ΠΑΛΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ - ΧΑΡΑΧΤΗΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΟΥΒΑΛΙΩΤΗ

Η προφορική παράδοση του χωριού διασώζει το παρακάτω, πολύ σημαντικό, νομίζω, για τη χαραχτηρολογία του Σουβαλιώτη ( το άκουσα, πριν, πολλά χρόνια, διανθισμένο και παραλλαγμένο με πολύ γούστο από τον μπάρμπα Στάθη το Γούλα....

μακαρίτη τώρα κι ‘αυτόν…).

Όταν, λέει, σήμανε, ή ώρα της ελευθερίας από του Τούρκους, γύρω στο 1830, ο Αγάς της περιοχής μας, που κατοικούσε, φαίνεται στο Δαδί, έστειλε μαντατοφόρους στα χωριά, να κατέβουν μια ορισμένη μέρα στον κάμπο, να μελετήσουν τη μοιρασιά του.

Κι ανταποκρίθηκαν, λέει η παράδοση, με την προθυμία που ταιριάζει σε τέτοια πρόσκληση, όλοι, εκτός από τους ….Σουβαλιώτες!!!!

Δε φάνηκε, λέει, κανένας στις διαπραγματεύσεις. Κι όταν, παραξενεμένος ο Αγάς, ζήτησε να δει τι συμβαίνει, τον καθησύχασαν πως <<τίποτα το έκτακτο μόνο, πού ν’ αφήσει κανένας τώρα, καιρός που είναι – καλοκαιράκι οπωσδήποτε… - την απάνω Σουβάλα, και κάποιο πανηγυράκι μαζί, και να τρέχει στον κάμπο για προκοπές και μπελάδες….Γύρευε τη δουλεία σου…>>.

Έτσι ο κάμπος πήγε σ’ αυτούς που τον ήθελαν.

Και οι Σουβαλιώτες; Δε χάνεται, φαίνεται, ο τζίτζικας του μύθου, κι ας τον ξαποστέλνει το εργατικό μυρμίγκι να …. Χοροπηδήσει στην κρίσιμη ώρα της ανάγκης.

Οι Σουβαλιώτες ζουν και βασιλεύουν και – τόσο μόνον!

Τον κόσμο δεν τον κυριεύουν!

Δεν τον χρειάστηκαν!

…..Δεν λέω πως δεν υπάρχουν πιο άξια  ζούμπερα από τα τζιτζίκια  - μέλισσες να πούμε, μυρμίγκια, πουλιά – πώς οι …. Σουβαλιώτες όμως αλατίζουν τη Ρούμελη, είναι απολύτως βέβαιο!

Κι ας κινδυνεύουμε να χαρακτηρισθούμε ελαφροί και ανεπρόκοποι.

<< οι ελαφροί ας με λέγουν ελαφρόν>> που θα ‘λεγε κι ο Καβάφης…..

(Λ. Κούσουλας ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ Ιούνιος 1977)

Κάποιοι νεότεροι πρόσθεσαν ότι ο Αγάς ήταν και Σαββατογεννημένος

και κατάρα έδωσε;;;;;;; Ευχή έδωσε ;;;;;;

Ακόμη δεν έχει δείξει …..ή έχει δείξει.