μερικά από τα πράγματα που κατέχει στην σπάνια συλλογή του…Περιττές οι συστάσεις για τον Ευγένιο Τριβιζά.

Μικρός ήσασταν καλός μαθητής, αδιάφορος ή σπασικλάκι;

Δευτέρες, Τετάρτες και Πέμπτες ήμουν εξαιρετικός μαθητής, αν εξαιρέσει κανείς το ότι είχα ένα μικρό πρόβλημα με τη Γεωμετρία και κάπως με την Αριθμητική. Έπαιζα τελίτσες μέσα στα παραλληλόγραμμα, ζωγράφιζα καρδούλες στων βιβλίων τα περιθώρια, έβαζα στους δεκαδικούς αριθμούς λάθος τα κόμματα και στους κύκλους δόντια για να μοιάζουνε με δράκων στόματα. Επίσης, την ώρα του μαθήματος εγώ πήγαινα περίπατο στην εξοχή για να λύσω μια απορία που είχα, να ανακαλύψω δηλαδή σε ποιο λιβάδι φυτρώνουνε οι τετραγωνικές ρίζες και διάφορα άλλα τα οποία περιγράφω λεπτομερώς στο αυτοβιογραφικό βιβλίο μου «ΠΑΝΙΚΟΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑΣ» (εκδόσεις Μεταίχμιο). Τις υπόλοιπες μέρες έκανα σκασιαρχείο και πήγαινα με ένα ιπτάμενο κρουασάν στο Νησί των Πυροτεχνημάτων για να παίξω μπάσκετ με τον Πουκιπόν, τον άσπρο μου ελέφαντα, και να μάθω νορβηγικούς γλωσσοδέτες τον παπαγάλο μου, τη Σύνθια.

Τι έλεγαν οι δάσκαλοι για εσάς;

Καλό παιδί, αλλά γιατί εξαφανίζεται κάθε τόσο; Πού πηγαίνει; Από ποιον πλανήτη να έπεσε άραγε;

Τι βλέπατε στην τηλεόραση;

Δεν έβλεπα τηλεόραση. Προτιμούσα να παρατηρώ το πηγαινέλα των μυρμηγκιών σε μυρμηγκοφωλιές. Ήταν πολύ πιο συναρπαστικό.

Σε ένα αμπάρι πειρατικού πλοίου τι θα βάζατε;

Χαρουπόμελο, μπαμπακόσπορους και κεχριμπάρι. Ίσως κι έναν πιανίστα να

παίζει ένα μενουέτο με το πιάνο του.

Τώρα που έρχεται το καλοκαίρι το ασκείτε το επάγγελμα του ακτινολόγου;

Το επάγγελμα αυτό το ασκώ κυρίως τον χειμώνα. Το καλοκαίρι οι ηλιαχτίδες δεν παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα υγείας. Στο βιβλίο μου «Ο ήλιος της Λίζας» θα βρείτε, αν σας ενδιαφέρει, και μια συνταγή για ήλιο.

Πού θα πάτε διακοπές;

Στο Κουφέιτ. Μου αρέσουνε πολύ τα κουφέτα.

Τι γράφατε στα τετράδιά σας όταν τελείωνε το σχολείο;

Συνταγές για αστροσάντουιτς και απόρρητους κώδικες επικοινωνίας με μυστικούς πράκτορες του Κρόνου.

Τα καλοκαιρινά μεσημέρια διαβάζατε ή πιάνατε τζιτζίκια;

Προσπαθούσα να διαβάζω αλλά δε με αφήνανε τα τζιτζίκια. Μια μέρα αποφάσισα να γίνω εφευρέτης και να ανακαλύψω έναν σιγαστήρα τζιτζικιών, αλλά τα τζιτζίκια δε μου επιτρέπανε να συγκεντρωθώ και έτσι η προσπάθεια δεν τελεσφόρησε.

Ηταν βαρετά τα παραμύθια που σας διάβαζαν;

Άλλα βαρετά και άλλα συναρπαστικά. Ακόμα όμως και τα βαρετά ήταν πιο συναρπαστικά σε σύγκριση με άλλα ερεθίσματα του περιβάλλοντος.

Ποιο από τα αγαπημένα σας παραμύθια θα θέλατε να μην τελείωνε ποτέ;

Όλα.

Τι σας λένε τα ερωτευμένα τρυποκάρυδα όταν κάνετε περίπατο στο δάσος με τις ανθισμένεςκερασιές στο Νησί των Πυροτεχνημάτων;

Χτύπα ξύλο.

Στους σοβαροφανείς γονείς μας που μας ταλαιπωρούν τι θα λέγατε;

Πού και πού να βγάζουν τις παρωπίδες της σοβαροφάνειας, να φοράνε μια μύτη κλόουν και να επισκέπτονται το μαγικό τσίρκο των παιδικών τους χρόνων.

Γιατί ατροφεί η φαντασία των παιδιών στα σχολεία;

Επειδή δεν την καλλιεργούμε. Παραγεμίζουμε μόνο τα παιδιά σαν γαλοπούλες με γνώσεις και γεγονότα.

Αν ρίχνατε ένα μπουκάλι στον ωκεανό, ποιο μήνυμα θα γράφατε μέσα;

«Παρακαλώ, αν βρείτε αυτό το μήνυμα, μην έρθετε να με βρείτε. Αφήστε με στην ησυχία μου»

Από πού αντλείτε το δροσερό νεράκι της φρεσκάδας και της ελπίδας;

Από τα μάτια των παιδιών.