Ο Ανδρέας Ψυχάρης και οι ανδρείες ψυχές

ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ

Άντε πάλι. Η τρόικα απαιτεί, η κυβέρνηση επαιτεί, ο Σαμαράς είναι σε πολιτική κατάθλιψη, ο Βενιζέλος πάντα σε εθνική ανάληψη, ο Χαρδούβελης προβληματίζεται αν βρέχει ή αν τον φτύνουν. Και οι κοινοβουλευτικές ομάδες της συγκυβέρνησης περνούν δύσκολες ώρες,...

καθώς έχασαν τη μνημονιακή ορμή τους και οι βουλευτές αισθάνονται ότι τρώνε τα μούτρα τους -και ό,τι έμεινε από την επιρροή τους- ανάμεσα στις κακίες της τρόικας και την κλάψα του Μαξίμου.

Όλα αυτά, και άλλα πολλά, γράφονται σε ακραιφνώς φιλοκυβερνητικά έντυπα και υπογράφονται από ακραιφνώς φιλοκυβερνητικούς αναλυτές και δημοσιογράφους. Αποδίδονται φυσικά σε χειρισμούς, σε λάθη, σε λαθάρες, σε επικοινωνιακές παλινωδίες, σε κακούς υπουργούς και σε ακόμα χειρότερους λειτουργούς. Ενώ οι επίμονοι αρθρογράφοι και σχολιογράφοι επιμένουν να προτείνουν λύσεις που θα σώσουν την ύστατη ώρα την κυβέρνηση από τον όλεθρο και τη χώρα από τον Τσίπρα.

Η διαπίστωση που προκύπτει είναι αναμφισβήτητη: Το κυβερνητικό στρατόπεδο περνάει κρίση. Βαθιά, παρατεταμένη και, όπως όλα δείχνουν, αξεπέραστη. Διότι, ακόμα κι αν όλα τα επικοινωνιακά πάνε ρολόι κι όλες οι δόσεις πάνε κομπολόι, δεν θα πάψει το μοιρολόι. Κι αυτό γιατί ασθενεί βαριά η ίδια η πολιτική τους. Με αποτέλεσμα, εκεί που προπαγανδίζουν ότι βγαίνουν και μας βγάζουν από το πάνω - χέρι - κάτω - χέρι, να έρχονται οι κατραπακιές από την τρόικα με νέες απαιτήσεις. Δυσβάστακτες ακόμα και για τον Ανδρέα Ψυχάρη του Σταύρου.

Τον Ανδρέα, μάλιστα. Διότι, αν κάποια υπογραφή προδίνει τον αξεπέραστο χαρακτήρα της κρίσης που τους δέρνει είναι η δικιά του. Όταν αυτό το golden boy φτάνει να κατηγορεί την κυβέρνηση ότι βλέπει τους αριθμούς και δεν βλέπει τους ανθρώπους κι ότι δεν αντιλαμβάνεται ότι "αξίζει τον κόπο να αντισταθούμε στην τρόικα", τότε ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Κι εγκαταλείποντας τη σκοπιά του, ο στρατιώτης των Μνημονίων Ανδρέας του Σταύρου είναι σαν να δηλώνει ότι δεν βλέπει ούτε φως στο βάθος του τούνελ, ούτε "success story", ούτε τη νέα Ελλάδα που επιστρέφει.

Τον Ανδρέα Ψυχάρη μην τον κλαις, λένε οι κακόπιστοι. Αλλά εδώ που είμαστε ούτε τις ανδρείες ψυχές των Μνημονίων πρέπει να κλαίμε. Φτάσαμε, βλέπετε, στο τελευταίο σκαλί της κυβερνητικής κατηφόρας. Στο οποίο τόσο ο Ανδρέας όσο και οι ανδρείοι κλαίνε μόνοι τους τον εαυτό τους...

avgi.gr