Wine Bars revisited: "Εν τω πολλώ το εύ"; Στο κρασί, σήμερα, οπωσδήποτε

Το Σάββατο το βράδι βρέθηκα με ζευγάρι πολύ καλών φίλων σε ένα νέο σχετικά Wine Bar... σε ένα Wine Bar αλλιώτικο από τα άλλα, που αν με ρωτάγατε πριν λίγες ημέρες, θα σας έλεγα ότι είναι αδύνατο να υπάρξει...


Οι εκπλήξεις άρχισαν μόλις περάσαμε την είσοδο, που σου θύμιζε είσοδο για παραλία και τελικά έτσι ήταν! Βρεθήκαμε μπροστά σε ένα αχανή (σε σύγκριση με τα ήδη υπάρχοντα Wine Bars που όλοι γνωρίζουμε) χώρο, στην κυριολεξία 20 μέτρα από την παραλία. Σε ένα beach bar που με μεράκι  μετενσαρκώθηκε σε Wine Bar. Η περίπου 30 μέτρα ξύλινη μπάρα με backround εκατοντάδες φιάλες κρασιά, η μυρωδιά του ξύλου που ήταν διάχυτη γιατί τόσο τα stand όσο και τα τραπέζια, τα σκαμπό και οι καρέκλες , ήταν φτιαγμένα απο ξύλο, τα πεύκα που σκέπαζαν όλο σχεδόν τον χώρο και είχαν «ντυθεί» με τέντες παραλλαγής, οι ξύλινοι μαξιλαρένιοι καναπέδες, όπου μπορείς στην κυριολεξία να «αράξεις» και η μυρωδιά της θάλασσας, σου δημιουργούσαν ένα αλλόκοτο συναίσθημα και σε έκαναν να αναρωτηθείς αν ήρθες για να καθίσεις κι να πιείς το κρασί σου ή άν ήθελες να βγάλεις τα παπούτσια σου και να τσαλαβουτήσεις κάτω απ’ το φεγγάρι στην θάλασσα!

Διαλέξαμε φυσικά, ένα καναπέ, περίπου στο κέντρο του Wine Bar και .....αράξαμε. Οι σερβιτόροι ήταν ευγενέστατοι, μας έφεραν ένα κατάλογο εξαιρετικά μεγάλο τόσο για κρασί σε ποτήρι όσο και για φιάλες και για επιδόρπια και για τσίπουρα και για μπύρες και για σαμπάνιες και φυσικά για συνοδευτικά πιατάκια, με ιδιαίτερα καλές επιλογές σε όλα. Το σερβίρισμα άψογο, γρήγορο και πάντα με χαμόγελο. Η μουσική κάπως δυνατή για τα δικά μου γούστα ή για τα γούστα των κλασσικών οινόφιλων ..ακόμη και για τους φίλους μου που είναι συνηθισμένοι σε τέτοια ακούσματα.. αλλά εκεί θα ήθελαν κάποιο άλλο είδος μουσικής και κάπως χαμηλότερη σε ένταση. Και...

Κόσμος!!! Λαός!!! Το τεράστιο Wine Bar γεμάτο γύρω στις 11 το βράδυ .....

Νέοι και νέες που μπορεί και να έπιναν ποτήρι κρασί για πρώτη φορά, παρέες μεγάλες και μικρές, όλων των ηλικιών, με απλό αλλά προσεγμένο ντύσιμο, όλοι χαρούμενοι, γελαστοί με καλή διάθεση, κλασσικοί οινόφιλοι που το καταλάβαινες από τον τρόπο που παρήγγειλαν και απολάμβαναν το κρασί τους, εκατοντάδες άτομα , με ένα μπουκάλι ή ένα ποτήρι κρασί στα τραπέζια τους και τα συνοδευτικά πιάτα να πηγαινοέρχονται. Ολοι έδειχναν να διασκεδάζουν πραγματικά και μέσα σε αυτούς και εμείς όπου μετά το δεύτερο μπουκάλι κρασί είχε λυθεί πλέον η γλώσσα μας και λέγαμε και γελάγαμε, έτσι απλά, όπως τον παλιό καλό καιρό που η περίεργη καθημερινότητα δεν μας είχε κτυπήσει ακόμη την πόρτα.

Το πολύ σημαντικό αλλά και πολύ ελπιδοφόρο ήταν ότι το κρασί ήταν το κυρίαρχο ποτό σε όλα τα τραπέζια. Βεβαίως υπήρχαν και όλα τα άλλα ποτά στον κατάλογο, όπως προανέφερα...αλλά το κρασί είχε την τιμητική του. Θα μου πείς σε Wine Bar πάς τι θα πιείς;; Αυτή θα μπορούσε στην προκειμένη περίπτωση να είναι ρητορική ερώτηση, γιατί ο χώρος θα μπορούσε να σε κάνει να το ξεχάσεις...

Έτσι βρέθηκα λοιπόν το Σαββατόβραδο στο Fabrica De Vino in the Sand, λίγο πιο κάτω απο την «Ακτή του Ηλιου», στην λεωφόρο Ποσειδώνος, λίγο πριν την διασταύρωση της με την Αλίμου. Πραγματικό «Εργοστάσιο» της απόλαυσης του κρασιού! Μια πολύ τολμηρή προσπάθεια από όλες τις απόψεις. Ως εδώ όμως η περιγραφή σε στυλ… περιοδικού LifeStyle! Αν θέλετε και άλλες τέτοιες περιγραφές, υπάρχουν αρκετές στο Internet, τόσο οι γνωστές "επαναλαμβανόμενες" (η σε απλά ελληνικά copy-paste κάποιου δελτίου τύπου), όσο και ελάχιστες μερικών που ...φιλοτιμήθηκαν να επισκεφθούν το χώρο πριν γράψουν. Γράφω αυτό το σημείωμα από τη σκοπιά του φίλου του κρασιού, που σίγουρα δεν έχει συνηθίσει μέχρι σήμερα να πίνει το κρασί του σε χώρους μαζικής διασκέδασης.

Όπως καταλάβατε μάλλον από την εισαγωγή, σήμερα δεν έχει γκρίνια! Τουλάχιστον, όχι από εμένα, γιατί φαντάζομαι άλλους οινόφιλους να κατσουφιάζουν από αυτή τη μαζική αντιμετώπιση, να αρχίζουν να θρηνούν για την μαζικοποίηση του κρασιού -ευτυχώς που δεν θα μπορέσουν στην περίπτωση αυτή να πουν ότι "μπήκαν οι άσχετοι στο κρασί" όπως προέβλεπαν στην αρχή της εμφάνισης των Wine Bars.

Το ερώτημα που αυθόρμητα ξεπηδά είναι: «Ταιριάζει το κρασί σε τέτοιους χώρους;» . Ή, αν θέλετε, «ταιριάζει το κρασί στη μαζική διασκέδαση;»

Εγώ απλά θα απαντήσω με ένα μεγάλο ΝΑΙ, δηλώνοντας ...ενθουσιασμένος! Ναι, με όλη τη σημασία της λέξης. Όχι μόνο για την τόλμη ενός ανθρώπου του κρασιού να φτιάξει ένα τέτοιου μεγέθους χώρο, ούτε μόνο για την εξυπηρέτηση, τον αριθμό των επιλογών -που είναι πολύ καλές, ούτε ασφαλώς για τη μουσική -που είναι σίγουρα αυτό που πρέπει να βελτιωθεί άμεσα, αλλά για το γεγονός ότι για πρώτη φορά, τόσο μεγάλος αριθμός ατόμων, έρχεται από άλλες μορφές διασκέδασης σε ένα Wine Bar, κοντά στο κρασί.

Ποιός θα φανταζόταν ότι κάποιες εκατοντάδες θα κάθονταν στην παραλία ενός οργανωμένου χώρου το μεσημέρι, και αντί να έχουν στο τραπεζάκι δίπλα τους ένα Campari ή κάποιο cocktail, ή μια παγωμένη Vodka, θα είχαν ένα ποτήρι δροσερή Μαλαγουζιά του Γεροβασιλείου, ένα Sauvignon Blanc, ένα Chardonnay...

Συγκρίνετε το θέαμα του κόσμου μέσα στο Fabrica de Vino και ενός τυπικού ελληνικού εστιατορίου, του ίδιου μεγέθους -υπάρχουν αρκετά. Ναι, από αυτά που "λάτρεψαν" -και περιέργως λατρεύουν ακόμα!- οινοπαραγωγοί, αντιπρόσωποι κρασιού, χονδρέμποροι. Εκεί θα δείτε μια, άντε δύο φιάλες ανάμεσα στις κόκα-κόλες και το «δικό» τους, «αγνό» χύμα, ενώ εδώ δεκάδες φιάλες και εκατοντάδες ποτήρια με κρασί πάνω στα τραπέζια!

Η διαφορά του Fabrica de Vino in the Sand από τα άλλα Wine Bars, πέρα από το μέγεθος, είναι η μεταφορά ενός πολύ "οικείου" περιβάλλοντος στο ευρύ κοινό -και κυρίως στη νεολαία, στο χώρο του κρασιού. Αυτή είναι, πιστεύω, και η σημαντική συνεισφορά του: Χτίζει φίλους του κρασιού από ανθρώπους δεν θα φανταζόμασταν ποτέ ότι θα έρχονταν στο κρασί. Και πιστεύω ακράδαντα ότι αυτός είναι ο τρόπος να εξοικειωθεί το ευρύ κοινό με το κρασί, εδώ λάμπουν κυριολεκτικά τα Wine Bars, ακριβώς εκεί που απέτυχαν παταγωδώς τα εστιατόρια.

Αν κάποτε φτάσει το καλό, ποιοτικό και εμφιαλωμένο κρασί στα εστιατόρια για να κάνει αυτό που είναι "φτιαγμένο" να κάνει, να συνοδεύει δηλαδή το φαγητό μας, δεν θα έρθει όπως ακόμα φαντάζονται οι "αιθεροβάμονες" τόσα χρόνια διακινητές του, δηλαδή από προτάσεις των εστιατορίων προς τους πελάτες τους: Θα έρθει "εκ των κάτω", από τους πελάτες που θα το ζητούν, που το γνώρισαν στα Wine Bars, στο By the Glass, στο Ηeteroclito, στο Fabrica de Vino της Αθήνας, στο WinePoint, σε όλα τα Wine Bars που "φύτρωσαν" και ακόμα φυτρώνουν στο κέντρο και στις συνοικίες, και τώρα στο Fabrica de Vino in the Sand... Και που θα το επιβάλλουν στα εστιατόρια επειδή "αυτό θα τους αρέσει!", αυτό θα προτιμούν πιά.

Σήμερα τα "σχολεία" του κρασιού είναι τα Wine Bars. Το έχω πει πολλές φορές, και δεν θα βαρεθώ να το επαναλαμβάνω: ¨Ότι καλύτερο έχει συμβεί στο χώρο του κρασιού τα τελευταία χρόνια, είναι τα Wine Bars.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει καλύτερο θέαμα για όσους αγαπούν το κρασί, από το να το βλέπουν τους εκκολαπτόμενους οινόφιλους (τη νέα γενιά) να κάνει το «γύρισμα» απο τα σκληρά και πολλές φορές επικίνδυνα -αναλόγως τον χώρο που σερβίρονται- ποτά , στο ποιοτικό εμφιαλωμένο και καθαρό κρασί , που θα συνοδεύει τις νυχτερινές τους διασκεδάσεις και όχι μόνο.

Εύχομαι στο Fabrica de Vino in the Sand και σε όλους τους συντελεστές του καλή επιτυχία, πολύ δουλειά και καλά κέρδη (χωρίς αυτά μόνο οι "καλές προθέσεις" μένουν στο τέλος!), αναγνωρίζοντας την προσπάθεια και το καλό που κάνουν στον αγώνα της επιβίωσης (ή της επικράτησης, αν είστε αισιόδοξοι όπως εγώ) του καλού, ποιοτικού εμφιαλωμένου κρασιού. 
Από τον Τ. Πικούνη
houseofwine.gr