Ποιο μέλλον και τίνος, κανείς δεν γνωρίζει....
Η φτώχεια εξαπλώνεται σαν επιδημία και οι αόριστες επιβεβαιώσεις περί ανάπτυξης μοιάζουν περισσότερο με σαδιστικό ανέκδοτο.
Φτάσαμε στο όριο της αντοχής μας ως κοινωνία. Και το όριο που είναι υπεράνω κάθε οικονομικού σχεδιασμού είναι το «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Τα υπόλοιπα μοιάζουν εκτός κάθε πραγματικότητας – που τόσο πολύ υπολήπτονται οι σοφοί της οικονομικής επιστήμης.
Αυτή η σαχλαμάρα – επώδυνη ωστόσο – με την καταστρατήγηση κάθε λογικής στο ζήτημα της φορολογίας δεν οδηγεί παρά στην πλήρη εξαθλίωση που θα μας πάρει και θα μας σηκώσει όλους μαζί.
Ακούμε σε καθημερινή βάση για εκατομμύρια και δισεκατομμύρια φοροδιαφυγής, ελλειμμάτων, παραβλέψεων, προϊόντων υπεξαιρέσεων και άλλων μορφών απάτης, και ο μόνος που καλύπτει τα συμπαντικά κενά της ελληνικής οικονομίας είναι ο φτωχός κοσμάκης που μετρά στη χούφτα τα ψιλά που του έχουν απομείνει.
Πάνω σε αυτά τα ψιλά δεν μπορεί να σταθεί η οικονομία, η ανάπτυξη και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να καλυφθεί το χρέος. Είναι η σειρά των πλουσίων και του μεγάλου κεφαλαίου.
Τώρα πρέπει να γίνει κάτι, από σήμερα, γιατί πλέον έχει αρχίσει να μην υπάρχει αύριο για πολλούς συνανθρώπους μας.
Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης
http://topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.