Χρησιμοποιούμε την παροιμία πολλές φορές για να δηλώσουμε υπομονή ή ότι κάτι που θέλουμε πολύ αργεί και να έρθει …πολύ. Και όμως η φράση αυτή προέκυψε για έναν άλλο λόγο και όχι ιδιαίτερα γνωστό. Η φράση αυτή γεννήθηκε κοντά στα τέλη της δεκαετίας του 1920 μέσα στα ελληνικά γήπεδα........
Αμυντικός στην ομάδα Ντροπαλός Ελευσίνας τότε, ήταν ο Ανέστης Μάης. Γνωστός για τη σκληρότητα του στα μαρκαρίσματα σαν παίκτης και σαν άνθρωπος, αφού πολλές ήταν οι φορές που περίμενε συγκεκριμένους αντιπάλους μόνους τους ή και ολόκληρη την αντίπαλη ομάδα έξω από το γήπεδο ή και έξω από τα αποδυτήρια.
Μεγαλόσωμος καθώς ήταν, γίγαντας θα λέγαμε , για τα δεδομένα εκείνης της εποχής, και με κυριότερο όπλο του την οδοντοστοιχία του εκδικείτο όσους τον εξόργιζαν . Όπως μία φορά κατάφερε να εξουδετερώσει ολόκληρη την ομάδα του Ατέρμονου Βόλου δαγκώνοντας προπονητή και παίκτες μετά από άγριο καυγά.
Οι συμπαίκτες του, επισκέφτηκαν τον ετοιμοθάνατο μεγαλόσωμο παίκτη σπίτι του, μετά τη κλήρωση και για να τον εμψυχώσουν του έλεγαν τη φράση "Ζήσε Μάη μου, να φας Τριφύλλι" για να καταφέρει να ξεπεράσει την αρρώστια του και να μπορέσει να παίξει στον ιστορικό αγώνα, καθώς όντας ο καλύτερος του παίκτης δε θα τα κατάφερναν χωρίς αυτόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.