ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΑΚΗ ΠΑΥΛΟΣΤΑΘΗ

Δεκαπέντε (15) χρόνια μετά το θάνατό του, η φωνή του Τάκη Παυλοστάθη, ποιητή που χρονολογικά εντάσσεται στη λογοτεχνική «γενιά του ’70», ξανακούστηκε στη “Στοά του Βιβλίου” , την Παρασκευή 20 Ιουνίου, λίγω πιο κάτω από το σπίτι όπου έμενε...

Με τους στίχους της ποιητικής του περιπλάνησης, τα όσα ακούστηκαν γι’ αυτόν και το έργο του, η ποίηση έδειξε πόσο παραμυθία και γόνιμος-κοφτερός προβληματισμός μπορεί να είναι και στους κακορρίζικους αυτούς καιρούς μας.

     Η προϊδέαση είχε γίνει δυο μέρες πριν, με πρόσκληση απ’ τα ερτζιανά σε βραδιά τιμής της μνήμης του ποιητή που διοργάνωσαν οι φίλοι της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Άμφισσας. Στην οικεία και πολύ φιλόξενη αίθουσα της «Στοάς», η γιατρός Ρένα Τσιλομελέτη ξεκίνησε την εκδήλωση αναρερόμενη στον τιμώμενο ποιητή και τον οφειλόμενο σεβασμό στη μνήμη του. Παρουσίασε τον πρὠτο ομιλητή Συμεών Σταμπουλού, νεοελληνιστή, πρώην καθηγητή του Πανεπιστημίου Λειψίας που, η ενασχόλησή του με το έργο του Γ. Σκαρίμπα τον έχει συνδέσει καρποφόρα τα τελευταία χρόνια και με τη Φωκίδα. Αυτός σχολιάζοντας ένα ποίημα του Τάκη Παυλοστάθη, προσπάθησε να φωτίσει ένα αινιγματικό τρίτο πρόσωπο που υπάρχει και σε άλλα κείμενα του ποιητή, με τη διατύπωση ενδιαφερουσών υποθέσεων συσχετισμού του με την έρημη χώρα του T.S. Eliot και την Καινή Διαθήκη.

     Στη συνέχεια ο Γιάννης Κολιαβάς, φιλόλογος Δ/ντής του Εσπερινού Γυμνασίου Άμφισσας, αναφέρθηκε στην πορεία της ζωής του Τάκη Παυλοστάθη και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του ως πνευματικού ανθρώπου, επιλέγοντας τρία κείμενα αποκαλυπτικά της βαθύτερης και ουσιαστικής σχέσης  του με τον γενέθλιο τόπο. Αρχικά, οι βιβλιοκρισίες του τον καιρό της δικτατορίας που, επειδή δεν ήταν συμβατικές, προκάλεσαν αντίδραση, κατηγορίες κι απειλές των «θιγομένων». Με περισσή τόλμη και αλήθεια ο Τάκης Παυλοστάθης ανασκεύασε τις κατηγορίες ξεμπροστιάζοντας τους υβριστές. Ο ομιλητής επικαλέστηκε επίσης ένα κείμενο του Τάκη Παυλοστάθη γραμμένο για τους θεατές μιας έκθεσης ζωγραφικής που έθετε στη σωστή βάση τη σχέση του σύγχρονου ανθρώπου με την Τέχνη και τέλος εστίασε σε απόσπασμα ποιήματός του της τελευταίας εποχής, που φανερώνει τη “δύσκολη” επιστροφή σ’ ένα αλλοτριωτικά μετασχηματισμένο, ενώ κάποτε ήταν οικείος, κοινωνικό περίγυρο.

     Τελευταίος μίλησε ο Δημήτρης Παλούκης, που η φιλία του με τον Τάκη Παυλοστάθη σημάδεψε το ξεκίνημα της δικής του πορείας. Αυτός παρουσίασε τον αυτοκαθορισμό του ποιητή μεσ’ από στίχους του προσπαθώντας να δώσει απάντηση στο τι είναι και τι ζητεί ο ποιητής στους γλίσχρους καιρούς, όπως συνειδητά και με συνέπεια το ενσάρκωνε ο Τάκης Παυλοστάθης.

     Η Ρένα Τσιλομελέτη κάλεσε τους ηθοποιούς Ανδριανή Μπαρτσώτα και Βασίλη Τραϊφόρο κι ανέγνωσαν επιλεγμένα ποιήματα του Τάκη Παυλοστάθη και τέλος ακούστηκε η φωνή του από ηχογράφηση της “Νἠσου” της δεκαετίας του ’80.  Στη διάρκεια της εκδήλωσης προβάλλοντας ψηφιακά εικόνες με αναφορά στον ποιητή, το έργο και τις διαδρομές του. Η οικοδέσποινα της βραδιάς έκλεισε μ’ευχαριστίες τη συγκινητική αυτή εκδήλωση, όπου παρέστησαν μεταξύ άλλων ο καθηγητής της Γλωσσολογίας Παναγιώτης Κοντός, τρεις φίλοι από τα φοιτητικά χρόνια του Τάκη Παυλοστάθη, οι Κ. Μάστρακας, Κ. Σοφιανός και Γ. Πατίλης,  ο Σ. Κυριάκης, ο Τ. Φλώρος, ο Γ. Μπαρμπαρούσης, ο Δ. Κάσσιος, ευχαριστώντας τους φιλοξενήσαντες, τους συντελεστές κι όσους παραβρέθηκαν...

    Θα τον θυμόμαστε πάντα μέσα από τους στίχους του:

«Θα ‘ρθω εν ανάγκη σπίτι σας

και θα σας αποχαιρετήσω…

σαν ένας μέγας πλέον μουσουργός

που επιθυμεί ν’ αφιερωθεί στη μουσική του

αποκλειστικά σ’ αυτήν

κι έτσι να κατακτήσει το θάνατό του

γιατί θάνατος είναι πια η μουσική

κι ίσως μουσική να ’ναι γι’  αυτόν ο θάνατος».