ΣΤΑΘΗΣ ΚΑΒΟΥΡΑΣ . Η Θρυλική μορφή του δημοτικού τραγουδιού με έντονη παρουσία τόσο στην διασκέδαση όσο και στην δισκογραφία( φωτογραφίες και βίντεο)

ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕ....."Στου Παρνασσού  τα έλατα"

ΑΛΛΑ ΚΑΙ   .... "Εγώ  κι αν  είμαι  αμαρτωλός  /παππά  και  Δεσποτά  μου/ για  την  αγάπη έπραξα /όλα  τα  κρίματά  μου. /Δεν  θέλω εγώ παράδεισο /παππά  και  Δεσποτά μου /θέλω  μια  Αγοριανίτισσα /να  δίνω τα  φιλιά  μου. /Εγώ  θέλω  την  κόλαση /παππά  και  Δέσποτά  μου /αχ  και  δύο  Σουβαλιώτισσες /να 'χω στην αγκαλιά μου". 

"Γ"

Γεννήθηκε στο Δροσοχώρι Φωκιδας το 1932. Ξεκίνησε να δουλεύει σαν  βοσκός με μισθό μια κατσίκα το μήνα. Έφκιαξε τη δική του στάνη κι έτσι μπόρεσε να τα καταφέρει.

Σύμφωνα με το βιβλίο του......

"Σκιαγραφώντας τα περασμένα" (έχει συγγράψει και το μυθιστόρημα "Ο Γυφτοδήμος") το πρώτο του ξεκίνημα ως τραγουδιστής, το έκανε στρατιώτης, το 1953, όταν ο λοχίας του τον πρότεινε στον Ραδιοφωνικό Σταθμό των Ενόπλων Δυνάμεων. Ήξερε τότε λίγο βιολί και λίγη κιθάρα. 

1962. Mε το Βασίλη Σούκα στο Κλαρίνο , το Χριστόφορο Ζούμπα στη λαουτοκιθάρα, το Γιώργο Σούκα στη κιθάρα  και τη Γιούλα Κοτρώτσου στο τραγούδι.    

Το 1957, εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Με την βοήθεια του Τάσου Χαλκιά, ηχογράφησε έναν μικρό δίσκο (που περιλάμβανε τα τσάμικα "Στου Παρνασσού τα έλατα" και "Στυλιανή') με τον οποίο καθιερώθηκε "πανηγυρικά".

Στου Παρνασσού τα έλατα

θα πάω να ξαποστάσω

και της καρδιάς μου τους καημούς

για λίγο να ξεχάσω,

κρασί απ' την Αράχωβα

θα πιώ για να μεθύσω

και μια παλιά αγάπη μου

να την ελησμονήσω.

 Ώς το 1968, που άνοιξε δικό του μαγαζί με τίτλο "Ταβέρνα Κάβουρας', εργάστηκε στον "`Ελατο", στο "Βελούχι", "στην " Ιτιά" και στο "Ελληνικό Χωριό".

Ερμήνευσε πάνω  από  500 τραγούδια.

                         "Γυναίκα βγάλε μου το Γκρα απ'την παλιοκασέλα

                                 και σέλωσέ μου τ'άλογο με τη χρυσή τη σέλα".

1962.Ο Στάθης Κάβουρας (στο μικρόφωνο), που τραγουδούσε μόνο δημοτικά τραγούδια, ο Σπύρος Καλφόπουλος (μπουζούκι) και άλλοι, στα Ψαχνά της Εύβοιας.

Στους LP δίσκους του: «Δημοτικά» (συμμετοχή, 1968), «Σοφία Κολλητήρη-Στάθης Κάβουρας» (1970), «Τα δημοτικά» (1971), «Αγκάθια και τριαντάφυλλα» (1972), «Θυμάμαι» (1977), «Στο περιβόλι του λαού μας» (1978), «Τα Γκράβαρα» (1979), «Κοντά στις ρίζες μας, 6» (1980), «Κάβουρας» (1980), «Χίλια μύρια βάσανα» (1982), «Χίλια μύρια βάσανα» (1982), «Στα κέφια του» (Θεσσαλικά τραγούδια, 1983), «Αγάπες και καημοί» (1985), «Οι μεγάλοι του Δημοτικού Τραγουδιού» (1995), «Ήσυχα πού’ ναι τα βουνά» (1996), «Σε παραδοσιακά δημοτικά» (1996), «Τραγούδια από τις 45 στροφές» (1997), κ.λπ.

Είδα ένα  γέρο που 'κλαιγε σαν  να 'τανε  παιδάκι

κι από το κλάμα  ράισε  το  φτωχικό σπιτάκι.

Είχε  παιδί  στην  ξενητιά κι απόψε  πήρε  γράμμα.

Του γράφει πως  αρώστησε και  πνίγεται  στο  κλάμα.

Μαζί του έκλαψα κι εγώ,  δεν  άντεξα  τον  πόνο.

Γιατί παιδί  στην  ξενητιά,  δεν  είχε ο γέρος  μόνο.

40 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΚΛΑΡΙ.

..............................

πέρασα μέρες δύσκολες

με βρήκανε μπελάδες

γιατί δεν επροσκύνησα

αγάδες κι αφεντάδες....

...........................

στίχοι του Μεγάλου λαϊκού ποιητή ΚΩΣΤΑ ΜΠΙΛΗΡΗ μελοποιημένοι κι ερμηνευμένοι από τον ΣΤΑΘΗ ΚΑΒΟΥΡΑ

                                       ΔΡΟΣΟΧΩΡΙ ΦΩΚΙΔΑΣ. ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥΣΤΑΘΗ ΚΑΒΟΥΡΑ

Ρημάξανε τα  διάσελα και  του  χωριού οι στράτες

Πάν τα παιδιά στην ξενητιά  και  γίνονται εργάτες

στη μακρινή την Αραπιά , Ευρώπη , Αυστραλία,

Αμερική και  Καναδά και  πίκρο Γερμανία.

Φύγαν τα  χέρια  τα καλά  , φύγαν  οι  δουλευτάδες

και  καρτερούν οι  γέροντες  και  κλαίνε  οι  μανάδες.

ΣΤΙΧΟΙ: ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΙΛΙΡΗΣ  . ΜΟΥΣΙΚΗ: ΣΤΑΘΗΣ ΚΑΒΟΥΡΑΣ

Στους δίσκους του ως τραγουδοποιού: «Απ’ τα χείλη της καρδιάς» (1980), «Παραδίνομαι σε σένα» (1991), κ.λπ. Μετέχει επίσης στον δίσκο «ζωντανής» ηχογράφησης: «Τα Αηδόνια του δημοτικού τραγουδιού» (1988).

                                                      ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ "ΕΧΕΙ ΓΟΥΣΤΟ"  ΤΟ .. Να 'ταν η μερα πιο τρανη.

Στα γνωστά τραγούδια του: «Αγιάτρευτο μαρτύριο», «Μη μου ζητάς χαμόγελα», «Δε θέλω μαύρα να ντυθείς», «Αγάπη άγνωστη», «Παραδίνομαι σε σένα», «Σκανδαλιάρικα ματάκια», «Σαν εκκλησιά στην ερημιά», «Μη μου ζητάς χαμόγελα», κ.λπ.

Με γέλασαν μια χαραυγή της άνοιξης τ’ αηδόνια

με γέλασαν και μου `πανε, ο χάρος δε με παίρνει

Μη με παίρνεις Χάρε, μη με παίρνεις, γιατί δε με ξαναφέρνεις

Άιντε και βγήκα ο μαύρος στα βουνά, ψηλά στα κορφοβούνια

βλέπω το Χάρο να `ρχεται, στο άλογο καβάλα

Τι να κάνω, τι να κάνω, σαν σκεφτώ πως θα πεθάνω  

                                           "ΕΓΩ  ΚΙ ΑΝ  ΕΙΜΑΙ  ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΠΑΠΠΑ  ΚΑΙ  ΔΕΣΠΟΤΑ  ΜΟΥ......."

Εγώ  κι αν  είμαι  αμαρτωλός 

παππά  και  Δεσποτά  μου

για  την  αγάπη έπραξα

όλα  τα  κρίματά  μου.

Δεν  θέλω εγώ παράδεισο

παππά  και  Δεσποτά μου

θέλω  μια  Αγοριανίτισσα

να  δίνω τα  φιλιά  μου

Εγώ  θέλω  την  κόλαση

παππά  και  Δέσποτά  μου

αχ  και  δύο  Σουβαλιώτισσες

να 'χω στην αγκαλιά μου.

Δεν  θέλω  εγώ  κηρύγματα

παππά  και  Δέσποτά  μου

θέλω  τρείς Σαλωνίτισσες

να γιάνω την καρδιά  μου.

Πέθανε  σε  ηλικία  80 ετών τον Δεκέμβριο του 2012  αφήνοντας  πίσω  του σημαντικό έργο  στο  χώρο  του  Δημοτικού  τραγουδιού.

ΚΗΔΕΙΑ ΣΤΑΘΗ ΚΑΒΟΥΡΑ 12-12-12 Μάκης Μπέκος- Γιώργος Μάγγας- Τζούλη Τζινιέρη

"Γ"