Κύριε Παρασκευόπουλε, προστατεύει ο Σαμαράς το Βγενόπουλο απ’ τη Δικαιοσύνη;

Του Κώστα Βαξεβάνη

Κύριε Υπουργέ

Η βουλευτής του ΑΚΕΛ στην Κύπρο, Ειρήνη Χαραλαμπίδου, δήλωσε δημόσια, σε τηλεοπτική εκπομπή, πως υπουργός της Κυπριακής Κυβέρνησης....

της εκμυστηρεύτηκε πως ο Ανδρέας Βγενόπουλος είναι στο απυρόβλητο από τις Αρχές στις δύο χώρες παρά τις ευθύνες που έχει για την κατάρρευση της Οικονομίας στην Κύπρο, γιατί τον προστατεύει ο Αντώνης Σαμαράς.

Δεν γνωρίζω πόσο αλήθεια μπορεί να είναι αυτό, αλλά γνωρίζω μια σειρά από συμπτώσεις, παραβλέψεις, παράξενες εξελίξεις που οδηγούν στο συμπέρασμα πως στην Ελλάδα, ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας, αντιμετωπίζεται από τη Δικαιοσύνη με τρόπο που κάνει και κάποιον αφελή να αναρωτιέται “τι γίνεται με την υπόθεση Βγενόπουλου;”

Ενώ αρκετές υποθέσεις που αφορούν την έρευνα του τραπεζικού συστήματος στην Ελλάδα και κυρίως των Τραπεζιτών έχουν οδηγηθεί σε συμπεράσματα και διώξεις, η έρευνα που αφορά το τι έκανε ο Ανδρέας Βγενόπουλος έχοντας στην κατοχή του την Τράπεζα Marfin και πώς τη χρησιμοποίησε για να εμφανίσει τον όμιλο MIG ως έναν κολοσσό ο οποίος σήμερα όπως χαρακτηριστικά έχει γράψει ο Υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης «είναι ένα ζόμπι», δεν καταλήγει πουθενά. Γύρω από αυτή την έρευνα υπάρχει πληθώρα στοιχείων και πραγματικών γεγονότων, αλλά στο εσωτερικό της υπάρχει μια παράξενη άγνοια και τυφλότητα. Και δεν εννοώ την τυφλότητα που πρέπει να έχει η Δικαιοσύνη, αλλά την άρνησή της να δει.

Τις τελευταίες μέρες στην Κύπρο υπάρχουν συγκλονιστικές εξελίξεις σε ό,τι αφορά το θέμα Βγενόπουλου. Το δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τη διαχείριση της Λαικής Τράπεζας στην Κύπρο (αντίδικος του Βγενόπουλου) πέτυχε στα μέσα του προηγούμενου μήνα να εξασφαλίσει νομικές διαδικασίες που ευελπιστούσε πως θα οδηγήσουν τον Βγενόπουλο σε απολογία στις Κυπριακές Αρχές. Παραδόξως όμως, λίγο πριν αποδώσουν αυτά τα μέτρα, η Διοικήτρια της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου, κυρία Γιωρκάτζη απάλλαξε το γραφείο αυτό από τα καθήκοντά του και διόρισε άλλο δικηγορικό γραφείο. Ο πολιτικός κόσμος στην Κύπρο διμαρτυρήθηκε γιατί το γραφείο που επιλέχθηκε έπρεπε να ερευνηθεί για τη δανειοδότηση που είχε πάρει όταν η Λαική-Marfin ήταν υπό τη διοίκηση του Ανδρέα Βγενόπουλου, αντί να εκπροσωπεί τα συμφέροντα του Κυπριακού κράτους. Η εξέλιξη οδήγησε σε παραίτηση την Διαχειρίστρια της Λαικής Άντρη Αντωνιάδου η οποία μίλησε για προσπάθεια συγκάλυψης των ευθυνών Βγενόπουλου. Αποκαλύφθηκε μάλιστα, πως ο σύζυγος της Διοικήτριας της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου, η οποία κατηγορήθηκε για συγκάλυψη, ήταν δικηγόρος του Βγενόπουλου, ενώ η κόρη της επίσης δικηγόρος, είχε συμφέροντα από την υπόθεση.

Ας αφήσουμε όμως την Κύπρο και ας πάμε σε όσα σκανδαλώδη έχουν συμβεί στην Ελλάδα με την έρευνα για τις ευθύνες Βγενόπουλου. Μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου του Βατοπεδίου, δύο Επιτροπές της Βουλής που διερεύνησαν το σκάνδαλο, εντόπισαν πως η Τράπεζα Marfin-Λαική, υπό τη Διοίκηση Βγενόπουλου, είχε χρηματοδοτήσει τις offshore εταιρείες του Βατοπεδίου με 157 εκατομμύρια ευρώ. Ένα μέρος από αυτά είχε χρησιμοποιηθεί για να λειτουργήσει το πλέγμα των εταιρειών που θα αγόραζαν τα οικόπεδα φιλέτα. Τα 115 εκατομμύρια όμως είχαν ληφθεί ως δάνειο από την Τράπεζα Βγενόπουλου για να αγοραστούν μετοχές του Ομίλου MIG (συμφερόντων Βγενόπουλου) κατά τη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας που εμφανίστηκε ως επιχειρηματικό θαύμα.

Αποκαλύφθηκε επίσης από την έρευνα των Επιτροπών πως μια σειρά από εταιρείες φίλων και γνωστών του Ανδρέα Βγενόπουλου, όπως ακριβώς το Βατοπέδι, είχαν πάρει δάνεια από την Τράπεζα για να συμμετέχουν στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της MIG. Τραπεζική εγγύηση γι' αυτά τα δάνεια ήταν οι ίδιες οι μετοχές. Μετά την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της MIG και αφού έπεσε η αξία των μετοχών που είχαν μπει ως εγγύηση, η Τράπεζα δεν ζήτησε επιπλέον εγγυήσεις για να εξασφαλιστεί. Δηλαδή κάποιοι είχαν πάρει δάνεια εκατοντάδων εκατομμυρίων αλλά η Τράπεζα δεν είχε πρακτικά καμία εγγύηση από αυτούς. Η Τράπεζα Βγενόπουλου έδινε δάνεια για να επενδυθούν στις επιχειρήσεις συμφερόντων Βγενόπουλου χωρίς για τα δάνεια αυτά να υπάρχουν πραγματικές εγγυήσεις. Σήμερα αυτά τα δάνεια είναι κόκκινα και βέβαια πληρωμένα από τους έλληνες πολίτες με την ανακεφαλαιοποίηση. Και τους κύπριους με το κούρεμα.

Τα συμπεράσματα αυτά διαβιβάστηκαν στον Άρειο Πάγο και δόθηκε εντολή έρευνας. Αλλά η υπόθεση μπήκε στο αρχείο από τον Εισαγγελέα Εφετών κύριο Μωραϊτάκη, ο οποίος επικαλούμενος μια γραπτή δήλωση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος τον οποίο έπρεπε να ελέγξει για την πλημμελή άσκηση των καθηκόντων του και την έλλειψη ελέγχου στην Τράπεζα Marfin, την αρχειοθέτησε. Η υπόθεση ξανάνοιξε, όταν με αναφορά μου στον Άρειο Πάγο, εντόπιζα όλα τα νέα στοιχεία που αποκαλύπτουν τις ευθύνες Βγενόπουλου.

Αλλά και πάλι η έρευνα μοιάζει να ακολουθεί το γνωστό δρόμο της αναζήτησης μιας ευθύνης που δεν μπορεί να βρει όχι γιατί δεν υπάρχει αλλά γιατί κάποιος δεν θέλει. Η διαδικασία έρευνας από την Κυπριακή Βουλή για τις ευθύνες Βγενόπουλου, έχει φέρει στην επιφάνεια εκατοντάδες στοιχεία (πορίσματα, καταθέσεις μαρτύρων, εκθέσεις ελεγκτικών μηχανισμών) για το τι ακριβώς έκανε ο Βγενόπουλος.Όλα αυτά τα στοιχεία παρότι δημοσιοποιημένα, δεν εντοπίζονται από την έρευνα στην Ελλάδα. Ως σήμερα, η διαχείριση της Λαικής Τράπεζας στην Κύπρο, η οποία διαθέτει όλο το αρχείο της Τράπεζας και τα αποδεικτικά στοιχεία, δεν δέχθηκε ούτε ένα αίτημα από έλληνες εισαγγελείς για να διαβιβάσει αυτά τα στοιχεία. Είναι πραγματικά παράξενο σε μια υπόθεση δημοσίου ενδιαφέροντος, για μια σκανδαλώδη λειτουργία Τράπεζας την οποία πληρώσαμε με λεφτά του Δημοσίου, με όλα τα στοιχεία σε κοινή θέα, η ελληνική Δικαιοσύνη να μην καταφέρνει να προχωρήσει και κυρίως να μην βλέπει τίποτα από όσα εγκληματικά έγιναν.

Η Ελληνική Δικαιοσύνη, δεν έχει βρει ούτε τις αμετάκλητες εκείνες αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων, που αποδίδουν στη Marfin της εποχής Βγενόπουλου κατηγορίες απάτης και περιγράφουν πώς οδηγήθηκαν επενδυτές από την ίδια την Τράπεζα για να πάρουν δάνεια προκειμένου να αγοράσουν μετοχές της MIG. Η τράπεζα χρησιμοποίησε τους πελάτες της και το συμβουλευτικό της ρόλο για να δημιουργήσει με δανεικά το «θαύμα» MIG.

Όλα αυτά περιγράφονται σε δικαστικές αποφάσεις ελληνικών δικαστηρίων τις οποίες η εισαγγελική έρευνα δεν βρήκε. Αναρωτιέμαι, μήπως γιατί δεν έψαξε;

Παρότι προσπαθώ να μην χρεώσω πρόθεση και παρεμβάσεις κάποιων στη Δικαιοσύνη, τα στοιχεία συνηγορούν προς το αντίθετο. Με πρώτη τη λειτουργία του Αρείου Πάγου και της Εισαγγελέως Ευτέρπης Κουτζαμάνη. Στις αρχές του περασμένου Νοεμβρίου, ο Εισαγγελέας Δικαστικής Συνδρομής Γιάννης Αγγελής, μετά από συνάντηση που είχε με κύπριους συναδέλφους του στα πλαίσια της Eurojust, έγινε αποδέκτης σοβαρών πληροφοριών για τη δράση του Ανδρέα Βγενόπουλου και την ανάγκη για έρευνα στην Ελλάδα. Επιχείρησε να διαβιβάσει αυτές τις πληροφορίες στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, προκειμένου να προωθηθούν αρμοδίως σε αυτούς που κάνουν την έρευνα. Η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου αρνήθηκε να δεχθεί τις πληροφορίες και όπως έχει γραφτεί σε δημοσιεύματα, σχεδόν εκδίωξε τον Εισαγγελέα Εφετών από το γραφείο της. Στις 13 Νοεμβρίου, ο Εισαγγελέας Γιάννης Αγγελής, αναγκάστηκε προκειμένου ο ίδιος να είναι συνεπής με το λειτούργημά του, να κάνει αναφορά προς την Εισαγγελία Διαφθοράς προκειμένου να διαβιβάσει τις πληροφορίες που αρνήθηκε να λάβει η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Οι πληροφορίες όπως γράφει στην αναφορά του, απαιτούν τη διερεύνηση των ευθυνών του Βγενόπουλου στην διάπραξη εγκλημάτων, ανάμεσα στα οποία και τη δωροδοκία του Διοικητή της Κεντρικής Τραπεζας της Κύπρου. Πρόκειται για τον Διοικητή με του οποίου την άδεια δόθηκε τμήμα των μετοχών της Λαικής Τράπεζας στον Βγενόπουλο και εταιρείες συμφερόντων του.

Όπως σημειώνει εξάλλου η Κυπριακή Βουλή στο πόρισμά της, όλη αυτή η διαδικασία παραχώρησης της Τράπεζας στον Βγενόπουλο, εμφανιζόταν νομότυπη αλλά στην πραγματικότητα είχε οικοδομήσει όλο το πλαίσιο για παράνομο πλουτισμό. Δυστυχώς στην Ελλάδα όπου τα τελευταία χρόνια έχει επιβεβαιωθεί η ρήση του Μπέρτολντ Μπρέχτ «τι είναι η ληστεία μιας Τράπεζας μπροστά στο άνοιγμά της;» η Δικαιοσύνη δεν θέλει ούτε να τα ακούσει ούτε να τα ερευνήσει. Έτσι ο κύριος Βγενόπουλος, επικεφαλής ενός Ομίλου που φτιάχτηκε σε μεγάλο βαθμό από δάνεια που έδινε η ίδια η Τράπεζά του και σήμερα είναι χρεωμένη, όχι μόνο υποστηρίζει δημόσια πως είναι ένας ήρωας της Οικονομίας, αλλά κατηγορεί και όσους δημοσιοποιούν τα ενοχοποιητικά στοιχεία ως συκοφάντες. Πρωτίστως εμένα. Η ελληνική Δικαιοσύνη απαθής, νωχελική και φοβάμαι και συγκαλυπτική, περιορίζεται να δικάζει εμένα ως συκοφάντη του Βγενόπουλου και κάθε δημοσιογράφο που θα τολμήσει να γράψει έστω και μονόστηλο.

Αυτή η Δικαιοσύνη κύριε Υπουργέ δεν είναι τυφλή. Απλώς κλείνει το μάτι με νόημα σε κάποιους. Δεν γνωρίζω αν πίσω απ όλα αυτά υπάρχει πολιτική παρέμβαση και μάλιστα του κυρίου Σαμαρά. Δεν έχω λόγο να το αμφισβητώ, αφού και ο πρωθυπουργός φαίνεται πως το έχει κάνει στο παρελθόν (θυμάστε το ηχητικό όπου δίνει εντολές στον «Παναθηναϊκάκια» να κάνει όσα του λέει στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής) και η Δικαιοσύνη παρουσιάζει όλα εκείνα τα σημάδια της επιλεκτικής ευαισθησίας.

Η Δικαιοσύνη κύριε υπουργέ πρέπει να είναι ανεξάρτητη. Ξέρουμε και οι δυό μας πως δεν είναι. Διυλίζει πορτοφολάδες αλλά καταπίνει ευθύνες επιχειρηματιών. Δεν πιστεύω πως η παρέμβαση κάποιου υπουργού θα δημιουργήσει γραμμικά και αυτόματα μια άλλη Δικαιοσύνη. Πιστεύω όμως πως η παρέμβαση ενός Υπουργού και εννοώ την παρέμβαση που θα δηλώνει την απόφαση να αποδοθεί Δικαιοσύνη και να ελεγχθούν όσοι την παρακωλύουν, θα δώσει το σωστό μήνυμα.

Η τιμωρία δεν είναι εκδίκηση. Είναι χρέος απέναντι στην κοινωνία όπως γνωρίζετε. Στις σημερινές συνθήκες που οι πολίτες έχουν στραμμένα τα μάτια στη νέα κυβέρνηση, η απόφαση για απόδοση Δικαιοσύνης είναι αποκατάσταση της ισονομίας, της Δημοκρατίας και της αξιοπρέπειας. Αυτή η απόφαση κύριε υπουργέ, δεν είναι παρέμβαση. Είναι χρέος.

koutipandoras