Παρνασσός, Πολύδροσος, Λιλαία και Επτάλοφος

Στους πρόποδες του Παρνασσού, του ξακουστού βουνού με την πυκνή βλάστηση και τη σπάνια φυσική ομορφιά,.....

απλώνεται η Πολύδροσος, σε περιοχή με άφθονα τρεχούμενα νερά, όπως υποδηλώνει και η ονομασία της (πολύδροσος: γεμάτος δροσιά).

Γνωστή και ως Σουβάλα, η ρουμελιώτικη κωμόπολη ιδρύθηκε στο β' μισό του 19ου αιώνα από κατοίκους της Άνω Πολυδρόσου (Πάνω Σουβάλας).

Το όμορφο δάσος από έλατα και πεύκα, το υγιεινό κλίμα και οι παραδοσιακές ταβέρνες προσελκύουν στην Πολύδροσο πολυπληθείς επισκέπτες καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου. 

Εντός των ορίων της κωμόπολης σώζονται τα ερείπια ενός μεσαιωνικού πύργου, ενώ σε μικρή απόσταση βρίσκεται ένα σημαντικό εκκλησιαστικό μνημείο των Βυζαντινών Χρόνων, ο ναός της Παλαιοπαναγιάς (Μαυρομαντήλας ή Αγίας Ελεούσας).

Όσοι ακολουθούν τη διαδρομή από την Πολύδροσο προς το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού έχουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν, σε μια κατάφυτη από πεύκα περιοχή του Παρνασσού, έναν ακόμη γραφικό οικισμό με πολλά νερά και ταβέρνες, την Άνω Πολύδροσο (Πάνω Σουβάλα).

Νότια από την Πολύδροσο, σε μια ελατοσκέπαστη πλαγιά του Παρνασσού και σε υψόμετρο 830, είναι χτισμένη η Επτάλοφος, γνωστή και ως Αγόριανη,ιδεώδης τόπος για όσους αγαπούν την ηρεμία και τον καθαρό βουνίσιο αέρα.

Το ωραίο φυσικό περιβάλλον και η ικανοποιητική τουριστική υποδομή (παραδοσιακά καταλύματα, ταβέρνες) αποτελούν πόλους έλξεως για ένα μεγάλο αριθμό ταξιδιωτών, που έχουν τη δυνατότητα να επισκεφθούν την ενδιαφέρουσα λαογραφική συλλογή του χωριού, καθώς και αρκετά ξωκλήσια στην ευρύτερη περιοχή.

Εξάλλου, η Επτάλοφος μπορεί να αποτελέσει ορμητήριο για τη γνωριμία των ταξιδιωτών με το Κωρύκειο Άντρο (Σαρανταύλι), σπήλαιο με πλούσιο σταλακτιτικό και σταλαγμιτικό διάκοσμο, αφιερωμένο στον Πάνα και τις Κωρύκειες Νύμφες.

Κάτοικοι της Αγόριανης δημιούργησαν το 19ο αιώνα κοντά στις πηγές του ποταμού Βοιωτικού Κηφισού την Κάτω Αγόριανη, που έχει μετονομαστεί εδώ και πολλές δεκαετίες σε Λιλαία.

Η Λιλαία οφείλει την ονομασία της στην αρχαιότατη φωκική πόλη Λίλαια, που αναφέρεται, μεταξύ άλλων, από τον Όμηρο, τον Στράβωνα και τον Παυσανία. 

Η Λίλαια, που ξεχώριζε για τα πλούσια νερά της, καταστράφηκε από τον Φίλιππο Β' της Μακεδονίας το 346 π.Χ. Τα τείχη της κατασκευάστηκαν κατά πάσαν πιθανότητα στα μετά τον Φίλιππο χρόνια της ανοικοδόμησης των φωκικών ακροπόλεων (δείγματα παλαιότερης οχύρωσης σώζονται στην κορυφή της ακρόπολης). Σε ορισμένα σημεία της αρχαίας οχύρωσης πραγματοποιήθηκαν μετασκευές και προσθήκες επί Φραγκοκρατίας (13ος-14ος αιώνας).

Πατήστε εδώ για να σχηματίσετε μια ολοκληρωμένη εικόνα για όλους τους οικισμούς της Περιφερειακής Ενότητας Φωκίδας.

diakopes.in.gr