ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΚΒΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ, ΠΡΙΝ ΑΝΟΙΞΕΙ Η ΚΑΛΠΗ

    Οι χιονοστιβάδες της προπαγάνδας του «ναι» καλά κυλούν απάνω μας. Τουλάχιστον ως αύριο βράδυ. Ας θυμηθούμε όμως δυο πράγματα:...

Το διαβρωμένο πολιτικό σύστημα με θεσμικά κατοχυρωμένη την ατιμωρησία όλων των διεφθαρμένων πολιτικών της τελευταίας 40ετίας, κόπτεται και δίνει τον υπέρ πάντων αγώνα επιβίωσής του κι απαλλαγής απ’ τους “ενοχλητικούς” που ταλαιπωροούν και τ’ αφεντικά εξωτερικού. Σε μια χώρα που δανειζόταν αλόγιστα και διατεταγμένοι πρωθυπουργοί (εκσυγχρονιστές) της διέλυσαν τον παραγωγικό ιστό, άρα ήταν στενά από μόνα τους τα περιθώρια διαπραγμάτευσης των όρων δανεισμού, έφθασε με την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος στο μη περαιτέρω.

      Υπό όρους που δεν έχουν ακόμη διαλευκανθεί, μπήκε σε καθεστώς διάσωσης τριών φιλανθρώπων φορέων.  Η λιτότητα που, μόνον επιεικώς και κατ’ ευφημισμόν μπορεί έτσι ν’ αποκληθεί, ρήμαξε για μια 5ετία τον τόπο. Οι φιλάνθρωποι ομολόγησαν μόνοι τους την αποτυχία των συνταγών τους. Ο λαός όταν του δόθηκε ευκαιρία, επιτέλους  έκανε πέρα τους ντόπιους εκτελεστές των ευρωπαϊκών κελευσμάτων. Άφθαρτη αλλά και άπειρη η νέα κυβέρνηση άρχισε διαπραγματεύσεις. Αυτή για να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής των αθώων και μη νεοελλήνων, οι δε δανειστές-τοκογλύφοι-ψευτοεταίροι, επειδή ξέρουν ότι υπάρχει ακόμα πλούτος για να ξεζουμίσουν ως την τελευταία σταγόνα τη δύστυχη Eλλάδα καταντώντας την Βουλγαρία ή Bangla desh ή ό,τι άλλο δυστυχισμένο υπάρχει στον κόσμο.

     Η διαπραγμάτευση  ήταν υπό το βάρος ωμών εκβιασμών στα πλαίσια Κιουταχή – Ιμπραήμ με το πολιορκημένο Μεσολόγγι. Η κυβέρνηση οπισθοχωρούσε κι οι τοκογλύφοι δανειστές ψευτοεταίροι έκλειναν βασανιστικά τη στρόφιγγα κι όλο και περισσότερα εξοντωτικά μέτρα ζητούσαν. Ο Τσίπρας μη αντέχοντας  άλλο κάλεσε το λαό να πει τη γνώμη του με δημοψήφισμα για τις αισχρές κι απάνθρωπες απαιτήσεις τους.

       Αυτοί θορυβήθηκαν στην αρχή και με ήθος ευρωπαϊκό και χριστιανικό τα αρνήθηκαν όλα. Είπαν ότι τάχα αποσύρουν τις προτάσεις τους και κόβοντας τη χρηματοδότηση, έστειλαν τον κόσμο, γερόντια κυρίως, στις ουρές για 60 ευρώ την ημέρα. Ενώ φώναζαν για συμφωνία, τώρα κοιτάζουν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία. Ν’ απαλλαγούν από μια κυβέρνηση που διεκδικεί τα αυτονόητα. Συνθήκες επιβίωσης για το λαό που υποφέρει και την εξέλεξε. Διέστρεψαν το δίλημμα, έχωσαν μαζί με την ταλαιπωρία και το μπαμπούλα του φόβου.

     Επιστράτευσαν και τους υποταχτικούς τους, παλιούς και νέους, λίμνες και ποτάμια, δοκιμασμένους και νεοφώτιστους και τα πρόθυμα πάντα βορβοροκάναλα να σπάσουν το φρόνημα του λαού που νιώθει, καταλαβαίνει και προσπαθεί να προσανατολιστεί. Ένας τους, πρώην κορυφαίος του Συστήματος, ο πιο σιωπηλός προπαγανδίζοντας το «ναι» τόλμησε να παραδεχτεί κι ευθύνες ντόπιων δοτών κυβερνήσεων κι ευρωπαίων αποτυχημένων γιατρών κι οι αναμεταδότες έκοψαν τις επίμαχες φράσεις. Αναμένεται μετά από κάθε κουτσή ευρωπαία Μαρία και δήλωση στήριξης του  “ναι-ευρώπης” απ' τον Ταγίπ Ερvτογάν και τον Αχμέτ Νταβούτογλου.   Ο κόσμος όσο κι αν θέλουν να τον ζαλίσουν και να τον τρομοκρατήσουν δεν είναι συγχυσμένος. Θυμωμένος ας είναι.

      Ένα ΟΧΙ και στεντόρειο μάλιστα στην κάλπη, είναι μεν αναγκαίο, αλλά δεν είναι και ικανό να βάλει σε κίνηση δυνάμεις απεμπλοκής κι ανάσας στη λιποθυμισμένη οικονομία. Όταν ο Albert Camus  έγραφε την «Πανούκλα» και  διαβαζόταν κάποτε, ο αναγνώστης κυμαινόταν στην ταύτιση μεταξύ των δυο προτύπων: του γιατρού Bernard  Rieux και του ιησουΐτη ιεροκήρυκα Paneloux. Το όχι στην κάλπη ας μη γίνει μόνο η σταθερή και γεμάτη πίστη στάση του Paneloux. Χρειάζεται και η μαχητική ακόπαστη δραστηριότητα του Rieux απέναντι στη θανατηφόρο  πανούκλα των ευρωπαίων εκβιαστών-δανειστών-τοκογλύφων-ψευτοεταίρων.

     Ο γιατρός εδώ χρειάζεται πρώτα διάγνωση: ποιο είναι το χρέος, ποιες είναι οι μηνιαίες ανάγκες χρηματοδότησης των βασικών φορέων, ώστε να λειτουργήσει το κράτος; Κι αφού έχουμε αυτή τη διάγνωση της “νόσου”, μια πρόταση αποπληρωμής των χρεών σε συνθήκες μη εξοντωτικές κι εξασφάλισης λειτουργίας των δομών κοινωνίας και οικονομίας. Πληρωμές μισθών, συντάξεων, λειτουργία νοσοκομείων, σχολείων και λοιπών απαραίτητων φορέων. Σ’ αυτή την πρόταση από έντιμη κυβέρνηση υποβαλλόμενη, το «ναι» ή το «όχι» μένει στους δανειστές και την ευρωπαιόφρονα αντιπολίτευση. Σε άρνησή τους, ακόμη μεγαλύτερο ανασκούμπωμα ο γιατρός, να βρεθεί εναλλακτική λύση επιβίωσης. Αλλιώς και με τη νίκη του «όχι» ακόμα, η γάγγραινα θα κατατρώει μέχρι θανάτου ό,τι υγιή σάρκα διαθέτει πια ο ελληνισμός.

 Εκατοντάδες απροσκύνητοι επίγονοι των 118

εγκλείστων στο χάνι της Γραβιάς

Γιάννης Κολιαβάς