ΚΟΥΠΑΚΙ : ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ - ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΠΑΛΙΩΝ ΜΟΝΟΠΑΤΙΩΝ

Στα πλαίσια της προσπάθειας ανάδειξης των παλιών μονοπατιών του χωριού, έχει ξεκινήσει ήδη ο καθαρισμός και η σηματοδότηση αρκετών από αυτά, ενώ έχουν τοποθετηθεί ενημερωτικές πινακίδες στην αρχή τους... αλλά και σε σημεία διακλάδωσης . Είναι μια ευκαιρία να περιδιαβεί κανείς στα μέρη που οι παλαιότεροι χρησιμοποιούσαν καθημερινά για τις μετακινήσεις τους και μια δυνατότητα δραστηριότητας που σε φέρνει σε επαφή με τη φύση, έχοντας τους ήχους του δάσους να σε συντροφεύουν γλυκά στη διαδρομή, και τη συνάντηση ενός όμορφου ζαρκαδιού να φαντάζει πιθανή, ειδικά το χειμώνα. Το Σάββατο 11 Αυγούστου, δύο μέρες πριν από την εκδήλωση στο Αλωνάκι, διοργανώθηκε από το σύλλογο ένας περίπατος, με στόχο μια πρώτη μικρή γνωριμία με ένα από τα μονοπάτια αυτά, ελπίζοντας πως θα αποτελέσει αφορμή για μεγαλύτερη επαφή με την όμορφη φύση που έχουμε την τύχη να αγκαλιάζει τα μέρη μας.   Το ξεκίνημα έγινε αργά το απόγευμα, στις 7, όταν ο ήλιος είχε πια αποσυρθεί πίσω από τον Πύργο και η ζέστη της ημέρας είχε υποχωρήσει. Η σκέψη ήταν η πορεία να είναι εύκολη και όμορφη, χωρίς να είναι κουραστική, και να κεντρίσει το ενδιαφέρον και για άλλες περιηγήσεις. Η ομάδα των 20 περίπου περιπατητών ξεκίνησε από την πλατεία και κατευθύνθηκε προς την Πατερίτσα. Η μικρή περιήγηση άρχισε από την δεξιά μεριά του δρόμου, ακολουθώντας την πινακίδα που έδειχνε κατεύθυνση προς Βαρκό και ράχη,. Περνώντας ένα όμορφο μικρό ρέμα, καταλήξαμε σε σημείο διακλάδωσης, όπου το κυρίως μονοπάτι συνέχιζε ευθεία προς ράχη και Βαρκό, και ακολουθήσαμε την πινακίδα με κατεύθυνση τη θέση Κοτρώνα. Μετά από λίγο φτάσαμε εκεί, σε ένα ιδιαίτερο σχηματισμό από βράχια, έχοντας μια όμορφη εικόνα του χωριού να απλώνεται στο βάθος, με την πλατεία και τα πρώτα σπίτια να διαγράφονται,   ενώ στα  δεξιά μας οι πλαγιές κατέβαιναν απαλά προς το Κουπακόρεμα. Στρίβοντας αριστερά βγήκαμε μετά από λίγο στο χωματόδρομο που ενώνει το χωριό με τη ράχη και κατευθυνθήκαμε προς το Κουπάκι κατηφορίζοντας, έχοντας κάτω από τα πόδια μας τα σπίτια του χωριού που διακρίνονταν ακόμα καθαρά, μια και το σούρουπο δεν είχε φτάσει ακόμα και η καλοκαιρινή μέρα είχε ακόμα φως να προσφέρει  . Μέσα σε περίπου 45 λεπτά από την εκκίνηση καταλήξαμε πάλι στην πλατεία του χωριού, έχοντας  διανύσει μια κυκλική πορεία, επιστρέφοντας από την πάνω μεριά του χωριού.             Το πιο όμορφο μονοπάτι της περιοχής είναι αυτό που οδηγεί στον Πύργο. Αρχίζει απέναντι από το σπίτι του Κατσιγιάννη, όπου υπάρχει ενημερωτική πινακίδα. Διασχίζει χωράφια με καστανιές και ανηφορίζει μέσα από δάσος με βελανιδιές, καταλήγοντας μετά από 45 λεπτά στην κορυφή του Πύργου. Συνεχίζει κατηφορικά, μέσα από παραμυθένιο μικτό δάσος βελανιδιάς και έλατου, για να καταλήξει στη δεξαμενή που υπάρχει λίγο μετά το Αλωνάκι, έχοντας διαγράψει μια κυκλική πορεία. Από το σπίτι του Σταθόπουλου, στην άκρη του χωριού, ξεκινά μονοπάτι που καταλήγει στο ρέμα της Καρίτσας, αφού συναντήσει πρώτα, μετά το υδραγωγείο, μια διακλάδωση που οδηγεί προς την εκκλησία του χωριού. Από την Καρίτσα υπάρχει η επιλογή κατεύθυνσης είτε προς το Πέρα χωριό και τον Προφήτη Ηλία, είτε προς την Αγία Παρασκευή, ακολουθώντας στο μεγαλύτερο μέρος του  τις όχθες του ρέματος, με τους όμορφους σχηματισμούς που διαμορφώθηκαν από το νερό μέσα στα χρόνια να δίνουν στην πορεία ένα μυστηριακό χαρακτήρα. Άλλη διαδρομή που έχει σημανθεί και καθαριστεί, ξεκινάει από τον Άγιο Κωνσταντίνο,  μετά την Πατερίτσα, για να καταλήξει μετά από 20 λεπτά στην τοποθεσία Λιόρη ράχη. Λίγο πριν τις λάκες της ράχης υπάρχει διακλάδωση που οδηγεί μέσα από πολύ όμορφη διαδρομή στην Αγία Τριάδα, διασχίζοντας 4 ολόδροσα μικρά ρέματα, που την άνοιξη είναι γεμάτα νερό. Το μονοπάτι  που χρησιμοποιήθηκε στον περίπατο ξεκινά από την Πατερίτσα και ακολουθεί κατεύθυνση προς ράχη και Βαρκό. Ανεβαίνει μέχρι τη ράχη, απ’ όπου υπάρχει δυνατότητα πορείας προς τον Πύργο, αλλά και προς το χωριό, χρησιμοποιώντας τον χωματόδρομο. Από τη ράχη το μονοπάτι κατηφορίζει μέχρι το Βαρκό, όπου υπάρχει πετρόχτιστη βρυσούλα. Εκεί ,παλαιότερα, στεκόταν του Τζίμη ο πλάτανος, πριν χαθεί και αυτός μετά τα χρόνια που πέρασαν από πάνω του. Φτάνοντας στο Βαρκό χρήσιμο είναι ένα τηλεφώνημα στο χωριό, για να έρθει από εκεί κάποιο αυτοκίνητο και να γίνει εύκολα η επιστροφή. Άλλωστε και για τον οδηγό είναι μια καλή ευκαιρία βόλτας στην καρδιά του δάσους. Καμία απ΄ τις διαδρομές που αναφέρθηκαν δεν θα μπορούσε να ανοιχτεί χωρίς τη βοήθεια του Γ.Κουφασίμη. Πάντα πρόθυμος, χρησιμοποιώντας την καταπληκτική του μνήμη, έδινε τις πιο ακριβείς πληροφορίες, διανθίζοντας τες με απίθανες λεπτομέρειες για πεσμένα δέντρα, βράχους, σημεία με αγκάθια και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Στη φάση της πρώτης διερεύνησης του μονοπατιού, ένα τηλεφώνημα στον Γιώργο ήταν πάντα απαραίτητο για οδηγίες, πληροφορίες και κατευθύνσεις .Με την πολύτιμη βοήθεια του, η προσπάθεια θα συνεχιστεί, με στόχο την επαφή με τη φύση της περιοχής και το περιδιάβασμα στους τόπους που οι παλαιότεροι κόπιαζαν για να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα για επιβίωση. Γ.Μ.

 ΠΗΓΗ : coupaki.gr