"ΜΙΚΡΟΣ ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΑ ΔΙΧΩΣ ΣΠΑΘΙΑ ΚΑΙ ΒΟΛΙΑ"... "ΤΟ ΨΩΜΙ ΣΩΘΗΚΕ ΤΑ ΒΟΛΙΑ ΣΩΘΗΚΑΝ ΤΩΡΑ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΤΑ ΚΑΝΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥΣ".....ΟΜΩΣ .." ΤΗΝ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ ΜΗΝ ΤΗΝ ΚΛΑΙΣ" !!!!!!!!!!!!!!

Διαχρονικοί οι στίχοι του ποιητή της Ρωμιοσύνης άρρηκτα δεμένοι με την περηφάνια και την αγωνιστικότητα που χαρακτηρίζουν τον Έλληνα. ...
Και ο Γιάννης Ρίτσος εκφράζεται όπως κάθε λαϊκός Έλληνας, κάνει αναφορά στα ιδανικά, στις αξίες που δεν πεθαίνουν ποτέ, και, μιλά για τις υλικές καταστροφές και απώλειες του λαού – ίδιες και απαράλλακτες με αυτές που βιώνει σήμερα ο ελληνικός λαός - και βγάζει στην επιφάνεια τη φωτιά που σιγοκαίει στα σωθικά των Ελλήνων...

ΣΟΥΒΑΛΑ ΕΙΣΑΙ  ΠΑΝΤΟΥ!

     ΝΕΑ  ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΙΣΑ  ΜΑΣ  ΜΕ  ΤΗΝ  ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΣΗΜΑΙΑ   ΣΤΗ  ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ  ΤΟΥ  "ΟΧΙ" ΣΤΟ  ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Μικρός λαός και πολεμά
δίχως σπαθιά και βόλια
για όλου του κόσμου το ψωμί
το φως και το τραγούδι
Κάτω απ’ τη γλώσσα του κρατεί
τους βόγγους και τα ζήτω
κι αν κάνει πως τα τραγουδεί
ραγίζουν τα λιθάρια

Τόσα χρόνια όλοι πεινάνε, όλοι διψάνε,

όλοι σκοτώνονται

πολιορκημένοι από στεριά και θάλασσα·

έφαγε η κάψα τα χωράφια τους

κ’ η αρμύρα πότισε τα σπίτια τους,

από τις τρύπες του πανωφοριού τους

μπαινοβγαίνει ο θάνατος.

Πάνω στα καραούλια πέτρωσαν βιγλίζοντας

το μανιασμένο πέλαγο όπου βούλιαξε

το σπασμένο κατάρτι του φεγγαριού.

Το ψωμί σώθηκε, τα βόλια σώθηκαν,

τώρα γεμίζουν τα κανόνια τους

μόνο με την καρδιά τους.

Εδώ σωπαίνουν τα πουλιά
σωπαίνουν κι οι καμπάνες
σωπαίνει κι ο πικρός Ρωμιός
μαζί με τους νεκρούς του

Και απα στην πέτρα της σιωπής
τα νύχια του ακονίζει
μονάχος κι αβοήθητος
της λευτεριάς ταμένος
Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις
εκεί που πάει να σκύψει
με το σουγιά στο κόκκαλο
με το λουρί στο σβέρκο

Νάτη πετιέται απο ξαρχής
κι αντριεύει και θεριεύει
και καμακώνει το θεριό
με το καμάκι του ήλιου

"ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ". { ΠΟΙΗΣΗ  ΓΙΑΝΝΗΣ  ΡΙΤΣΟΣ. ΜΟΥΣΙΚΗ  ΜΙΚΗΣ  ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ. ΤΡΑΓΟΥΔΙ  ΓΡΗΓΟΡΗΣ  ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ }.

ΟΛΟΚΛΗΡΟ  ΤΟ ΤΟΣΟ  ΕΠΙΚΑΙΡΟ  ΣΤΙΣ  ΜΕΡΕΣ  ΜΑΣ   ΕΡΓΟ.