"....Σ’ αυτόν τον τόπο όσοι αγαπούνε τρώνε βρώμικο ψωμί κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε υπόγεια διαδρομή...."
"Γ"
Η προσφυγιά , τα βάσανα και οι καημοί της οδήγησαν τον Διονύση Σαββόπουλο να γράψει το εκπληκτικό ζειμπέκικο "Μ΄αεροπλάνα και βαπόρια". Το τραγούδι όμως περιέχει και άλλα νοήματα. Την ιστορία του εμείς σας παρουσιάζουμε σήμερα συνοδεύοντας την από σπάνιες φωτογραφίες και βίντεο........
Εκατοντάδες τραγούδια γράφτηκαν από πολλούς στιχουργούς και συνθέτες για την προσφυγιά . Όλα μιλούν στις καρδιές των ξεριζωμένων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Κάποια στιγμή θα αναφερθούμε σε αυτά.
Το ασταμάτητο τσουνάμι της προσφυγιάς από διάφορους μαρτυρικούς τόπους, η μάστιγα, που ελάχιστα ξαποσταίνει και στους σημερινούς χαλεπούς καιρούς έχει επανακάμψει με τρομερή ένταση (παρασύροντας και την Ελλάδα στο μάτι του κυκλώνα του τεράστιου δράματος που ζει η ανθρωπότητα) έχει κατά καιρούς αποτελέσει πηγή έμπνευσης τραγουδοποιών σε ουκ ολίγες γωνιές του πλανήτη.
Το διαχρονικό μαρτύριο των λαών που αναγκάζονται λόγω πολέμου και απάνθρωπης πολιτικής καταπίεσης να αφήσουν τον τόπο τους και να αναζητήσουν νέο, για να ζήσουν με την στοιχειώδη ασφάλεια και ελευθερία την οποία δικαιούται κάθε ανθρώπινο πλάσμα, δεν μπορούσε φυσικά να αφήσει ασυγκίνητο και τον κόσμο της τέχνης – παγκόσμιας έκφρασης που ακούει στο όνομα μουσική.
Προσφυγιά , αλλά και μετανάστευση, με στόχο μια καλύτερη ζωή, σε πάμπολλες στιγμές έχουν ενταχθεί στο ρεπερτόριο δημιουργών της, τόσο στο δημοτικό τραγούδι, που δικαιολογημένα έχει μεγαλύτερη ευαισθησία πάνω στα τεράστια τούτα κοινωνικά θέματα, αλλά και επώνυμων καλλιτεχνών οι οποίοι συχνά επηρεάστηκαν και εκφράστηκαν με στίχους και νότες για αυτά.
Οι Έλληνες γνωρίζουμε πολύ καλά πως είναι να εκδιώκεσαι από τη γη σου. Τι είναι, με τη χρήση κάθε είδους βίας, ξεριζωμός. Και τα εξαιρετικά αντανακλαστικά ευαισθησίας που δείχνει ο λαός μας στο δράμα των συνανθρώπων μας, αδιαφορώντας για τη φυλή , θρησκεία και τα όποια διαφορετικά με εμάς "χαρακτηριστικά" τους, αποδεικνύει , κόντρα στις ντόπιες και ξένες μισάνθρωπες πρακτικές και συνθήματα, ότι έχει βαθιά συναίσθηση τόσο της ανθρώπινης στάσης όσο και της δικής του Ιστορίας. Δεν ξεχνά πως μεταξύ άλλων ακόμα και οι όχι και τόσο μακρινοί πρόγονοι του έζησαν ένα ανάλογο αβάσταχτο βάσανο κάτι λιγότερο από ένα αιώνα πριν με τη γενοκτονία των Ποντίων και την Μικρασιατική Καταστροφή.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος με το τραγούδι του " Μ' αεροπλάνα και βαπόρια" τους καημούς και τα βάσανα των προσφύγων ύμνησε με τον καλύτερο τρόπο. Ο δίσκος του "Το βρώμικο ψωμί" , τον οποίο σας παρουσιάζουμε ολόκληρο στο τέλος του αφιερώματος κι στον οποίο περιλαμβάνεται και το εξαιρετικο "Μ" αεροπλάνα και βαπόρια", είναι ότι καλύτερο έχει γραφτεί. Το ζειμπέκικο " Μ' αεροπλάνα και βαπόρια", που από πολλούς θεωρείται το καλύτερο του Σαββόπουλου, μιλάει και για αρκετά άλλα πράγματα, όπως συνηθίζει ο Σαββόπουλος.
Μιλάει για μιά κοινωνία που στέκεται στην επιφάνεια, στις " ηλεκτρικές φωνές" και δεν καταλαβαίνει ότι η πραγματική αλήθεια ντύνεται άλλα ρούχα για να σωθεί από τους διάφορους άρπαγες ("ώσπου οι τροχές μας συναντάνε τις βασικές σου τις αρχές").
Εξ ού και η προτροπή στο τέλος: "Σήκω ψυχή μου δώσε ρεύμα βάλε στα ρούχα σου φωτιά". Δεν είναι εκεί η ουσία! Είναι πιο βαθιά: να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα η τρομερή μας η λαλιά". Το "Σ αυτό τον κόσμο/τόπο όσοι αγαπούνε τρώνε βρώμικο ψωμί" είναι μια από τις μεγάλες αλήθειες ειπωμένη τόσο όμορφα.
ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΛΕΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΣΕ ΝΤΟΥΕΤΟ
ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΣΤΟ Ο.Α.Κ.Α ΤΟ 1983 ΣΕ ΜΙΑ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.