Ευη Σταματίου: Μια νέα ταλαντούχα Λαμιώτισσα στο ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης με το Play On – ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Η Συνέντευξη της Έυης Σταματίου - κόρη του Σουβαλιώτη Σταμάτη Σταματίου από την Πολύδροσο - στο mag24.gr

Γέλιο, γέλιο γέλιο…είναι οι  λέξεις που χαρακτηρίζουν το Play On την νέα παραγωγή της Ερασιτεχνικής Σκηνής τουΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Ρούμελης και μπορεί κανείς να δει την Παρασκευή 15, Σάββατο 16 και Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016, στις 21.15 στο Δημοτικό θέατρο Λαμίας....

 

Η Εύη Σταματίου είναι όντως νέα, ταλαντούχα και κυρίως αγαπητή σε όλους τους ερασιτέχνες ηθοποιούς της πόλης μας μιας και η αγάπη της για το θέατρο αλλά και το ήθος της ως άνθρωπος δεν αμφισβητείται από κανέναν. Η Εύη τολμά φέτος να ανέβει στην Ερασιτεχνική Σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ όχι μόνο ως ηθοποιός αλλά και ως σκηνοθέτης! Από τις πρόβες που είχαμε την τύχη να δούμε, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι τα καταφέρνει μια χαρά!

Ας γνωρίσουμε όμως την Ευη με αφορμή τις προγραμματισμένες παραστάσεις του Play On

Συνέντευξη: Γιώργος Παπασταμούλος

Φωτογραφίες: Άκης Λούκας

«…Οι νέες αρχές θέλουν και “τολμηρές” πρωτοβουλίες…»

Γιατί Play On; Γιατί στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Ρούμελης;

“Play On” κυρίως επειδή είναι μια ξεχωριστή κωμωδία. Η πρόκληση από το λεγόμενο “θέατρο μέσα στο θέατρο” είναι αφενός για τον θεατή που παρακολουθεί την προετοιμασία μιας  παράστασης και γελάει από όλα αυτά που μπορούν να πάνε – και τελικά πάνε – στραβά, αλλά και για τους ηθοποιούς που μέσα από ένα έργο βρίσκουν τρόπους να εξελιχθούν σε ένα δύσκολο θεατρικό είδος όπως είναι η κωμωδία.

Στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Ρούμελης επειδή ο θεσμός των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ δημιουργήθηκε, εκτός των άλλων, για να στηρίζει και να τονώνει τους ερασιτέχνες ηθοποιούς και τις συλλογικές προσπάθειες και ειδικότερα, στο ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης με μεγάλη χαρά επειδή διαπιστώνω πως αυτό ακριβώς κάνει.

Ευη πες μας δυο λόγια για εσένα; Πως ξεκίνησε το «ταξίδι» σου στην υποκριτική και στο Θέατρο;

Το “ταξίδι” ξεκίνησε σε μικρή ηλικία όταν ακόμη έπλαθα όνειρα. Για πολύ καιρό έμεινε  όνειρο ανεκπλήρωτο μέχρι το 2012 που έγινα μέλος του Θεατρικού Εργαστηρίου και άλλαξε η ζωή μου. Εκείνη την χρονιά ανέβηκα για πρώτη φορά στην σκηνή με την Μήδεια του Μποστ μετά από μήνες μαθημάτων και σκληρής προετοιμασίας. Κατάλαβα λοιπόν ότι τα όνειρα δεν έχουν ηλικία. Αγαπώ το Θέατρο, θέλω να μαθαίνω συνέχεια και να εξελίσσομαι, και όσο μπορώ και μου δίνεται η ευκαιρία θα το υπηρετώ από οποιαδήποτε θέση. Γιατί στην πορεία κατάλαβα πως το θέατρο δεν είναι μόνο οι ηθοποιοί και ο σκηνοθέτης αλλά όλοι οι άνθρωποι που μοχθούν για μία παράσταση.

Εχεις ολοκληρώσει το Εργαστήρι Ενηλίκων του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Ρούμελης. Τι αποκόμισες, τι θα άλλαζες, πως θα ήθελες να συνεχίσει τη λειτουργία του το Εργαστήρι;

Είναι μεγάλη εμπειρία να ξαναγίνεσαι μαθητής σε μεγάλη ηλικία. Πάντα έτσι αισθανόμουν στο Εργαστήρι και πάντα έτσι θα αισθάνομαι σε αυτό που κάνω. Πέρα από τις γνώσεις που αποκόμισα πήρα ένα μεγάλο μάθημα ζωής. Το να γίνω μέρος ένος κοινωνικού συνόλου και να παραμερίσω εγωισμούς και μικροπρέπειες και να μοχθώ για αυτό που θέλω να πραγματοποιήσω. Έμαθα να συνεργάζομαι, να παίρνω πρωτοβουλίες, και εξέλιξα την κριτική μου σκέψη.“Εκτέθηκα” μπροστά σε κοινό και άφησα τις ανασφάλειες μου στα παρασκήνια, έκλαψα από την κούραση, γέλασα με την καρδιά μου, δέθηκα με ανθρώπους για μια ζωή.

Τον ρόλο του Εργαστηρίου τον καθορίζουν τα άτομα που το απαρτίζουν. Και αν θα άλλαζα κάτι είναι το πως αντιλαμβάνονται ορισμένοι άνθρωποι τον ρόλο τους. Όσο για την πορεία  μόνο του μας δείχνει τον δρόμο. Άνθρωποι όλων των ηλικιών ψάχνουν τρόπο να εκφραστούν, να μάθουν, να βιώσουν κάτι διαφορετικό από έναν καφέ στις κεντρικές πλατείες. Το Εργαστήρι δίνει αυτό το βήμα και το μόνο που χρειάζεται είναι άνθρωποι με μεράκι και όνειρα.

Η καρδιά της πόλης μας δυστυχώς «χτυπά» στις καφετέριες κεντρικής πλατείας! Γιατί να σηκωθεί κάποιος από τον καναπέ του ή από το καφέ του για να έρθει θέατρο;

Για τον ίδιο λόγο που θα πάει να δει μία ταινία στον κινηματογράφο, έναν ποδοσφαιρικό αγώνα ή σε μία συναυλία. Δυστυχώς το θέατρο στις συνειδήσεις αρκετών ανθρώπων παραμένει “ποιοτική” διασκέδαση με υψηλό κόστος. Αυτό όμως πιστεύω πως είναι μία στερεότυπη αντίληψη που είναι καιρός να παρέλθει. Τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ δημιουργήθηκαν με σκοπό να φέρουν το θέατρο στην επαρχία. Το θέατρο ήρθε, με διάφορα είδη παραστάσεων για να επιλέξει κάποιος ανάλογα με το προσωπικό του γούστο και το χρηματικό αντίτιμο είναι πολύ μικρό σε σχέση με αυτό που θα λάβει από την προσωπική κατάθεση ψυχής που κάνει ο κάθε ηθοποιός, τα μηνύματα που θα πάρει ο θεατής και την ευκαιρία να μπει σε πραγματικό χρόνο σε μια άλλη πραγματικότητα.

Βιοπορίζεσαι ως καθηγήτρια. Πως συνδυάζεται η εκπαίδευση με την υποκριτική;

Από την πιο απλή μέθοδο ορθοφωνίας που εφαρμόζω πλέον στην διδασκαλία μου για να εξηγήσω κάτι στα παιδιά μου και να γίνει καλύτερα αντιληπτό μέχρι την χρήση της φαντασίας μου για να κάνω ακόμη και τον πιο βαρετό κανόνα γραμματικής πιο ευχάριστο, η υποκριτική με έχει βοηθήσει πολύ στην δουλειά μου.

Η πρόσφατη επιτυχία του ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης με την Κεντρική Σκηνή να παρουσιάσει ένα «δύσκολο» έργο και κατάφερε να φέρει τους νέους στο θέατρο, είναι πιστεύεις μια καλή ΝΕΑ αρχή για το ΔΗΠΕΘΕ μας; Η Ερασιτεχνική που ανέλαβες θα ήθελες να συνεχίσει αυτή την «πορεία»;

Οι νέες αρχές θέλουν και “τολμηρές” πρωτοβουλίες. Το Κουκλόσπιτο του Δημήτρη Φοινίτση ήταν μια νέα και τολμηρή αρχή που χρειάζονταν το ΔΗΠΕΘΕ για να ταρακουνήσει λίγο τα νερά. Ένα κλασσικό έργο στο σήμερα, από τον Βορρά στον Νότο, συγκλονιστικές ερμηνείες, αιχμηρή σκηνοθετική ματιά και οι νέοι άνθρωποι στο κοινό να το επιβραβεύουν με το χειροκρότημα τους. Θέλω η Ερασιτεχνική Σκηνή να συνεχίσει την ίδια πορεία και να φέρει το Θέατρο ακόμα πιο κοντά στους κατοίκους της πόλης μας. Θέλω να γίνονται παραγωγές και να αποδείξουμε στους επικριτές πως η οικονομική κρίση μπορεί να μην είναι τελικά τροχοπέδη αλλά ευκαιρία ανάκαμψης του Πολιτισμού.

Αν σου ζητούσαν να «βελτιώσεις» κάτι στο πολύπαθο ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης, τι θα πρότεινες;

Είναι πολύ δύσκολο σε μια χώρα με ανοιχτές πληγές από την οικονομική κρίση να μιλάς για τόνωση του πολιτισμού και συγκεκριμένα του θεάτρου χωρίς να προκαλέσεις αντιδράσεις για ζητήματα μεγαλύτερης σημασίας. Όταν όμως η αείμνηστη Μελίνα καθιέρωσε τον θεσμό του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ, η πρώτη ύλη ήταν το όραμα. Σε αυτούς που υπηρετούν αυτόν το θεσμό στην πόλη μου εύχομαι να έχουν πάντα όραμα. Όραμα αλλά και τόλμη για να βρίσκουν λύσεις σε καιρούς δύσκολους και να προάγουν τον πολιτισμό, να αλλάζουν τακτικές περασμένων ετών που έφτασαν το ΔΗΠΕΘΕ στα όρια του και να αντιλαμβάνονται πως πάνω από όλα υπηρετούν μια τέχνη και όχι απλά έναν δημόσιο φορέα. Έχουμε στην πόλη μας ένα από τα μεγαλύτερα και ωραιότερα θέατρα της Ελλάδας με ιστορία 30 ετών που μπορεί να γίνει πυρήνας πολιτισμού.

Γιατί λοιπόν να έρθουμε 15, 16 και 17 Ιανουαρίου 2016 στο Δημοτικό θέατρο; Τι «κρύβει» το PlayOn;

To Play On κρύβει γέλιο. Είναι μια καθαρή κωμωδία, γραμμένη από τον Rick Abbot, τον συγγραφέα πολλών επιτυχημένων θεατρικών έργων.  Παρακολουθούμε την προσπάθεια μιας ομάδας τριτοκλασάτων ηθοποιών να ανεβάσει μια παράσταση μυστηρίου, ενώ η συγγραφέας αλλάζει συνέχεια τα κείμενα, οι ηθοποιοί δεν ξέρουν τα λόγια τους και το σκηνικό ακόμη δεν είναι έτοιμο. Είναι ο νόμος του Μέρφι σε δράση!

Εκτός από γέλιο όμως κρύβει και το μεράκι μιας ομάδας ερασιτεχνών ηθοποιών, που παρά το φορτωμένο πρόγραμμα και τις υποχρεώσεις του καθενός, πάντα βρίσκουμε χρόνο να κάνουμε αυτό που αγαπάμε. Ελάτε λοιπόν για να μας στηρίξετε και να γελάσετε μαζί μας και με εμάς.

Πως επέλεξες τους υπόλοιπους συντελεστές; Πες μας δυο λόγια για τον καθένα.

Τους επέλεξα γιατί είναι ταλαντούχα πλάσματα και μας ενώνει η αγάπη για το θέατρο, η ανάγκη να δημιουργούμε από το τίποτα κάτι και η αφοσίωση που δείχνουμε σε ό,τιδηποτε αναλάβουμε. Με την Αγγελική Τσιόγκα, τον Κώστα Τσιμπούκα, την Ελένη Τσιάκα, την Λιάνα Τιτοπούλου, την Ήβη Κατσούνη και την Σταυρούλα Παναγιωτοπούλου μοιραστήκαμε την σκηνή στην Μήδεια του Μποστ το 2013. Ατελείωτες ώρες μαζί που έφεραν ένα αξέχαστο για εμάς αποτέλεσμα. Ο Τάσος Αραβανής είναι καινούριο μέλος της παρέας μας. Εντυπωσιακός ως αφηγητής στην “Μικρή μας Πόλη” της Ερασιτεχνικής Σκηνής το 2014, έχει την ποιότητα ενός ανθρώπου που τον κάνει καλό συνεργάτη και φίλο. Ο Δημήτρης Μεγαλιός αγαπά την έκφραση μέσω της τέχνης και το θέατρο για αυτόν ήταν ακόμη μία τέτοια δίοδος, μαζί με την μουσική και την ζωγραφική. Η Ρία Τσιάκα θα ανέβει πρώτη φορά στο σανίδι και χαίρομαι που θα είμαι μαζί της σε αυτή την υπέροχη εμπειρία. Και φυσικά η Όλγα Καλογήρου δίπλα μας σε όλη την διάρκεια της προετοιμασίας να μας οργανώνει, να μας βοηθάει, να μας τονώνει το ηθικό και να μας χαμογελάει συνέχεια.

Την κωμωδία του Rick Abbot «Play On», ανεβάζει η Ερασιτεχνική Σκηνήτου ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης, τηνΠαρασκευή 15 Ιανουαρίου 2015, στις21:15 στο Δημοτικό Θέατρο Λαμίας.

Λίγα λόγια για το έργο και τον συγγραφέα:

Το έργο μας μεταφέρει στις πρόβες μιας θεατρικής ομάδας την παραμονή της πρεμιέρας ενός έργου μυστηρίου. Οι συνεχείς αλλαγές στα κείμενα από την φαντασμένη συγγραφέα, η κακή προετοιμασία των ηθοποιών και οι ανατροπές οδηγούν το έργο σε μια πρεμιέρα γεμάτη απρόοπτα!

O Jack Sharkey, ή αλλιώς Rick Abbot όπως ήταν ένα από τα ψευδώνυμά του, ήταν ένας πολυγραφότατος θεατρικός συγγραφέας, γεννημένος στο Σικάγο το 1931. Έχει εκδώσει 83 έργα, η πλειοψηφία των οποίων είναι κωμωδίες, μιούζικαλ και έργα μυστηρίου, ανάμεσα τους και το πολύ επιτυχημένο Play On.

Σκηνοθεσία: Εύη Σταματίου
Επιμέλεια κοστουμιών: Εύη Σταματίου, Όλγα Καλογήρου
Σκηνική επιμέλεια: Γιώργος Κουκουφίκης
Mουσική επιμέλεια–σύνθεση: Δημήτρης Μεγαλιός
Φωτισμός: Αλέξης Τριανταφύλλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Όλγα Καλογήρου.

Παίζουν οι ερασιτέχνες ηθοποιοί με σειρά εμφάνισης:
Λιάνα Τιτοπούλου
Εύη Σταματίου
Αγγελική Τσιόγκα
Τάσος Αραβανής
Κωνσταντίνος Τσιμπούκας
Ελένη Τσιάκα
Σταυρούλα Παναγιωτοπούλου
Δημήτρης Μεγαλιός
Ήβη Κατσούνη.

Παραστάσεις θα δοθούν στις 15, 16 και 17 Ιανουαρίου στο Δημοτικό Θέατρο Λαμίας στις 21:15 και η τιμή του εισιτηρίου θα είναι 5€ γενική είσοδος.
Για κρατήσεις θέσεων και πληροφορίες επικοινωνείτε στο τηλέφωνο 22310 33325.