O Λήσταρχος Νταβέλης Σκοτώνεται για τον έρωτα μιας Ιταλίδας Κόμισσας

Στον 19ο αιώνα, η ύπαιθρος της πρόσφατα απελευθερωμένης Ελλάδας μαστίζεται από τη ληστεία. Αποτελεί από τις κυριότερες αιτίες υπανάπτυξης και οι ελληνικές επαρχίες κυρίως της Ρούμελης υποφέρουν από την τρομοκρατία που προκαλεί η δράση των σχετικών συμμοριών......
Μεταξύ των διαβόητων ληστάρχων της εποχής, ενός η δράση απόκτησε θρυλικές διαστάσεις και τα πραγματικά γεγονότα της ζωής του σε μεγάλο βαθμό συσκοτίζονται από τα παραμύθια και τις ιστορίες που έπλασε γι αυτόν ο λαός. Είναι βεβαίως ο λήσταρχος Νταβέλης.

Με πραγματικό όνομα Χρήστος Νάτσιος φαίνεται ότι γεννήθηκε στα Στύρα της Εύβοιας γύρω στα 1830. Στα 20 του χρόνια φτάνει στην Αθήνα από όπου φεύγει κακήν κακώς λόγω του σκανδάλου που δημιουργεί η σχέση του με μια νεαρή καλόγρια. Ήδη το ένα από τα στοιχεία που θα χτίσουν το μύθο του έχει τεθεί. Και είναι φυσικά ο έρωτας.

Πίσω στα Στύρα μπαίνει σε διαμάχη με τον πρόεδρο του χωριού γιατί δεν του δίνει την κόρη του για γυναίκα. Μετά από μάχη με τους χωροφύλακες φεύγει στο βουνό και η καριέρα του στην παρανομία αρχίζει. Είμαστε πια στα 1850. Γίνεται πολύ γρήγορα αρχηγός συμμορίας και η δράση του περιλαμβάνει την Αττική, τη Βοιωτία, τη Φθιώτιδα και τη Φωκίδα. Σχετικά ανώδυνα αρχικά τα περιστατικά που την απαρτίζουν, περιορίζονται σε μεμονωμένες ληστείες και απαγωγές για λύτρα. Μια τέτοια αφορά σε έναν Γάλλο αξιωματούχο, γεγονός που του δίνει διαστάσεις σχεδόν ηρωικές μιας και γίνεται σύμβολο της δυσαρέσκειας του λαού έναντι στον ξένο παράγοντα.

Η δράση του στη συνέχεια συσκοτίζεται μιας και το ρόλο του ιστορικού αναλαμβάνει η λαϊκή φαντασία. Βρίσκεται συγχρόνως σε δύο ή τρία μέρη, εμφανίζεται ενίοτε ως τραγοπόδαρος, άγγελοι τον παραστέκουν ενόσω με τις θηριωδίες του ταπεινώνει το κράτος, διατηρεί ερωτική σχέση με τη Δούκισσα της Πλακεντίας και την επισκέπτεται μέσω κρυφής σήραγγας η οποία ενώνει τη σπηλιά- καταφύγιό του στην Πεντέλη με τη βίλα της. Η αλήθεια ήταν πιο αιμοσταγής και αποκρουστική. Παιδιά πέφτουν θύματα απαγωγών και κάποια αντί να επιστραφούν βρίσκονται κατακρεουργημένα, ενώ η εισβολή της συμμορίας στη Λιβαδειά -μεταξύ άλλων οικισμών- άφησε πίσω της πλήθος πτωμάτων, θρήνους και καμμένα σπίτια.

Στα χρόνια αυτά της παρανομίας, φίλος του εγκάρδιος -αδερφοποιτός λένε πολλοί- υπήρξε ο Γιάννης Μέγας, ληστής κι ο ίδιος παλιότερα ο οποίος αφού ανένηψε ανέλαβε υπηρεσία ως αξιωματικός στην υπηρεσία της Βασίλισσας. Και εδώ μπαίνει στην ιστορία η ωραιότατη εξ Ιταλίας κόμισσα Λουίζα Μπανκόλι. Περιηγείται την Εύβοια με το σύζυγό της καταγοητεύοντας τους πάντες. Ο Μέγας παραγγέλνει στον φίλο του το Νταβέλη να την απαγάγει και να του την παραδώσει. Η απαγωγή συντελείται αλλά ο λήσταρχος και η καλλονή ερωτεύονται και συνάπτουν ειδύλλιο φλογερό. Η κόμισσα αφήνεται ελεύθερη και ο Μέγας μένει έξαλλος και αποφασισμένος να πάρει εκδίκηση.

Αργότερα μαθεύτηκε ότι ένα καράβι είχε έρθει για να φυγαδεύσει τον Νταβέλη στην Ιταλία και ο αξιωματικός του έστησε ενέδρα. Με πολλούς στρατιώτες και χωρικούς περικύκλωσε τον Νταβέλη σε άγνωστη ορεινή τοποθεσία της Βοιωτίας, τον Ιούλιο του 1856. Αν και οι λεπτομέρειες της μάχης ποικίλλουν από διήγηση σε διήγηση, σύμφωνα με λαϊκή αναφορά "... Είχαν περάσει αρκετές ώρες μάχης, όταν τελικά οι δύο άντρες ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο. Ο μαινόμενος Μέγας πυροβόλησε το Νταβέλη και πίστεψε ότι νίκησε. Λίγο πριν ξεψυχήσει ο ληστής όμως φώναξε : ’’Ούτε ο Νταβέλης στα λημέρια, ούτε ο Μέγας στα παλάτια’’ και πυροβόλησε θανάσιμα τον άλλοτε επιστήθιο φίλο του. Οι δύο άντρες είδαν για τελευταία φορά το αίμα τους να τρέχει. Ήταν το ίδιο που κάποτε είχαν ενώσει για να αδελφοποιηθούν."

Το κεφάλι του Νταβέλη, καρφωμένο σε ένα κοντάρι, στήθηκε για μέρες στην Πλατεία Συντάγματος.

Δημήτρης Κάπος

centralgreece.gr