ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ

ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ

(σκόρπια ανάλεκτα)

Το τελευταίο διάστημα, κατακλυστήκαμε από δηλώσεις, αποχωρήσεις, όρκους πίστης σε δημοκρατικές διαδικασίες, καταστατικά , προγράμματα κτλ. Όλα αυτά συμβαίνουν στην αριστερά μάλιστα στο κυβερνών κόμμα και προφανώς για λόγους τακτικής, δηλ. ψηφοθηρίας , από όσους βάζουν στόχο να κάμουν ηχηρή την παρουσία τους όχι με θέσεις, αλλά με συνθήματα, αποδομώντας το κόμμα στον ίσκιο του οποίου μεγάλωσαν… 

Φυσικά δεν υπάρχει κάτι πρωτότυπο σε όλο αυτό το σκηνικό. Χρόνια τώρα τμήματα της  αριστεράς ασχολούνται αποκλειστικά με την λοιπή αριστερά ελλείψει άλλου άμεσου ενδιαφέροντος.

Η διαφορετικότητα τώρα, έγκειται στην αποχώρηση από κυβερνών κόμμα.

Έτσι και αλλιώς όλες οι αποχωρήσεις ομάδων, ατόμων, η και μεμονωμένων μελών, από τον όποιο κομματικό σχηματισμό, συνοδεύονται από δύο πανομοιότυπες δηλώσεις και λόγους.

Πρώτον. Φεύγουμε διότι …δεν υπάρχει δημοκρατία εντός του κομματικού σχηματισμού και μια μικρή ομάδα πέριξ του προέδρου σφετερίζεται την κορυφή κάνει ότι θέλει με τους λίγους υποτακτικούς της στο σύνολο της οργάνωσης.

 Δεύτερο. Η ομάδα αυτή παραβίασε κατάφορα το καταστατικό, τις καταστατικές αρχές και το κυριότερο τις λεγόμενες προγραμματικές θέσεις που το τάδε συνέδριο,(προφανώς αυτό ήταν δημοκρατικό συνέδριο αφού το δέχεται η καταγγέλλουσα ομάδα) ενέκρινε!!!

Και μετά αρχίζει ο εμφύλιος που σκοπό έχει να μπετονάρει κατά την κομματική αργκό τα μέλη στις ομάδες, προσδίδοντας ποδοσφαιρική οπαδική διάσταση στην κατά τα άλλα πολιτική-ιδεολογική σύγκρουση!!!  

Όλα ωραία όλα καλά και αγγελικά πλασμένα. Ας τα εξετάσουμε.

Όλα τα κόμματα μα όλα τα κόμματα, λειτουργούν τυπικά και άτυπα βάση του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και όσο τα συμφέροντα έχουν ισχυρό κοινό παρανομαστή το καράβι αποδέχεται και την πορεία και τον καπετάνιο. Τα διαφορετικά καπετανάτα υπάρχουν αλλά οι επικεφαλής ισχυρίζονται ότι λειτουργούν σαν εγγυητές της ενότητας!!!.  

Αν στραβώσει κάτι όλοι ρητά η άρρητα καταγγέλλουν την τέτοια λειτουργία δηλ του Δημοκρατικού συγκεντρωτισμού σαν σταλινισμό, δικτατορία κτλ κρατώντας –εδώ είναι το ωραίο- από αυτόν ότι μέχρι τότε τους συμφέρει. Κατόπιν Φτιάχνουν την ομάδα τους με τα ίδια υλικά, την ίδια συνταγή, ζυμώνοντας με τον ίδιο τρόπο σε ανάλογο φούρνο ψήνοντας τα ίδια πάνω κάτω καρβέλια.

Όσον αφορά στο δεύτερο λόγο, τα μεν (αριστερά) κόμματα που μονίμως θέλουν και βολεύονται στην αντιπολίτευση χωρίς να   ενδιαφέρονται  να κυβερνήσουν, έχουν εκπαιδευτεί στο «πολιτικό αεικίνητο».

 Είτε  πλασάρονται σαν αριστερά-συνήθως- είτε όχι, είτε αναλώνονται με βαρύγδουπες αναφορές σε  τάξεις , ταξικές προτεραιότητες, αναλύσεις και σε υπερβατικές επί μέρους τοποθετήσεις κτλ έχουν τον μαγικό τρόπο να δίνουν παντού χωρίς να παίρνουν από πουθενά!!!

Προφανώς εμπνέονται από τον εν Κανά γάμο και το θαύμα του Χριστού, με μια μικρή διαφορά. Αν πιθανότατα βρεθούν στο μοίρασμα,  δεν θα μετατρέψουν το νερό σε κρασί αλλά  κινδυνεύουν,  το τελευταίο να το κάμουν ξύδι!!! Όλοι αυτοί με περισσή ευκολία, αντικαθιστούν την μελέτη και λύση προβλημάτων με συνθήματα τα οποία στην πραγματικότητα διακρίνονται για την σαφέστατη ασάφεια τους, την καθολικότητα τους και το γλείψιμο των νοικοκυραίων. Σε τι διαφέρουν από τα λοιπά κόμματα; Στο ότι μεγάλο ποσοστό των μελών τους πιστεύουν σε κάποιο παραδείσιο τελικό σκοπό  και μάλιστα εδώ και τώρα.

…Από τα γκρι κλαριά
Στάζαν τα δάκρυα,
Που μονάχα τα δέντρα χύνουν
την παραμονή του χειμώνα…

Όλο τον Αύγουστο, τον Σεπτέμβρη, μάλλον και μετά, (θα) είμαστε αναγκασμένοι εκόντες άκοντες  να παρακολουθούμε τις αποχωρήσεις και μετακινήσεις προσώπων, βαρύγδουπες δηλώσεις για την εξυπηρέτηση του κοινωνικού συμφέροντος κτλ ενόψει των σύντομων εκλογών του φθινοπώρου …

Δεν ξέρουμε που θα καταλήξουν. Σίγουρα όμως το «πολιτικό αεικίνητο» διάγει τις καλλίτερες μέρες του. Μαζί με αυτό σαν απαραίτητο εξάρτημα έχουμε και την «πολιτική φιλοσοφική λίθο» που άλλοτε παρουσιάζεται με το όνομα των ΙΟΥ άλλοτε με την δραχμή, άλλοτε με την πιστή τήρηση του μνημονίου, άλλοτε με την πίστη στο δόγμα του Γερμανοποιημένου Ευρώ κτλ.  

Όσο για τα «διαρρηκτηκά» πολιτικά εργαλεία; Αυτά παρουσιάζουν μια αξιοσημείωτη αντοχή στο χρόνο και αποδοχή στο χώρο. Το Χτύπημα της φοροδιαφυγής, η καταγγελία των τραπεζών, της Ελβετίας, της διαφθοράς η ειρωνική αντιμετώπιση της Μέρκελ (που ενδιαφέρεται για το εξαγωγικό προσανατολισμό της άρχουσας τάξης της μόνο;), και μερικά ακόμη το ίδιο πρωτότυπα!! Αραιά και πού θα δούμε στα ξεκάρφωτα και αναφορά στην ντόπια αστική τάξη, στο καπιταλισμό στις διεθνής σχέσεις . Όσο για την κατάσταση της πατρίδας μας; Ε αυτή μόνο πτωχευμένη δεν είναι απλά ριγμένη αλλά έτοιμη να απογειωθεί αν...

Τόσο απλά για να είναι αληθινά και τόσο δύσκολα για να τα πραγματοποιήσουμε; Τι διάολο συμβαίνει και δεν μπορούμε αυτά τα απλά που όλοι τα θέλουμε όλοι τα επιζητούμε όλοι μα όλοι ορκιζόμαστε, άντε βάζοντας και λίγη πρέζα φιλότιμου (ελληνικού) βεβαίως βεβαίως, μαζί με της φυλής την εξ αρχαιοτάτων χρόνων εφευρετικότητα, με λίγο κρασί λίγο θάλασσα το καμάκι μας και δεν τα τουμπάραμε;  

Αν η χώρα δεν αποφασίσει τι θα παράξει πως θα το παράξει που και πως θα το διαθέσει, με ποιους θα το παράξει,  με άλλα λόγια πως θα ενταχθούμε στον Ευρωπαϊκό και στο διεθνή καταμερισμό εργασίας δεδομένων 2 σημαντικών εξελίξεων- που παρακάτω ακροθιγώς αναφέρουμε, κανένα νόμισμα καμία πολιτική κίνηση δεν θα μας σώσει.

Η μία εξέλιξη φυσικά είναι το διεθνές περιβάλλον και η προσχώρηση του συνόλου των χωρών στον νεοφιλελευθερισμό. Η άλλη η επιδιωκόμενη σε όλη την Ευρώπη αλλά και μέσω του μνημονίου πολύ καθαρότερα επιβολή των σχεδίων που προκύπτουν από την εμπορική συμφωνία ΗΠΑ –ΕΕ (ΤΤΙΡ). Ουσιαστικά μεγάλο μέρος των μνημονίων είναι προσαρμογή στα συμπεράσματα της παραπάνω συνθήκης όσο και να μην έχει μέχρι τώρα τελική νομική μορφή.

 Θα επιδιώξουμε να προχωρήσουμε σε μια τέτοια συζήτηση; Η θα προσπαθούμε να λύσουμε προβλήματα εντός του προδιαγεγραμμένου πλαισίου – πέφτοντας αενάως σε μνημονιακά ρήγματα; Το κοινωνικό περιβάλλον έχει αλλάξει. Το οικονομικό πως θα προσαρμοστεί και αντιστρόφως;

Τα σχήματα στην αυτοδιοίκηση τα πανεπιστήμια ομάδες δουλειάς θα προσανατολιστούμε σαυτή την κατεύθυνση; Βέβαια υπάρχουν μεμονωμένες σοβαρές προσπάθειες που μάλλον γίνονται εκτός των κυρίαρχων κοινοβουλευτικών κομμάτων.. Το νήμα υπάρχει ας το πιάσουμε είναι μια πρόκληση και μια άμεση ανάγκη. Άμεση; Αμεσότατη εκ των ον ουκ άνευ.

Και ξαφνικά συνέβη το θαύμα:

……
Και η φωτεινή ακτίνα, ίδια Ιουνίου φως,
…..
Καρφώθηκε στο παρελθόν μου,
Περνώντας από το μέλλον.

Μπορεί να συμβεί το θαύμα;

Η κρίση έχει μακρύ δρόμο. Οι δυναμικές παγκόσμιες ισορροπίες συνεχώς θα μεταλλάσσονται σε δυναμικές ανισορροπίες. Το αναπτυξιακό μοντέλο τα τελευταία 40 χρόνια τελείωσε. Η Ελλάδα χρεοκοπημένη. ΕΚΛΟΓΕΣ. Το πολιτικό οικοδόμημα «βαβέλ του ΣΥΡΙΖΑ» προσπαθεί μετά από ένα επώδυνο καλοκαίρι να σταθεί ξανά με αξιοπρέπεια. Μετά την αποχώρηση όσων με περισσή αλαζονεία, αυτοϊκανοποίηση και περισσευούμενη εγωπάθεια αντιμετώπισαν την κατάσταση έχει όλα τα προσόντα, που δυστυχώς προκύπτουν από την πικρή εμπειρία της σύντομης διακυβέρνησης, να τραβήξει μπροστά.

Σίγουρα αυτή την ώρα είναι η μόνη δύναμη που μπορεί εφόσον συσπειρώσει τους δικούς και τους άλλους όσους για «γνωστούς λόγους» απείχαν να χαράξει και να βαδίσει στην πράξη σε προοδευτική τροχιά.

Σίγουρα είναι η μόνη δύναμη στην οποία προσβλέπει ο πολίτης ώστε να μη γίνει νέο πισωγύρισμα .

Σίγουρα οι ομάδες που έφυγαν, στερούν δυναμική αλλά συγχρόνως δημιουργούνται προϋποθέσεις πραγματικής λειτουργίας στο κομματικό σχηματισμό .

Ας προσπαθήσουμε πάση δυνάμει. Προέχει η νίκη στις εκλογές.

Η γλώσσα της αλήθειας μπορεί να σκεπάσει όλες τις άναρθρες κραυγές και αφορισμούς, με σοβαρότητα γιατί το κουτί με τις ευκαιρίες έχει αδειάσει.      

Χ Βανδωρος