ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΕΥΣΤ. ΘΑΝΟΣ (ΒΡΑΝΑΣ). Ένας από τους τελευταίους, ή μήπως ο τελευταίος λαικός ποιητής της Σουβάλας?

"Γ"

Ο Παναγιώτης  Θάνος (Βρανάς), έχει το χάρισμα  να συνθέτει ποιήματα χωρίς δεύτερη σκέψη  και  για  οποιοδήποτε  θέμα, που  έζησε, του  προκαλεί εντύπωση ή τον ευχαριστεί.

Σχολιάζει  με  στίχους και με  ένα ξεχωριστό δικό του τρόπο , πολλές φορές σκωπτικό, πρόσωπα, καταστάσεις,...... 

γεγονότα , περιστατικά , ήθη  και  έθιμα.

Εμείς επισκεφθήκαμε  τον  μπάρμπα  Παναγιώτη  στο  σπίτι  του.

Εκείνος μας καλοδέχτηκε και μας  απήγγειλε ποιήματα του . Δεν τα κρατούσε κάπου  γραμμένα. Μάλιστα τα  περισσότερα είναι  πολύστιχα . 

Θα αρχίσουμε  να  τα  παρουσιάζουμε σημειώνοντας ότι ο  Παναγιώτης Θάνος είναι  από  τους  τελευταίους ,  αν όχι ο τελευταίος, εν  ζωή  λαικός  ποιητής  της  Σουβάλας.

Λαικοί ποιητές επίσης ήταν  και οι: μπάρμπα Γιάννης  Βαλάσκας,  του οποίου αν βρούμε  ποιήματα  θα  τα ανεβάσουμε, καθώς επίσης και ο μπάρμπα - Θανάσης Ι. Δρίβας.

Σε ετούτη την ανάρτηση θα  κάνουμε  αρχή  με  ένα όμορφο  ποιήμα του  Παναγιώτη  Θάνου αφιερωμένο  στον  Παρνασσό, στο πολυαγαπημένο  και χιλιοτραγουδισμένο  βουνό μας, στο  βουνό  που εκείνος περπάτησε σπιθαμή προς σπιθαμή, λάτρεψε  και  στο οποίο έζησε  τα  περισσότερα  χρόνια της ζωής του  βόσκωντας  τα  πρόβατά  του.

Γειά σου καημένε  Παρνασσέ

με  τα  νερά  τα  κρύα

σε  κάθε  πετρολίθαρο

έχεις  μια  ιστορία.

Όλος  ο κόσμος  έρχεται

να  κάνει σκί στο χιόνι

να  ανέβουνε  στην  κορυφή

τον ήλιο ν' αντικρύσουνε

πρωί  που ξημερώνει.

Τώρα τα αυτοκίνητα

παρκάρουν στα κελάρια.

Εμείς επερπατήσαμε

μ' άλογα και  μουλάρια

και βόσκαμε  τα  πρόβατα

πεζοί με τα ποδάρια.

Απάνω στη βλαχόλακα

π' ουρλιάζανε  οι  λύκοι

τώρα  με  κούνιες  τριγυρνούν

και  με  τελεφερίκι.

Ξάπλωνα  με  τη  κάπα  μου

στη  δροσερή σου φτέρη

και  με  γλυκονανούριζε

το  κρύο σου τ' αγέρι.

Και άκουγα  τις  πέρδικες

μεσ' τις  κοντοραχούλες

που έβοσκαν  γιδοπρόβατα

βλάχοι και  βλαχοπούλες.

Και το πρωί που κίναγα

και σκάριζα τη στάνη

γύρω μου μοσχοβόλαγε

τ' ωραίο σου το τσάι.

Τώρα  τα  μηχανήματα

οργώσαν τα βουνά σου

και τα  παιδιά σου φύγανε

μέσα απ' την αγκαλιά σου.

"Γ"