"Της αμύνης τα παιδιά διώξανε το βασιλιά / και του δώσαν τα βρακιά του / για να πάει στη δουλειά του /τον περίδρομο να τρώει με το ξένο του το σόι"

Επίκαιρο όσο  ποτέ του τραγούδι "Της Αμύνης τα παιδιά", η ιστορία του και ένα  βίντεο από το Γιώργο Βιδάκη.
Θέμα του άσματος είναι ο Εθνικός Διχασμός (1914-17),  κατά την περίοδο.....

δηλαδή του 1ου Παγκόσμιου πολέμου, όταν το έθνος είχε χωριστεί σε βασιλικούς και Βενιζελικούς. Βασική αιτία και κεντρική κόντρα του λαού ήταν αν θα βγαίναμε στον πόλεμο υπέρ των συμμάχων της Αντάντ (οι σύμμαχοι είχαν καταρτίσει μια τριπλή συνεννόηση : Entente, Αγγλίας Γαλλίας Ρωσίας απέναντι στους Γερμανικούς επεκτατισμούς) όπως ήθελε ο Βενιζέλος, ή αν θα κρατούσαμε μια Γερμανόφιλη ουδετερότητα όπως σχεδίαζε ο βασιλεύς Κωνσταντίνος ο Α’.

                                         

Στελέχη του κινήματος της Εθνικής Άμυνας υποδέχονται στη Θεσσαλονίκη τον Ελευθέριο Βενιζέλο για να τεθεί επικεφαλής της κυβέρνησης της Τριανδρίας

Κατά την Αγγέλα Παπάζογλου, τραγουδιόταν επίσης απ' άκρου σ' άκρον στη Σμύρνη, με την Απελευθέρωση της Σμύρνης, το 1919 (είσοδος του "Αβέρωφ" στο λιμάνι της Σμύρνης).
Με τον τίτλο "Ο Μακεδών", ο Σπύρος Παπαϊωάννου ανακοίνωσε για πρώτη φορά στο Δεύτερο Πρόγραμμα,γύρω στο 1980, την εκτέλεση του 1917 με τα Πολιτάκια.
Η μελωδία πρέπει να είναι αδέσποτη, και μοιάζει με το "Εχε γειά Παναγιά" . Ο ρυθμός του είναι χασαποσέρβικος, με τάση "μαρς" .
Αλλά ο Ξαρχάκος το έκανε σούστα.
Είχε κάτι στίχους που μιλάγανε για "Βουλγάρικα κεφάλια", και για να μη γίνει... διπλωματικό επεισόδιο ο Γκάτσος το έκανε "σπαθιά και γιαταγάνια".

                

Στίχοι-Μουσική : Παραδοσιακό
Διασκευή: Σταύρος Ξαρχάκος
Ερμηνεία : Νίκος Δημητράτος

                           

                   ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ  ΚΑΙ ΝΙΚΟΣ  ΓΚΑΤΣΟΣ

Από το Δίσκο " ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ" 1983

Μια μέρα θα το γράψει η ιστορία
που έδιωξε απ’ την Αθήνα τα θηρία
που έδιωξε βασιλείς και βουλευτάδες
τους ψευταράδες και τους μασκαράδες

Και στην άμυνα εκεί όλοι οι αξιωματικοί
πολεμάει κι ο Βενιζέλος
που αυτός θα φέρει τέλος
και ο κάθε πατριώτης θα μας φέρουν την ισότης

Η Παναγιά που στέκει στο πλευρό μας
δείχνει το δρόμο στο νέο στρατηγό μας
τον ήρωα της εθνικής αμύνης
που πολεμάει και διώχνει τους εχθρούς

Της αμύνης τα παιδιά διώξανε το βασιλιά
και του δώσαν τα βρακιά του
για να πάει στη δουλειά του
τον περίδρομο να τρώει με το ξένο του το σόι

Έλα να δεις σπαθιά και γιαταγάνια
που βγάζουν φλόγες και φτάνουν στα ουράνια
εκεί ψηλά ψηλά στα σύνορά μας
τρέχει ποτάμι το αίμα του εχθρού

Της αμύνης τα παιδιά διώξανε το βασιλιά
της αμύνης το καπέλο έφερε το Βενιζέλο
της αμύνης το σκουφάκι
έφερε το Λευτεράκη.

                          

Ο Βασίλης Παπάς σχολίασε κάτω από την ανάρτηση του βίντεο  του Γιώργου Βιδάκη.....

Στην εισαγωγή ο πρώτος στίχος είναι : "Ζήτω παιδιά η νέα τριανδρία..." και μετά απο τον τελευταίο στίχο ακούγεται άγνωστος (προφανώς τραγουδιστής της Εστουδιαντίνας) να λέει με πάθος "κάτω ο Κωνσταντίνος...".Πρόκειται για μοναδικό ιστορικό ντοκουμέντο και αναμφίβολα ένα απο τα ωραιότερα ρεμπέτικα τραγούδια των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Ευχαριστούμε τον afthentiko42 γιατί πολλοί απο εμάς γνωρίζαμε ότι υπήρχε το πρωτότυπο που είχε ακούσει ο Ξαρχάκος και οι συντελεστές του δίσκου του ρεμπέτικου με τις διασκευές, αλλά δεν το είχαμε ακούσει ποτέ και το θεωρούσαμε απωλεσθέν ή εξαιρετικά δυσεύρετο. Είναι πραγματικά μοναδικό ιστορικό ντοκουμέντο γιατί α) γράφτηκε στην Θεσσαλονίκη το 1916 μετά απο το κίνημα της Εθνικής Άμυνας των προσκείμενων στην Αντάντ Κουντουριώτη, Δαγκλή, Βενιζέλου, με στοιχεία αυθεντικού ρεμπέτικου (δρόμος χιτζάζ, ρυθμός χασαποσέρβικος) και έντονες πολίτικες επιρροές. Επιπλέον έγινε ευρέως γνωστό γιατί εκφράζει έναν γνήσιο λαικό Ελληνικό ψυχισμό αντίστασης και ανάτασης, όταν πλέον οι γεωγραφικές περιοχές  της χώρας διαμελίζονταν απο τις αδυσώπητες και αδίστακτες ιμπεριαλιστικές συμμαχίες (Γερμανία-Αυστρουγγαρία απο την μία Αντάντ απο την άλλη), που με το αίμα των λαών χάραζαν νέα σύνορα στα βαλκάνια και β) το τραγουδούσαν οι Έλληνες της Σμύρνης το 1920, όταν είχε αποβιβασθεί εκεί ο Ελληνικός στρατός. Εκεί το άκουσε και ο Ικονιώτης παπούς μου που του άρεσε αν και ήταν αντιβενιζελικός γιατί γνώριζε πως η αποβίβαση στρατού στην Σμύρνη και η Μικρασιατική Εκστρατεία θα απέβαιναν μοιραία για τον Ελληνισμό της Ιωνίας. Παρεμπιπτόντως, η ιστορία κρύβει πολλές εκπλήξεις. Η πρώτη διασκευή ήταν απο τον Ξαρχάκο στο δίσκο ρεμπέτικο που επιμελήθηκε ο Φέρρης.