Μητσοτάκης: «Ο Αντώνης είναι σαν παιδί μου»

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ- Βιβλίο για τον Μητσοτάκη φέρνει κοντά τον Πρωθυπουργό και τον Επίτιμο

Για δεύτερη φορά μέσα σε δύο μήνες Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και Αντώνης Σαμαράς αναμένεται να βρεθούν δίπλα δίπλα στέλνοντας ένα ακόμα μήνυμα συσπείρωσης στη βάση της ΝΔ.....

Αφορμή, είναι πολυ πιθανό να αποτελέσει, αυτή τη φορά το βιβλίο του άλλοτε στενού συνεργάτη του πρώην Πρωθυπουργού της ΝΔ Γιάννη Δημητροκάλλη, υπό τον τίτλο «Ο Ηγέτης μετά τον Ηγέτη» που αναμένεται να παρουσιαστεί σε ειδική εκδήλωση στις 10 Δεκεμβρίου, παρουσία του επίτιμου Προέδρου της ΝΔ – ο οποίος προλογίζει και το βιβλίο.

Στο βιβλίο του ο Γιάννης Δημητροκάλλης αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της περιόδου 1984-1992 όταν αρχηγός της ΝΔ ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, μέσα από προσωπικές μαρτυρίες και πάνω από 800 έγγραφα ντοκουμέντα.

Με υπογραφή Μητσοτάκη ο Σαμαράς επικεφαλής

«Στις 30-6-1987 συγκροτήθηκε μια ομάδα με αντικείμενο εργασιών την ανασυγκρότηση της Καλαμάτας, μετά τον καταστρεπτικό σεισμό.

Δείχνοντας την εκτίμηση και συμπάθειά του προς τον νεαρό τότε βουλευτή Α. Σαμαρά, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τον διόρισε Πρόεδρο, αν και υπήρχαν πολύ πιο παλαιοί βουλευτές και επί πλέον τον εξουσιοδότησε να ορίσει εκείνος τον Γραμματέα της Επιτροπής”.

“Ένα βράδυ, ήρθε στα γραφεία του Κόμματος, ο Θ. Αναγνωστόπουλος. Έλα, πάμε να δούμε τον Αντώνη, στο Υπουργείο Εξωτερικών.

Για τον Α. Σαμαρά, είχα πολύ πολύ καλή γνώμη και τον θεωρούσα άξιο και επίδοξο μελλοντικό Ηγέτη, χωρίς να έχω ιδιαίτερη
προσωπική σχέση μαζί του.

Ήταν μαζί με τη γυναίκα του, αρραβωνιαστικιά του ακόμη τότε, όπου παρήγγειλε μπίρες και πίτσες και περάσαμε συζητώντας μια πολύ ευχάριστη βραδιά.Μετά από 15 ημέρες, ήρθε ξανά ο Θ. Αναγνωστόπουλος την ίδια ώρα με την ίδια πρόταση. Πήγαμε πάλι στο ίδιο γραφείο.

Είχαμε πάλι μια ωραία συζήτηση, αλλά αυτή τη φορά περιστράφηκε, επίμονα, γύρω στο τι συμβαίνει στις Κομματικές Οργανώσεις.
Επειδή κάποιοι από τους Διαμερισματάρχες μου μιλούσαν για εμφάνιση “Σαμαρικών”, ρώτησα την κ. Μπακογιάννη, εάν είναι εν γνώσει της ότι σχηματίζεται νέο εσωτερικό ρεύμα, μέσα στις Κομματικές Οργανώσεις. Μου απήντησε, κατηγορώντας με ως καχύποπτο Ναξιώτη, ότι δεν μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο διότι “ο Αντώνης είναι αδελφός”.

Επειδή με πληροφορούσαν οι συνεργάτες μου ότι η προσπάθεια συνεχιζόταν, αποφάσισα να ρωτήσω τον ίδιο τον Πρόεδρο και του οποίου η απάντηση ήταν σαφής: “ο Αντώνης είναι σαν παιδί μου”.

Η επιλογή της Γιάννας στην Α’ Αθήνας

«Πέρα από την ευθύνη για τη δραστηριοποίηση των Οργανώσεων υπήρχαν και εσωτερικές διαδικασίες στο Κέντρο, όπως η συγκέντρωση των προτάσεων για την κατάρτιση των συνδυασμών των Υποψηφίων.

Στις συσκέψεις αυτές είχαν προταθεί πολλά καινούργια ονόματα. Μέσα στις υποψηφιότητες της Α’ Αθηνών ήταν και της Γιάννας Δασκαλάκη, η οποία ήταν τότε μια πολύ δραστήρια Δημοτική Σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων. Παρά την εκδηλωμένη άποψη του Προέδρου να συμπεριληφθεί στο ψηφοδέλτιο, οι εισηγητές για την Αθήνα δεν συμφωνούσαν. Το θέμα είχε
συζητηθεί επανειλημμένως, αλλά απόφαση δεν είχε ληφθεί.

Οι εισηγητές επέμειναν στην άρνησή τους και ο Πρόεδρος, αν και φανερά αντίθετος, απεδέχθη τη μη συμπερίληψή της. Παρακολουθώντας την όλη συζήτηση, είχα ενοχληθεί με τη στάση τους, διότι αρνούμενοι την πρόταση του Προέδρου, έκαναν καταχρηστική άσκηση της αρμοδιότητας, την οποία ο ίδιος τους είχε εκχωρήσει, η οποία συνίστατο στην εισήγηση και όχι στην απόφαση. Ζήτησα το λόγο και ερώτησα: “Ποιοι είμαστε εμείς, οι οποίοι στερούμε από τη Βάση, που τόσο υπερασπίζεται τα δικαιώματά της ο Πρόεδρος, τη δυνατότητα να εκλέξει τον όποιο Αντιπρόσωπο θέλει στη Βουλή;”.

Ο Πρόεδρος άρπαξε αμέσως την ευκαιρία. .Έχει δίκιο ο Γιάννης,. είπε και πρόσθεσε, αποφασιστικά, το όνομά της στο ψηφοδέλτιο…”

Το παρασκήνιο με Συμπιλίδη

“Στις 19-4-1988 εστάλη προς τις Οργανώσεις ένα έγγραφο του Γεν. Διευθυντού, με το οποίο υπενθύμιζε την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής να υποβάλουν παραίτηση, μέχρι τέλος Απριλίου 1988, όσα από τα μέλη των Προεδρείων των ΝΟΔΕ, ήθελαν να επιδιώξουν υποψηφιότητα για τις επόμενες Εθνικές εκλογές.

Και πράγματι, έτσι και έγινε, πλην μιας εξαίρεσης, που έμελλε να σταθεί μοιραία για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 1993. Ο μόνος υποψήφιος που διατήρησε μέχρι τέλους το κομματικό του αξίωμα, καταχρώμενος την καλοσύνη του Προέδρου, ήταν ο Πρόεδρος της Νομαρχιακής Οργάνωσης του Νομού Κιλκίς, ο Γ. Συμπιλίδης, η αποχώρηση του οποίου το 1993 από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ προκάλεσε την πτώση της Κυβέρνησης.

http://news247.gr/