Ένας δημοσιογράφος παίρνει συνέντευξη από έναν αρχίατρο ενός τρελοκομείου.......
- Δηλαδή, ποιο τεστάκι κάνετε για να βγει ο ασθενής από την κλινική σας;
- Γεμίζουμε μία μπανιέρα με νερό, βάζουμε δίπλα ένα κουταλάκι τσαγιού και μια μεγάλη κούπα. Μετά ζητάμε από τον ασθενή να την αδειάσει.
- Ο καθένας που σκέπτεται υγιώς θα διαλέξει την κούπα, λέει ο δημοσιογράφος χαμογελώντας.
- Όχι, λέει ο αρχίατρος. Ο υγιής θα βγάλει την τάπα!
Το γραφείο κίνησης για την εισαγωγή σας ακριβώς απέναντι!!!!!!!
Οι τρελές αγελάδες
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάει μια δημοσιογράφος σε ένα χωριό να πάρει συνέντευξη από έναν κτηνίατρο.
Ρωτάει λοιπόν το γιατρό: Τι γνώμη έχετε να μας πείτε για το φαινόμενο των τρελών αγελάδων;
- Έχουν όλες μουρλαθεί τελείως, απαντά ο γιατρός.
- Ναι αλλά εσείς, σαν κτηνίατρος, που αποδίδετε το γεγονός ότι οι αγελάδες τρελαίνονται; ρωτάει η δημοσιογράφος.
- Να σου πω κοπέλα μου λέει ο κτηνίατρος:
Εδώ δίπλα στη στάνη έχω μια αγελάδα.
Ξέρεις πόσες φορές τον χρόνο μου την πηδάει ο ταύρος;
- Όχι απαντά η κοπέλα.
- Μια φορά το χρόνο.
Και συνεχίζει ο κτηνίατρος:
Ξέρεις πόσες φορές την ημέρα την αρμέγω;
- Όχι απαντά ξανά η δημοσιογράφος.
Τέσσερις φορές τη μέρα . Απαντά ο γιατρός
Έκπληκτη η δημοσιογράφος λέει.
- Καλά, τι σχέση έχουν όλα αυτά;
- Τι λες κοπέλα μου; της λέει ο κτηνίατρος. Εσένα αν σου έπιαναν τα βυζιά κάθε μέρα και σε πηδούσαν μια φορά το χρόνο, δε θα είχες χαζέψει;
Τα καρύδια
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ένα χωριό ζούσε ένας άνθρωπος, ο Κίτσος, ο οποίος είχε την ικανότητα να σπάει καρύδια με το πουλί του. Αράδιαζε τα καρύδια στο τραπέζι, τα χτύπαγε με το πουλί του και τα καρύδια έσπαζαν. Τα χρόνια πέρασαν και το όνομα του μπάρμπα Κίτσου έγινε θρύλος. Ένας δημοσιογράφος από την Αθήνα άκουσε την ιστορία του και αποφάσισε να κάνει ένα ρεπορτάζ σχετικά με το θέμα. Ξεκίνησε λοιπόν με το επιτελείο του για το χωριό. Όταν έφτασε συνάντησε κάποιον ντόπιο και τον ρώτησε.
- Μήπως γνωρίζετε την ιστορία του μπάρμπα Κίτσου;
- Ανθρωπέ μου, είσαι τυχερός, γιατί ο μπάρμπα Κίτσος ακόμα ζει. Μπορείς να μάθεις την ιστορία του από τον ίδιο. Θα τον βρεις στο τελευταίο σπίτι του χωριού.
Ο δημοσιογράφος πηγαίνει στο σπίτι του μπάρμπα Κίτσου και στην αυλή βλέπει έναν γεράκο 90 χρονών να σπάει με το πουλί του μεγάλες καρύδες.
Κατάπληκτος ο δημοσιογράφος τον ρωτά:
- Μπάρμπα Κίτσο, είναι δυνατόν όσο ήσουνα νέος και είχες όλες τις δυνάμεις σου να σπας καρύδια, ενώ τώρα που έγινες χούφταλο να σπας ολόκληρες καρύδες; Που είναι και πιο μεγάλες, και πολύ πιο σκληρές;
- Εεε, με πήραν τα χρόνια παιδάκι μου. Δεν βλέπω πια καλά...
Δημοσιογράφος
ΑπάντησηΔιαγραφή-Είστε δημοσιογράφος;...
- Ναι
Και τι ρεπορτάζ κάνετε στην εφημερίδα σας;
-Φροντιζω για την τελευταία ώρα...
-Κι εγώ το ίδιο κάνω...
-Μπα! είστε δημοσιογράφος και εσείς;
-Οχι είμαι εργολάβος... κηδειών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκύλος Ροτβάιλερ (Rottweiler)
Στο ετήσιο συνέδριο αθλητικών δημοσιογράφων παρευρίσκονται οι σημαντικότεροι δημοσιογράφοι από όλες τις αθλητικές εφημερίδες της χώρας.
Έξω από το συνέδριο, σε ένα πάρκο, ένα παιδάκι παίζει αμέριμνο όταν ξαφνικά πετάγεται ένα άγριο σκυλί Ροτβάιλερ από έναν θάμνο και το γραπώνει από το λαιμό έτοιμο να το σκοτώσει.
Ξαφνικά ένα παλικάρι πετάγεται από το πουθενά, πιάνει το τεράστιο σκυλί από...το σβέρκο και με μία κίνηση καράτε του σπάει τον αυχένα.
Όλοι οι δημοσιογράφοι είδαν τη σκηνή και έκπληκτοι βγαίνουν να μιλήσουν στο παλικάρι.
Πετάγεται όμως ο δημοσιογράφος από το DERBY (αθλητική εφημερίδα, φιλοπαναθηναϊκών αισθημάτων) και λέει:
- Μεγάλε, αυτό που έκανες θα είναι αύριο σε όλες τις εφημερίδες. Στο αυριανό μας πρωτοσέλιδο θα γράψουμε:
«ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΒΑΖΕΛΟΣ ΣΩΖΕΙ ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΑΠΟ ΛΥΣΣΑΣΜΕΝΟ ΚΤΗΝΟΣ».
- Μα δεν είμαι Παναθηναϊκός, λέει το παλικάρι.
- Εντάξει, τότε θα γράψουμε:
«ΑΦΟΒΟ ΧΑΝΟΥΜΙ ΣΩΖΕΙ ΠΑΙΔΑKΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΡΕΛΟΥ ΣKΥΛΙΟΥ».
- Μα ούτε ΑΕK είμαι, λέει το παλικάρι.
- Καλά και τι...ομάδα είσαι; ρωτάει κάπως καχύποπτα ο δημοσιογράφος από το DERBY.
- Είμαι Ολυμπιακός, απαντά το παλικάρι.
Οπότε την επόμενη μέρα ο τίτλος ήταν:
«ΑΡ...ΔΙ ΓΑΥΡΟΣ, ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟ, ΟΙKΟΓΕΝΕΙΑKΟ, KΑΤΟΙKΙΔΙΟ ΖΩΑKΙ».
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια Αθηναία δημοσιογράφος αποφασίζει να κάνει μία έρευνα για τα απομακρυσμένα χωριά της Ελλάδας.
Μία μέρα λοιπόν και ενώ βρίσκεται σε ένα ορεινό δρόμο της Ηπείρου μένει το αυτοκίνητο της. Κοιτάει γύρω της και...βλέπει έναν βοσκό, του εξηγεί την κατάσταση και του ζητάει να την σπρώξει. Εκείνος την...
σπρώχνει και το αυτοκίνητο παίρνει μπροστά, αυτή κατεβαίνει αμέσως και δεν ξέρει πως να τον ευχαριστήσει...
- Κάτι μπορείς να κάνεις, λέει ο βοσκός όλο νόημα και της κλείνει το μάτι.
- Μα τι λες; λέει αυτή δεν γίνονται αυτά τα πράγματα.
Ο βοσκός επιμένει, αυτή συνεχίζει να αρνείται ώσπου κάποια στιγμή το σκέφτεται πιο ψύχραιμα. "Μόνοι μας είμαστε", λέει απο μέσα της, "ο βοσκός είναι παιδαράς. Πάνε πίσω από έναν θάμνο, "βγάζουν τα μάτια τους" - που λένε και οι θεοφοβούμενοι - και κάποια στιγμή σηκώνονται.
- Πω πω, λέει η δημοσιογράφος όλο έκσταση. Ποτέ δεν μ' έχουν "πάρει" έτσι. Εσύ άμα έρθεις στην Αθήνα, θα γίνεις πλούσιος...
- Έλα τώρα, λέει ο βοσκός τινάζοντας τα χώματα από πάνω του, δεν ήταν τίποτα!
- Μα τι λες, λέει η κυρία δεν μου το έχουν κάνει ποτέ έτσι, έλα να σε πάρω μαζί μου στην Αθήνα.
- Δεν έρχομαι, λέει ο βοσκός, δεν μου αρέσει η Αθήνα, εγώ την έχω καταβρεί εδώ στη φύση με τα προβατάκια μου.
- Μα τι λες, λέει η δημοσιογραφίνα, τώρα που σε βρήκα δεν σε αφήνω.
- Κοίτα να δεις, λέει ο βοσκός, αν θέλεις πάρε τον αδελφό μου. Αυτουνού του αρέσει η Αθήνα.
- Τον αδελφό σου!!!;;; Και δεν μου λες, ο αδελφός σου το κάνει όπως εσύ;
- Δεν ξέρω αν το κάνει όπως και εγώ, λέει ο βοσκός, πάντως πέρυσι πήδηξε μία αρκούδα και ακόμη μας φέρνει μέλι...
..