Θυμάστε τον Αρτέμη Μάτσα; Τον εξαιρετικό εκείνο ηθοποιό που κατάφερε να χτίσει έναν κινηματογραφικό τύπο μισητό από όλη την Ελλάδα; Γλοιώδη, σιχαμένο, δουλικό, ψεύτη και έρποντα; Ο...
οποίος ρουφιάνευε και διέβαλε όποιον προσπαθούσε για κάτι καλύτερο, όποιον τα έβαζε με τους αφέντες, όποιον τέλος πάντων διέθετε ηθική στον αντίποδα της δικής του ανηθικότητας; Και κήρυσσε με τη στάση και τα λόγια του πώς πρέπει να γινόμαστε χαλί να μας πατάνε;
Αν τον θυμάστε θα συμφωνήσετε ότι τύπους του Αρτέμη Μάτσα θυμίζουν οι κομμένες κυβερνητικές κεφαλές που μορφάζουν τις τελευταίες μέρες στις τηλεοπτικές οθόνες για να μας αποδείξουν ότι είναι αναπόφευκτο να τραβάμε όσα τραβάμε. Να ξεπαγιάζουν άνθρωποι, να υποφέρουν άνθρωποι, να πεινάνε άνθρωποι, να πεθαίνουν άνθρωποι. Διότι, όπως θα έλεγε κι ο τσάτσος τύπου Μάτσα, δεν βγαίνουν τα ποσά. Δεν είναι σωστή η κοστολόγηση. Λέει ψέματα ο Τσίπρας. Κι ο αφέντης έχει δίκιο - τα κόστη, βλέπετε.
Άχαρα πράγμα, ε; Ακόμα πιο άχαρο αν σκεφτείτε ότι όλη, μα όλη, αυτή η τύπου Μάτσα προπαγάνδα ένα λέει χωρίς να το λέει, ένα θέλει να φυτέψει στην κούτρα μας: Δεν υπάρχει ελπίδα. Όποιος μιλάει για ελπίδα είναι Άγιος Βασίλης, είναι ανεύθυνος, είναι επικίνδυνος, είναι πήξε και δείξε. Οι απελπισμένοι δηλαδή πρέπει να παραμείνουν απελπισμένοι και αναμένοντες τους μεγάλους να βοηθήσουν τους μικρούς. Διότι, όπως έλεγε σε μια ταινία ο Μάτσας ως δωσίλογος: Μας αγαπάνε οι Γερμανοί, σαν φίλοι ήρθανε!
Και γιατί, παρακαλώ, να παραμείνουμε απελπισμένοι; Διότι, όπως γλουγλουκίζει, γκαρίζει και γαβγίζει αυτό το μάτσο τύπου Μάτσα, η ελπίδα δεν είναι σωστά κοστολογημένη. Δεν είναι καλοί οι λογαριασμοί του ΣΥΡΙΖΑ για το κόστος της. Ενώ οι δικοί τους λογαριασμοί για το κόστος της φτώχειας, της παγωνιάς, της ανεργίας, της απελπισίας, της μετανάστευσης, της εθνικής αιμορραγίας και της δουλικότητας, είναι επιστημονικά κοστολογημένοι. Και ως εγχώριο εθνικό προϊόν και κατά κεφαλήν. Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, άρα οι Γερμανοί μάς αγαπάνε.
Και στη μεν αριθμητική της συμφοράς απαντά η αριθμητική της ελπίδας. Αλλά σ' αυτή την πολιτική τους στάση, στην τύπου Μάτσα ρητορική τους, που έχει ξεχαρβαλώσει κάθε έννοια κοινωνικής ευαισθησίας και εθνικής αξιοπρέπειας, θα πάρουν απάντηση στους δρόμους και στις κάλπες. Ξεγυρισμένη και κοστολογημένη...
Θανάσης Καρτερός
οποίος ρουφιάνευε και διέβαλε όποιον προσπαθούσε για κάτι καλύτερο, όποιον τα έβαζε με τους αφέντες, όποιον τέλος πάντων διέθετε ηθική στον αντίποδα της δικής του ανηθικότητας; Και κήρυσσε με τη στάση και τα λόγια του πώς πρέπει να γινόμαστε χαλί να μας πατάνε;
Αν τον θυμάστε θα συμφωνήσετε ότι τύπους του Αρτέμη Μάτσα θυμίζουν οι κομμένες κυβερνητικές κεφαλές που μορφάζουν τις τελευταίες μέρες στις τηλεοπτικές οθόνες για να μας αποδείξουν ότι είναι αναπόφευκτο να τραβάμε όσα τραβάμε. Να ξεπαγιάζουν άνθρωποι, να υποφέρουν άνθρωποι, να πεινάνε άνθρωποι, να πεθαίνουν άνθρωποι. Διότι, όπως θα έλεγε κι ο τσάτσος τύπου Μάτσα, δεν βγαίνουν τα ποσά. Δεν είναι σωστή η κοστολόγηση. Λέει ψέματα ο Τσίπρας. Κι ο αφέντης έχει δίκιο - τα κόστη, βλέπετε.
Άχαρα πράγμα, ε; Ακόμα πιο άχαρο αν σκεφτείτε ότι όλη, μα όλη, αυτή η τύπου Μάτσα προπαγάνδα ένα λέει χωρίς να το λέει, ένα θέλει να φυτέψει στην κούτρα μας: Δεν υπάρχει ελπίδα. Όποιος μιλάει για ελπίδα είναι Άγιος Βασίλης, είναι ανεύθυνος, είναι επικίνδυνος, είναι πήξε και δείξε. Οι απελπισμένοι δηλαδή πρέπει να παραμείνουν απελπισμένοι και αναμένοντες τους μεγάλους να βοηθήσουν τους μικρούς. Διότι, όπως έλεγε σε μια ταινία ο Μάτσας ως δωσίλογος: Μας αγαπάνε οι Γερμανοί, σαν φίλοι ήρθανε!
Και γιατί, παρακαλώ, να παραμείνουμε απελπισμένοι; Διότι, όπως γλουγλουκίζει, γκαρίζει και γαβγίζει αυτό το μάτσο τύπου Μάτσα, η ελπίδα δεν είναι σωστά κοστολογημένη. Δεν είναι καλοί οι λογαριασμοί του ΣΥΡΙΖΑ για το κόστος της. Ενώ οι δικοί τους λογαριασμοί για το κόστος της φτώχειας, της παγωνιάς, της ανεργίας, της απελπισίας, της μετανάστευσης, της εθνικής αιμορραγίας και της δουλικότητας, είναι επιστημονικά κοστολογημένοι. Και ως εγχώριο εθνικό προϊόν και κατά κεφαλήν. Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, άρα οι Γερμανοί μάς αγαπάνε.
Και στη μεν αριθμητική της συμφοράς απαντά η αριθμητική της ελπίδας. Αλλά σ' αυτή την πολιτική τους στάση, στην τύπου Μάτσα ρητορική τους, που έχει ξεχαρβαλώσει κάθε έννοια κοινωνικής ευαισθησίας και εθνικής αξιοπρέπειας, θα πάρουν απάντηση στους δρόμους και στις κάλπες. Ξεγυρισμένη και κοστολογημένη...
Θανάσης Καρτερός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.