«Ήμουν ξένος και με φροντίσατε» Η ελληνική Εκκλησία μπροστά στις ευθύνες της.

εικονογράφηση: Dreyk the Pirate/ LIFO 

Από τον ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ 

«Δείξτε την ανθρωπιά σας, μην υψώνετε τείχη στα σύνορά σας. Αυτοί οι άνθρωποι είναι εικόνες Χριστού. Θυμηθείτε τους πατεράδες και τις μανάδες σας που, στην πρόσφατη ιστορία αυτής της ηπείρου, αναζήτησαν καταφύγιο για να γλιτώσουν από τη λαίλαπα του πολέμου...

μην ξεχνάτε το μήνυμα του Ευαγγελίου: "επείνασα γαρ, και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα, και εποτίσατέ με, ξένος ήμην, και συνηγάγετέ με, γυμνός, και περιεβάλετέ με, ησθένησα, και επεσκέψασθέ με, εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με. Αμήν λέγω ημίν, εφ' όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε".

Για την Ευρώπη, η χειρότερη χρεοκοπία θα είναι η πνευματική και ηθική της χρεοκοπία». Ένθεοι και μη θα επικροτούσαν, δίχως άλλο, τα λόγια του Aρχιεπισκόπου κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στους πρόσφυγες στο λιμάνι του Πειραιά.

 Η συγκεκριμένη, άλλωστε, περικοπή από το «Κατά Ματθαίον» προτείνει έναν χριστιανισμό στην ιδανικότερη εκδοχή του, ως μια ένθερμη, διαρκή, αδιαπραγμάτευτη αγάπη, αλληλεγγύη και προσφορά, που, μάλιστα, όντας τέτοιος ,εγγυάται «ζωή αιώνια», αντί της «αιώνιας κόλασης» που περιμένει τους μισαλλόδοξους, «παρτάκηδες» ασεβείς.

Η τραγική ειρωνεία είναι ότι στην ίδια ακριβώς περικοπή παρέπεμπαν τα φέιγ-βολάν που πέταξαν μέλη της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας έξω από το Βελλίδειο στη Θεσσαλονίκη (15/2) στη διάρκεια μιας πατριδοκάπηλης, ισλαμοφοβικής και μεστής εθνοφυλετισμού (αντίληψη καταδικασμένη ήδη από το 1872 ως αιρετική από το Πατριαρχείο, όπου υπάγεται εκκλησιαστικά η συμπρωτεύουσα) εκδήλωσης υπό τον εύγλωττο τίτλο «Μένουμε Έλληνες και Ορθόδοξοι».

Συνδιοργανωτές ήταν η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων και κάποια χριστιανικά σωματεία, με τον μητροπολίτη Άνθιμο να κρώζει «ή ταν ή επί τας», αντί του υπέροχου εκείνου «ξένος ήμουν και με περιμαζέψατε», θυμίζοντας τον σατανικό παπα-Γρηγόρη στο Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται.

Ακόμη κι αν όλα αυτά θεωρηθούν συκοφαντίες, η επίσημη Εκκλησία εξακολουθεί δυστυχώς –με ελάχιστες τιμητικές εξαιρέσεις– να αποδεικνύεται πολύ «λίγη» απέναντι στις προκλήσεις των καιρών, ένας οργανισμός αρτηριοσκληρωτικός, περίκλειστος, που πρώτο μέλημα έχει όχι την ομολογία μιας κάποιας αλήθειας αλλά την αυτοσυντήρηση και διατήρηση των προνομίων του μέσω της ταύτισης με ό,τι σκοταδιστικότερο ενδημεί στην ελληνική κοινωνία.  

 Απογοήτευση, ζόφος, αηδία, ειδικά όταν η πληθωρική «ευαισθησία» κάποιων ιεραρχών εξαφανίζεται από τη στιγμή που ο λόγος αφορά τις βρομιές του δικού τους οίκου. Ως κι ο «Τζερόνιμο», που αφότου ανέλαβε προκαθήμενος έχει πολιτευθεί –όχι πάντα, αλλά σε γενικές γραμμές– με διαλλακτικότητα, σύνεση και μετριοπάθεια, δεν απέφυγε να εμφανιστεί στον Πειραιά παρέα με τον υπεύθυνο της ΜΚΟ Αποστολή (πρώην Αλληλεγγύη), Κωστή Δήμτσα, στον οποίο έχουν καταλογιστεί ευθύνες για το ανεξιχνίαστο, ακόμα, σκάνδαλο των «σάπιων κοτόπουλων» (και όχι μόνο).

Σύμφωνα, εξάλλου, με μαρτυρίες παρευρισκόμενων εθελοντών, ο ίδιος ο τρόπος διανομής της ανθρωπιστικής βοήθειας της Εκκλησίας στην πύλη Ε2 ήταν επιδεικτικός μεν, τσαπατσούλικος και «ό,τι να 'ναι» δε – περισσότερη σημασία δόθηκε στις «πόζες» χρυσοποίκιλτων ιερωμένων πλάι στον Σάκη και τη Μαριάννα. Αποτέλεσμα, σπρωξίδια, φωνές και κλάματα απ' όσους βρέθηκαν «εκτός νυμφώνος». Μέχρι και ότι πολλά από εκείνα τα εφόδια τα πέταξαν οι ίδιοι οι πρόσφυγες ως άχρηστα μαθεύτηκε.

Ακόμη κι αν όλα αυτά θεωρηθούν συκοφαντίες, η επίσημη Εκκλησία εξακολουθεί δυστυχώς –με ελάχιστες τιμητικές εξαιρέσεις– να αποδεικνύεται πολύ «λίγη» απέναντι στις προκλήσεις των καιρών, ένας οργανισμός αρτηριοσκληρωτικός, περίκλειστος, που πρώτο μέλημα έχει όχι την ομολογία μιας κάποιας αλήθειας αλλά την αυτοσυντήρηση και διατήρηση των προνομίων του μέσω της ταύτισης με ό,τι σκοταδιστικότερο ενδημεί στην ελληνική κοινωνία.

Από τα άθλια κηρύγματα μίσους κατά μεταναστών, ομοφυλόφιλων και λοιπών καποιανού κατώτερου Θεού παιδιών που κάνουν τακτικά οι διάφοροι Ανθιμοαμβρόσιοι, δίχως κανείς μέχρι τώρα να τους έχει μηνύσει με βάση τον αντιρατσιστικό, μέχρι τους τρεις μητροπολίτες που προσέφυγαν στο ΣτΕ κατά του Συμφώνου Συμβίωσης ως «αντιβαίνοντος τα χρηστά ήθη» (που προφανώς παραβίαζε κι ο Ναζωραίος himself, μια και προτιμούσε να συναναστρέφεται πόρνες, τελώνες κ.λπ. «αμαρτωλούς»), και από το σκάνδαλο της συγκάλυψης βιασμού ανηλίκου στο Παπάφειο μέχρι τον φαρισαϊσμό του λαλίστατου όσον αφορά το πώς καυλώνει ο διπλανός του, αλλά επιδεικτικά αδιάφορου στο ανθρώπινο δράμα που διεξάγεται στο κατώφλι του Πειραιώς Σεραφείμ –που μέχρι και τα ΑμεΑ προσέβαλε, οικτίροντας την αναπηρία του Στίβεν Χόκινγκ–, η έχουσα πλούσια τα ελέη Εκκλησία μας μπορεί να μην κινδυνεύει από χρεοκοπία οικονομική, την «πνευματική και ηθική χρεοκοπία» όμως που καταλόγισε με περισσή μεροληψία στην Ευρώπη ο Μακαριότατος μια χαρά την προχωράει.

Ακόμα, δε, περιμένουμε μια δημόσια έκκλησή του να ανοίξουν ναοί και μοναστήρια στους πρόσφυγες, όπως έπραξε αντίστοιχα ο Πάπας Φραγκίσκος. Μέχρι το Καρναβάλι στοχοποίησαν ξανά κάποιοι παπάδες, αδιαφορώντας για τα δικά τους καθημερινά «καρναβάλια». Κατά τα άλλα, μια κοινωνία αρκετά «ώριμη» ώστε δημοσκοπικά να συμφωνεί σε ποσοστό 70% με τον χωρισμό Εκκλησίας-κράτους ακόμα περιμένει την Πολιτεία της να «ενηλικιωθεί».

Πηγή: www.lifo.gr