Βερσαλλίες - Από τον Θεόδωρο Κ. Παπαϊωάννου

“Το μόνο πράγμα που μας διδάσκει η ιστορία είναι ότι  αυτή τίποτε δεν μας διδάσκει”            Friedrich  Hegel *

 από τον  πολιτικό μηχανικό Θεόδωρο Κ. Παπαϊωάννου**

«Αν πρόκειται να ‘’αρμέξουμε’’ την Γερμανία πρέπει πρώτα να μη την καταστρέψουμε»        John Maynard Keynes....

Η Ιστορία αποτελεί «εργαλείο» αυτογνωσίας, παρέχει ερμηνευτικά σχήματα που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τις πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές, τους λόγους που αυτές προκαλούνται και τους τρόπους με τους οποίους συμβαίνουν. Με άλλα λόγια, η Ιστορία μάς δίνει εργαλεία για να καταλάβουμε το εκάστοτε παρόν και έτσι μας βοηθά να διαμορφώσουμε τη δική μας πολιτική απέναντι στα πράγματα. Η Ιστορία δεν έχει να κάνει με ένα «νεκρό» παρελθόν, αλλά με τη διαδικασία μέσω της οποίας το παρελθόν τροφοδοτεί με «δομικά υλικά» το παρόν , συμβάλει στην προοπτική και στον σχεδιασμό  παρόντος του μέλλοντος

Την νύχτα της 10^ης  προς την 11^η  Νοεμ. 1918 η ηττημένη στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο Γερμανία σύρεται να υπογράψει τους όρους ανακωχής.

 Ακολούθησαν οι διαπραγματεύσεις (18 Ιαν.- 28 Ιουν. 1919)από τις οποίες προέκυψε η Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων στις Βερσαλλίες . Παράλληλα(6 Φεβρ-31 Ιουλ 1919) συνέρχεται στη Βαϊμάρη  η Εθνική Συνέλευση  για την ψήφιση  του Συντάγματος.

Το  υποβληθέν  στη Βαϊμάρη  επονείδιστο  ,οδυνηρό ,επαχθές και ταπεινωτικό κείμενο της Συνθήκης ,  περιείχε δυσβάστακτους, εδαφικούς και  επονείδιστους οικονομικούς όρους

Οι νικητές απαιτούσαν από την Γερμανία πολύτιμες εκτάσεις βιομηχανικών περιοχών με τα περισσότερα ανθρακωρυχεία  αφ ενός, αλλά  και αγροτικές ανατολικές περιοχές ,  που μείωναν κατά 20% την παραγωγή πατάτας και δημητριακών.  Συνολικά απέκοβαν 70000 τετ. χλμ. γης  και 5,5 εκατομμύρια πληθυσμό.

Την υποχρέωναν να καταβάλει υπέρογκες αποζημιώσεις  τόσο για την αποκατάσταση  των πολεμικών ζημιών όσο και για τη συνταξιοδότηση των θυμάτων  του πολέμου  που θα έδιναν οι σύμμαχοι

Η Γερμανία με την υπογραφή  της θα κατέβαλε 20 δισ. χρυσά μάρκα και από την άνοιξη του 1921 το ποσόν των 132 δισ. μάρκων (33 δισ. δολάρια)

Ο John Maynard Keynes, βρετανός οικονομολόγος  ο σημαντικότερος του 20^ου   αιώνα

συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις ως σύμβουλος της βρετανικής αντιπροσωπείας

Είχε  επινοήσει και εισηγήθηκε «ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο για την ανοικοδόμηση της Ευρώπης»- δεν είναι του παρόντος η περιγραφή του - που  περιελάμβανε περιορισμό των Βρετανικών απαιτήσεων και όχι μόνο έναντι της Γερμανίας με αντάλλαγμα την διαγραφή μέρους του  χρέους της προς τις ΗΠΑ.

Όλα τα χρέη μεταξύ των Συμμάχων θα ‘’ψαλιδίζονταν’’ ,  θα γινόταν  αναθεώρηση  του ευρωπαϊκού πιστωτικού συστήματος, οι ΗΠΑ θα εξασφάλιζαν τη  ζήτηση  που ήθελαν για τις εξαγωγές τους και οι ευρωπαϊκές αντίπαλες δυνάμεις θα έπαιρναν κεφάλαια  για τις ανάγκες  των λαών τους που λιμοκτονούσαν .

Οι Σύμμαχοι είχαν δανείσει πολλές ευρωπαϊκές χώρες αλλά και είχαν δανειστεί οι ίδιοι από τις ΗΠΑ, ανησυχούσαν  ότι θα κατέληγαν να έχουν στα χέρια τους επισφαλείς απαιτήσεις στην Ευρώπη και δεσμευτικές υποχρεώσεις  προς τις ΗΠΑ.

Οι ΗΠΑ δεν πείστηκαν από την πρόταση του, ο Κέινς εγκατέλειψε τη διάσκεψη, και έγραψε: « είμαι εντελώς εξουθενωμένος  πνευματικά και ψυχολογικά και βαθιά αηδιασμένος, θλιμμένος και ανήσυχος από τις άδικες και άφρονες προτάσεις που κάναμε στη Γερμανία»

Παραιτήθηκε από το Υπουργείο Οικονομικών  και  επιστρέφοντας στο Κέιμπριτζ, έγραψε ένα από  τα σημαντικότερα  και πολυσυζητημένα του 20^ου  αιώνα έργα του: "Οι οικονομικές συνέπειες της ειρήνης". (The Economic Consequences of the Peace),   δραματικά επίκαιρο και σήμερα .

Σ΄αυτό επιτίθεται στους τρείς  ηγέτες των Συμμάχων (Ουίλσον των ΗΠΑ, Λόιντ Τζορτζ  της Μ. Βρετανίας  και Κλεμανσό της Γαλλίας) και προειδοποίησε ότι η Γερμανία αδυνατούσε  να αποκτήσει το πλεόνασμα εκείνο που θα της επέτρεπε  την καταβολή των ετήσιων πληρωμών με  μόνο αποτέλεσμα να σπρώξουν τον λαό της  στην απελπισία στην οργή  και τη χώρα σε αντιδημοκρατικές περιπέτειες.

Ήταν  ο πρώτος  που επεσήμανε τον κίνδυνο ενός νέου (του 2^ου ) παγκοσμίου πολέμου, καθώς εκτίμησε πως τις παρενέργειες  της Συνθήκης των Βερσαλλιών ήταν αδύνατο  να αποδεχθούν οι Γερμανοί και  έτσι  εκκόλαψαν τον Χίτλερ με ‘’πρώτη ύλη’’  αγράμματους , νεόπτωχους και το λούμπεν προλεταριάτο . Τα ίδια για την περίπτωσή μας συμβουλεύουν οι νεοκεϊνσιανοί νομπελίστες  αμερικανοί οικονομολόγοι  Krugman  και Stiglitz

Αν αυτές τις κρίσιμες  ιστορικές ώρες στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες δυσανασχετούν να με όσα τους λέει ο αριστερός  Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ας  θυμηθούν τον  φιλόσοφο    Hegel που είναι Γερμανός

Διαβάζοντας την Ιστορία  ας  μην επαναλαμβάνουμε  τα λάθη του παρελθόντος,

** τ. Κοινοτάρχης Βαγίων-τ. Γεν. Γραμ. ΚΕΔΚΕ - τηλ /fax 2262022177- κιν 6997189448

https://www.facebook.com/theodore.papaioannou   http://kadmos35.blogspot.gr

*Δημοσιεύθηκε 14.7.2015 στην ''ΑΥΓΗ'' : http://www.avgi.gr/…/-to-mono-pragma-pou-mas-didaskei-i-ist…